توصیه نیویورک‌تایمز درباره مذاکرات به آمریکا
نیویورک‌تایمز گزارش کرد برچیدن تأسیسات هسته‌ای ایران دست‌نیافتنی است بنابراین واشنگتن باید به دنبال توافقی باشد که قابلیت هسته‌ای ایران را از بین نبرد بلکه مانع از آن شود که ایران از چنین قابلیتی برای ساخت تسلیحات هسته‌ای استفاده کند.
کد خبر :
402110
فارس: روزنامه آمریکایی «نیویورک‌تایمز» در مقاله‌ای به قلم «رابرت اینهورن» مشاور سابق وزارت خارجه آمریکا در مسائل خلع سلاح هسته‌ای به تلاش «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی برای جلوگیری از توافق جامع هسته‌ای ایران و 1+5 ( آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه، چین بعلاوه آلمان) اشاره کرد و نوشت که جلوگیری از غنی‌سازی اورانیوم و برچیدن تأسیسات کنونی غنی‌سازی ایران در واقع بهترین برآیندی است که می‌تواند مذاکرات جامع هسته ای به همراه داشته باشد اما چنین توافقی دست نیافتنی است. طبق این گزارش، دیگر برای برچیدن قابلیت غنی‌سازی ایران دیر شده است زیرا ایران دانش چگونگی تولید و راه‌اندازی سانتریفیوژ را دارد و حتی اگر به برچیدن برنامه غنی‌سازی کنونی خود نیز تن دهد با اینحال می‌تواند در آینده این توانمندی را برای بازسازی این برنامه حفظ کند. نیویورک‌تایمز در ادامه نوشت، توافق جامع هسته‌ای باید شامل اقدامات نظارتی شدید باشد به طوریکه بتواند ایران را متقاعد کند که هرگونه تلاش برای نقض یا گریز هسته‌ای خیلی سریع کشف خواهد شد. این مسئله نیازمند آن است که مفاد راستی‌آزمایی سرزده در توافق جامع وارد شود واین مفاد فراتر از
اقداماتی باشد که در پروتکل‌های الحاقی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی وجود دارد. طبق این گزارش، توافق جامع هسته‌ای باید تضمین کند که بازه زمانی که ایران برای تولید اورانیوم با غنای مناسب برای ساخت تسلیحات هسته ای نیاز دارد، به اندازه‌‌ای طولانی باشد که آمریکا و دیگر کشورها بتوانند مانع از آن شوند و از آنجایی که ایران ظاهراً تمایل دارد بیشتر ذخایر اورانیوم غنی‌شده خود را به روسیه بفرستد، احتمالاً گروه 1+5 به توافقی با زمان گریز یکساله برسند. این روزنامه آمریکایی ادامه داد که مسئله مهم قانع کردن ایران از این امر است که گریز هسته‌ای نه تنها زمان می‌برد بلکه خیلی سریع نیز تشخیص داده می‌شود و همچنین گریز هسته ای واکنش‌های شدید جامعه بین‌الملل را به همراه خواهد داشت. دستیار سابق وزیر خارجه آمریکا در امور خلع سلاح هسته ای تصریح کرد که دولت اوباما باید در خصوص طرح‌های احتیاطی همچون گزینه تحریم اقتصادی و نظامی با شرکای بین‌المللی و کنگره مشورت کند تا بتواند تضمین حاصل کند که واکنش مصممانه به تلاش ایران برای گریز هسته‌ای، معتبر می‌باشد. این گزارش ادامه داد که برای قضاوت درباره توافق نهایی هسته ای با ایران نباید آن را
با یک توافق ایده‌آل و غیر دست نیافتنی مقایسه کرد بلکه باید آن را با راه‌حل‌هایی که جایگزین یک توافق و راه‌حل صلح‌آمیز است، مقایسه کرد. وی ادامه داد که یکی از جایگزین‌های راه‌حل صلح آمیز، افزایش چشمگیر تحریم‌ها به امید آن است که اعمال فشار بتواند ایران را وادار کند که امتیازاتی را واگذار کند اما متقاعد کردن کشورهایی که در نتیجه تحریم‌های ایران متحمل هزینه‌های سنگینی می‌شود سخت است که از آنها خواستار حمایت از تشدید تحریم‌ها علیه ایران شویم. این گزارش می‌افزاید، حتی اگر آمریکا بتواند کشورهای دیگر را متقاعد کند تا تحریم‌های سخت‌تری علیه ایران اتخاذ کنند، مشخص نیست که آیا ایران از خود انعطاف نشان خواهد داد یا خیر زیرا ایران تاکنون در مقابل تحریم‌ها از خود مقاومت نشان داده است و طبق گفته آیت الله علی خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران، این کشور می‌تواند بدون توافق نیز از نظر اقتصادی امور خود را پیش برد. به گفته اینهورن، جایگزین دیگر، اقدام نظامی است، حمله نظامی می‌تواند برنامه هسته‌ای ایران را به عقب بکشاند اما چنین عقب‌نشینی احتمالاً موقت خواهد بود و استفاده از اقدام نظامی احتمالاً ایران را بر آن می‌دارد
که به دنبال تسلیحات هسته‌ای بروند و از طرف دیگر حمله نظامی به نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بر برنامه هسته‌ای ایران پایان می‌دهد و همچنین به از هم پاشیدن تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران منتهی می‌شود. این گزارش در پایان نتیجه‌گیری کرد، افرادی چون «بنیامین نتانیاهو» که مخالف هرگونه توافق هستند مگر آنکه شرایط آن تغییر کند، نباید انتظار داشته باشند که چنین رویکردهای جایگزین برای برنامه هسته‌ای ایران موفقیت به دست آورد. واشنگتن می‌بایست تمامی تلاش خود را به کار گیرد که در خصوص یک توافق صریح و روشن مذاکره کند؛ توافقی که در عین حال که قابلیت تولید تسلیحات هسته‌ای ایران را از بین نمی‌برد، به طور کارآمد مانع از آن می‌شود که ایران از چنین قابلیتی استفاده کند.