6 دلیل«دبکا» برای شکست حزب نتانیاهو

فارس: 5 روز قبل از برگزاری انتخابات پارلمانی رژیم صهیونیستی، افرادی که «بنیامین نتانیاهو» را از نزدیک دیده‌اند می‌گویند او خسته به نظر می‌رسد و به‌رغم چهره آرامش، از اینکه فهمیده احتمال دارد حزب لیکود 17 مارس از دفتر نخست وزیری کنار گذاشته شود، شوکه شده است. پایگاه خبری «دبکا» در گزارش خود 6 دلیل را برای مخمصه‌ای که نتانیاهو اکنون در آن به دام افتاده، ذکر کرده است. نخست اینکه مدت‌های طولانی است نتانیاهو از مسئله هسته‌ای ایران انتقاد می‌کند؛ مسئله‌ای که شاید در واشنگتن بحث داغی باشد، اما دیگر برای رای‌دهندگان اسرائیلی جذابیتی ندارد. رقبای او می‌گویند نتانیاهو در طول 6 سال نخست وزیری خود کارهای اندکی انجام داده است و آنچه انجام داده قابل نشان دادن نیست و احتمال نمی‌رود بتواند کارهای بیشتری نیز انجام دهد. بنابراین ایران هسته‌ای به مسئله‌ای غیر مهم در اسرائیل تبدیل شده است. دومین موردی که دبکا برشمرد این بود که اگر نتانیاهو بر اجرای تماشایی خود در مقابل کنگره آمریکا برای پیروزی خود در انتخابات حساب کرده بود، پیش‌بینی‌اش اشتباه از آب در آمده است. صفحه‌های تلویزیون و صفحات اول رسانه‌های اسرائیلی صحنه‌های تشویق نمایندگان آمریکایی را کنار گذاشتند و به رسوایی در اقامتگاه نتانیاهو و سارا همسر او پرداختند که این امر باعث هوشیاری افکار عمومی شد. سومین نکته نیز این است، اگر نتانیاهو و موشه یعلون (وزیر جنگ رژیم صهیونیستی) سیاست‌های امنیتی خود را هوشمندانه‌ ارائه می‌کردند، احتمالا رسانه‌ها مجبور می‌شدند به رهبران لیکود فضای بیشتری بدهند. آنها احتمالا می‌توانستند با اشاره به سیاست‌های که توانستند به کمک آنها تهدیدات واقعی را کنار بزنند، شهرت عمومی بیابند. اما با خودداری از این کار، لیکود قدرتمندترین کارت خود یعنی بلیط امنیتی را از دست داده است. به نوشته دبکا، چهارمین مورد این است که رهبران لیکود اشتباه دیگری مرتکب شدند و آن خودداری از ارائه برنامه‌ برای حل مشکلات اجتماعی بود. پنجمین مورد نیز این بوده است که لیکود خیلی دیر رقابت‌های انتخاباتی را آغاز کرد در حالی که «یعیر لاپید» رهبر حزب «یش‌عاتید»، «نفتالی بنت» رهبر حزب «بیت یهودی» و «موشه کهلون» رهبر حزب «کلنا» همه جا دیده می‌شوند. دبکا درمورد ششمین مورد نیز نوشت، نتانیاهو همچنین فهمیده به چالش کشیدن رئیس‌جمهور آمریکا رای‌آور نیست حتی اگر امنیت ملی در خطر باشد. هر چند شاید سیاست‌های خاورمیانه‌ای واشنگتن قابل انتقاد باشد، اما هر فردی که روابط با آمریکا را دچار تنش کند، احتمالا باید منتظر باشد که هزینه آن را در صندوق‌های رای بپردازد.