ایرانیان بیماری قندخوری دارند

ایرنا: مدیر گروه پیشگیری و مبارزه با بیماریهای مرکز بهداشت خراسان رضوی گفت: مصرف قند، شکر و شیرینی در ایران سه برابر استانداردهای جهانی است. دکتر محمدرضا صادقی در گفت‌وگو با ایرنا افزود: طبق استانداردهای جهانی هر فرد در روز حراکثر نیازمند مصرف 50 گرم قند و یا شکر است. وی گفت: این در حالی است که هم اکنون در ایران تا سه برابر این میزان قند و شکر مصرف می شود و در ایام تعطیلات نوروز نیز بیش از این افزایش می یابد. مدیر گروه پیشگیری و مبارزه با بیماریهای مرکز بهداشت خراسان رضوی شیوع دیابت را از عوارض مصرف بالای قند و شکر عنوان و بیان کرد: هم اکنون حدود 10 درصد افراد بالای 30 سال در کشور مبتلا به دیابت هستند. وی افزود: افزایش مصرف قند و شکر همراه با کم تحرکی شیوع بیماری دیابت را افزایش داده است. دکتر صادقی گفت: 80 درصد شیوع ابتلا به بیماری دیابت در جهان مربوط به کشورهای در حال توسعه است. وی در ادامه اظهارداشت: نیمی از افراد مبتلا به دیابت از بیماری خود بی خبر هستند در حالی که 47 درصد از مرگ و میرهای زیر سنین 60 سال در جهان ناشی از بیماری دیابت گزارش شده است. مدیر گروه پیشگیری و مبارزه با بیماریهای مرکز بهداشت خراسان رضوی بیماریهای قلبی و عروقی، چشمی، کلیوی و قطع اندامها را از تبعات بیماری دیابت ذکر و بیان کرد: کنترل وزن، آزمایش قند خون هر شش ماه یکبار، پیاده روی روزانه، اصلاح شیوه زندگی و کاهش مصرف غذاهای آماده از راهکارهای کنترل و پیشگیری از دیابت هستند. وی ادامه داد: قند خون ناشتا بالاتر از 120 میلیگرم در دسی لیتر نشان دهنده دیابت در فرد است و اگر میزان قند خون بین 100 تا 120 میلیگرم در دسی لیتر باشد فرد در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارد. دیابت بیماری ناشی از میزان بالای قند محلول در خون است. افزایش قند خون زمانی رخ می دهد که 'لوزالمعده' هورمون انسولین ترشح نمی کند و یا اینکه مقدار ترشح آن ناکافی و بی تاثیر است. 'انسولین' هورمون محرک سلول بوده و آن را وادار به جذب و یا ذخیره قند خون می کند. بر این اساس اگر انسولین کافی برای جذب و یا ذخیره گلوکز(قند) وجود نداشته باشد میزان قند خون بطور غیرطبیعی بالا رفته و در نتیجه منجر به بیماری قند یا دیابت می شود. علائم بالا رفتن غیرطبیعی قند خون شامل 'ادرار زیاد، ضعف، خستگی و گرسنگی زیاد' است که اگر فرد متوجه آن نشود و در صدد معالجه بر نیاید در دراز مدت تبدیل به بیماری قند کامل و کنترل نشده خواهد شد که صدمات و عوارض جدی قلبی، عروقی، کلیوی و چشمی به دنبال دارد. در مجموع دیابت یا بیماری قند به عنوان اختلالی متابولیک در بدن به دو نوع یک و دو تقسیم می شود. 'دیابت نوع یک' از سنین کودکی ایجاد و به دلایل ارثی و ژنتیکی سبب اختلال در عملکرد هورمون انسولین در بدن فرد می شود. 'دیابت نوع 2' یا دیابت بزرگسالان نیز ناشی از کم تحرکی، افزایش وزن و مصرف بالای قند و شکر است که خود را از سن 30 سالگی به بعد نشان می دهد. در این بیماری سرعت و توانایی بدن در استفاده و سوخت و ساز کامل گلوکز کاهش یافته و از این رو میزان قند محلول در خون بدون آنکه به مصرف سلولها برسد افزایش می یابد.