نبض دنیا امشب در لوزان می تپد

ایرنا: رفت و امد هیات ها ، ماموریت های حساس و شمارش معکوس برای پایان مهلت اولیه توافق ایران و 1+5 این هتل را کانون خبر جهان کرده است. از شنبه که وزیران خارجه آلمان و فرانسه به این هتل آمدند تا شب هنگام که فدریکا موگرینی به طور غیرمنتظره ای وارد بوریواژ شد ، آهنگ رفت وآمد دیپلماتها و خبرنگاران و ماموران امنیتی تند تر شده است. هرچه هست امشب باید سرنوشت یک سال مذاکره و رفت و آمد های ارشد ترین دیپلمات های هفت کشور مهم جهان مشخص شود. نیمه شب یا شاید ساعات اول بامداد دوشنبه رای اولیه اعلام می شود؛ موفقیت در دستیابی به تفاهم یا شکست مذاکرات. دیپلمات های ایران و 1+5 بارها گفته اند اکثر راه را طی کرده اند و به قله رسیده اند. اکنون دیگر راه پس نیست. کسی نمی تواند به راهی که پیموده بی اعتنا باشد و از سویی راه اندکی که باقی مانده هم سخت و دشوار است. بیش از ایران، غرب مایل نیست دست خالی ازلوزان بازگردد. اختلافات بر سر تحریم های اشاعه و تسلیحاتی و نیز تحقیق و توسعه تا این لحظه پا برجاست ولی زمانی که وزیران خارجه هفت کشور از چند گوشه دنیا در شهری جمع می شوند و در شرایطی که جان کری وزیر خارجه امریکا وقت زیادی را طی ماه های گذشته برای مذاکره با ایران گذاشته، بعید است بگذارند همه این ها بی نتیجه بماند. دیپلمات های حاضر در لوزان می گویند امشب ولو آن که تا پاسی از شب طول بکشد، نتیجه مذاکرات مشخص می شود. ** دیدار تعیین کننده ظریف و کری هرچند که می گویند با هر ملاقات و جلسه اعداد بالا و پایین می شود ولی بحث امروز صبح ظریف و کری تعیین کننده بوده است. جزییات این دیدار منتشر نشده و البته انتظاری هم نیست اما گفته می شود قرار بوده در این جلسه به یک جمع بندی برسند. خیلی از موارد اختلافی تا این زمان راه حل هایی پیدا کرده اند، راه حل هایی که عمدتا در گفت و گوی دو جانبه ایران و امریکا بدست امده است. با این حال باید اروپایی ها هم بر این راه حل ها صحه بگذارند ولی ظاهرا آنها قصد بازی دارند. در میان اروپایی ها ، فرانسه و بویژه فابیوس بیش از همه نگاه ها را به سمت خود کشانده است. فابیوس که به مواضع نه چندان دوستانه نسبت به ایران معروف است، از دو هفته پیش مواضعی گرفت که ترس از برهم زدن توافق را در محافل رسانه ای دامن زد. با این حال دیپلمات ها نظر دیگری دارند. ** نرمش فابیوس باورش آسان نیست که همه مخالفت ها و یکه تازی های فرانسه در قبال برنامه هسته ای ایران فقط ناشی از کینه شخصی لوران فابیوس باشد. فرانسه ای که هنوز داعیه قدرت بزرگ دنیا را دارد، خود را تا این حد تقلیل نمی دهد. شاید فرانسه هنوز حسرت از دست دادن پایگاه هایش در منطقه را می خورد ، شاید هم نگران بهبود رابطه غرب و ایران است و از سود سرشاری که بحران رابطه این دو نصیبش کره بیم دارد. مهمترین این شاید ها، تعصب فرانسه برای دست برتر داشتن درغنی سازی است. فرانسوی ها در 10 سال گذشته هر کاری کرده اند تا خود را تولید کننده اصلی سوخت هسته ای به دنیا معرفی کنند. آنها حتی بیش از آمریکا مخالف غنی سازی سایر کشورها هستند. یک بار در ژنو 2 سربزنگاه ها کار را خراب کردند و چند روز بعد از آن با رایزنی هایی که صورت گرفت، اوضاع به روال عادی بازگشت و توافق ژنو انجام شد. اکنون هم می خواهند همین نقش را بازی کنند ولی به گفته یک دیپلمات ، « به خوبی می دانند که نقشی ثانویه در مذاکرات هسته ای ایران دارند و ظرفیت سیاسی آنها هم به حدی نیست که بتوانند جلوی یک توافق معقول را بگیرند» . همه این ها برای خودنمایی و جلوه گری مقابل اعراب منطقه است . می گویند پاریس در روزهای گذشته پیام هایی دریافت کرده تا متوجه تبعات نقش خود در بهم خوردن مذاکرات باشد. به همین خاطر برخورد فابیوس در طول مدتی که در لوزان بوده با پیش ازآن تفاوت دارد. فابیوس در ساعاتی که در لوزان بوده بیش از حد انتظار از خود نرمش نشان داده است. او حتی گفت امید دارد این دور ازمذاکرات به نتیجه برسد در حالی که همه گمان می کردند او صرفا برای برهم زدن بازی به لوزان می آید. اکنون که بازیگر یاغی اروپا هم اندکی ارام شده ، بهترین زمان برای حل اختلافات است. هنوز اختلافات بر سرتحریم های غیراقتصادی و تحقیق و توسعه باقی است. همین هم رفت و آمد ها را در لابی و طبقات هتل بوریواژ بیشتر کرده است.