اشتباه 47سناتور در نامه سرگشاده به ایران

فارس: یک گروه 47 نفری از سناتورهای جمهوری‌خواه آمریکا یک نامه سرگشاده به رهبران ایران نوشتند و در آن هشدار دادند که هرگونه توافق هسته‌ای ایران که با دولت «باراک اوباما» رئیس‌جمهور آمریکا به امضا درآید، بعد از پایان دوران ریاست‌جمهوری اوباما اعتبار ندارد. «جک گلداسمیت» مشاور حقوقی «جرج بوش» رئیس‌جمهور سابق آمریکا در تحلیل نامه سرگشاده 47 سناتور جمهوری‌خواه آمریکا به مقامات ایران نوشت که فرضیه این نامه این است که رهبران ایران احتمالاً به طور کامل از نظام قانون اساسی آمریکا اطلاع ندارند و احتمالاً ماهیت «قدرت ایجاد توافقات بین‌المللی الزام‌آور» را نمی‌دانند. گلداسمیت با اشاره به محتوای نامه این سناتورهای آمریکایی ادامه داد: ظاهراً از نامه پیدا است که این سناتورهای آمریکایی خودشان نظام قانون اساسی آمریکا یا قدرت ایجاد توافقات الزام‌آور را نمی‌دانند. بر اساس این گزارش، در این نامه آمده است که «سنا می‌بایست با دو سوم آراء یک معاهده را به تصویب درآورد» اما همانطور که در صفحه اینترنتی خود سنا به وضوح آمده است: «این سنا نیست که معاهدات را تصویب می‌کند. بلکه سنا، فرایند تصویب یک قطعنامه را آغاز می‌کند و توصیه‌ها و اعلام رضایت خود را رسماً اعلام می‌کنند و به رئیس‌جمهور قدرت می‌دهند که فرایند تصویب قطعنامه را شروع کند و به آن بپردازد. مشاور حقوقی بوش سپس ادامه می‌دهد همانطور که گزارش 2001 بخش پژوهش‌های کنگره آمریکا درباره نقش سنا در به وجود آمدن معاهدات بیان می‌کند، «این رئیس‌جمهور است که درباره معاهدات برای آمریکا مذاکره و در نهایت آن را تصویب می‌کند اما تنها در صورتیکه سنا در یک مدت زمان مشخص، توصیه‌ها و رضایت خود را اعلام کند. بر اساس این گزارش، گرچه رضایت سنا لازم و ضروری است اما شرط کافی برای تصویب یک معاهده در آمریکا نیست. همانطور که گزارش بخش پژوهش‌های کنگره تصریح می‌کند: وقتی که معاهده‌ای توسط سنا پیشنهاد می‌شود و رضایت سنا اعلام می‌شود به رئیس‌جمهور ارجاع داده می‌شود که رئیس‌جمهور می‌تواند خیلی ساده تصمیم بگیرد که این معاهده را تأیید نکند. این گزارش در پایان نتیجه‌گیری می کند که این یک نکته فنی است که البته از پیام این نامه نمی‌کاهد که تصریح می‌کند که هرگونه توافق هسته‌ای با ایران احتمالاً فراتر از این دوره از ریاست‌جمهوری آمریکا نخواهد رفت اما به هر حال در این نامه یک درس قانون اساسی مطرح شده که اشتباه است و اشتباه موجود در آن شرم‌آور است.