مشترکات و نکات حوادث کپنهاگ و پاریس

فارس: یورش مسلحانه اخیر در قلب دانمارک نکات مشترک بسیاری با حادثه ماه گذشته در فرانسه دارد و در عین حال، پیامدهای سالها اسلام‌هراسی غربی و نیز رفتارهای خشونت آمیز گروه‌های تکفیری در جهان اسلام را گوشزد می‌کند. نشست «اسلام، کفر و آزادی بیان» که بیست و پنجم بهمن ماه در کافه‌ای در «کپنهاگ» پایتخت دانمارک برگزار شده بود، با نفیر گلوله‌ها، فریاد مجروحان، در خون غلتیدن یک نفر و البته ساعت‌ها ترس و وحشت نیمه‌تمام ماند. در این نشست، «لارس ویلکس» طراح کاریکاتور موهن پیامبر اعظم (ص) در روزنامه «یولدن پوستن» دانمارک، حضور داشت. اندکی بعد نیز خبر رسید یک نفر دیگر نزدیک کنیسه یهودیان کشته شده است. سرانجام تیراندازی‌ها به نزدیک ایستگاه مرکزی راه‌آهن کپنهاگ رسید و طی آن یک نفر که به گفته پلیس دانمارک همان عامل مسلح یورش‌های پیشین بود، کشته شد. از یاد نبرده‌ایم چندی پیش در فرانسه (هفدهم تا نوزدهم دی‌ماه) حمله مسلحانه به نشریه فکاهی «شارلی ابدو» و سپس یک فروشگاه مواد غذایی مربوط به یهودیان به کشته شدن 12 تن انجامید. شارلی ابدو نیز دوازدهم آبان 1390 کاریکاتوری درباره پیامبر گرامی اسلام را کشیده بود. در نگاهی به این دو رخداد برخی جنبه‌های مشترک دیده می‌شود: 1- کشته شدن عامل یا عوامل اصلی حوادث پاریس و کپنهاگ با کشتن عامل یا عوامل اصلی حملات همراه بودند. جالب اینکه چنانچه این افراد زنده می‌ماندند می‌توانستند درباره چگونگی سازماندهی، انگیزه‌های واقعی خود و نیز نوع وابستگی به گروه‌ها و جریان‌های ویژه اطلاعاتی بدهند. با این همه، به نظر می‌رسد پلیس و نیروهای امنیتی فرانسه و دانمارک هیچ راهی برای زنده دستگیر کردن متهم اصلی و بازجویی از او و حضور در دادگاه باقی نگذاشتند تا به این ترتیب، جنبه‌های مهمی از این حوادث ناگفته باقی بماند. 2 - حملات چند مرحله‌ای حوادث کپنهاگ و پاریس گرچه با یورش به مکان‌هایی آغاز شدند که به نوعی با اسلام‌ستیزی در ارتباط بودند اما به همین جا ختم نشدند. به نظر می‌رسد گرچه هدف قرار دادن افرادی که به اسلام توهین‌هایی را روا داشته‌اند، مد نظر بوده است اما در ادامه همان عامل یا عوامل، به مکان دیگری یورش بردند و ابعاد اقدام پیشین را گسترش داده و آن را پیچیده‌تر کردند. 3- هدف بعدی: مکانی مربوط به یهودیان تیراندازی ثانویه در هر دو مورد دانمارک و فرانسه، در مکانی مربوط به یهودیان رخ داده است؛ فروشگاه مواد غذایی یهودیان و یک کنیسه. این یورش‌ها در هر دو مورد نیز قربانیانی در بر داشته است. پس از حادثه پاریس دیدیم که چگونه «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی که پس از منحل کردن دولت ائتلافی و کنست، برای پس زدن رقبای خود از انتخابات اسفندماه در تلاش است، با وجود مخالفت‌های دولت فرانسه خود را به راهپیمایی بیست و یکم دی‌ماه رساند و انتقال جنازه یهودیان کشته شده به سرزمین اشغالی را خواستار شد تا شاید به این ترتیب، افزون بر جذب آرای صهیونیست‌ها از روند مهاجرت معکوس یهودیان ساکن فلسطین جلوگیری کند. 4 - موضوع فلسطین نقطه اشتراک دیگری که باز هم با موضوع رژیم صهیونیستی پیوند می‌خورد، موضوع پشتیبانی مردم و بسیاری از سیاستمداران فرانسوی و دانمارکی از تشکیل کشور مستقل فلسطین است. مردم فرانسه که همواره در صف نخست ملت‌های اروپایی حامی فلسطین قرار داشته‌اند، طی جنگ 51 روزه غزه نیز بارها اقدام صهیونیست‌ها در کشتار بیش از 2200 غیر نظامی بویژه زنان و کودکان را محکوم کردند. دولت فرانسه نیز به پیروی از افکار عمومی خود، از لزوم تشکیل دولت مستقل فلسطینی سخن گفته و البته، برای تامین منافع صهیونیست‌ها نیز از اقدام‌هایی مانند دستکاری طرح پیشنهادی تشکیلات خودگردان به شورای امنیت سازمان ملل متحد برای اجرایی شدن توافق اسلو، ادامه کمک‌های تسلیحاتی و... کم نگذاشته است. در شرایطی که دانمارک آذرماه امسال وضعیت هیات دیپلماتیک فلسطین در این کشور را به سطح سفارتخانه ارتقا بخشید و قرار بود دی‌ماه مجلس دانمارک به رسمیت شناختن فلسطین را در دستور کار قرار دهد، به نظر می‌رسد سناریو «مظلوم‌نمایی یهودیان در برابر مسلمانان» روی میز قرار گرفته است. این، در حالی است که وزیر امور خارجه دانمارک بیست و هفتم دی‌ماه در گفت و گو با روزنامه عربستانی «عکاظ» اعلام کرده بود از دید کشورهای اروپایی «تشکیل کشور فلسطین کنار اسراییل ضروری است». ساعتی پس از حمله به فروشگاه مواد غذایی ویژه یهودیان در پاریس که بسیاری از خریداران با کمک یک مسلمان نجات یافته بودند، گروه‌های یهودی جنجال‌ها به پا کردند و از دولت پاریس تامین امنیت خود را خواستار شدند. حتی رییس جمهوری فرانسه وادار شد با رهبران یهودی چندین نشست داشته باشد و به آنان وعده پشتیبانی کامل دهد. اینک نیز به نظر می‌رسد همین سناریو در دانمارک در دست اجرا باشد. 5- اسلام ستیزی در اروپا و آمریکا در شرایطی که پس از حوادث پاریس بسیاری از مساجد و اماکن مذهبی مسلمانان هدف حمله قرار گرفت و افزون بر شعارنویسی و ویران سازی، برخی از این ساختمان‌ها به آتش کشیده شدند، اینک باید دید در دانمارک چه رخ خواهد داد. گروه‌های اسلا‌م‌ستیزی مانند «پگیدا» که طی ماه‌های گذشته با دستاویز قرار دادن اقدام‌های ضد انسانی و ضد اسلامی تکفیری‌هایی مانند داعش بارها علیه مسلمانان تظاهرات کرده‌اند، سی‌ام دی‌ماه برای نخستین بار در کپنهاگ گرد هم آمدند و علیه اسلام شعار دادند. از سوی دیگر، بیست و یکم بهمن‌ماه سه جوان مسلمان در شهر «چپل‌هیل» ایالت کارولینای شمالی در آمریکا به ضرب گلوله کشته شدند و فریاد اعتراض‌آمیز گروه‌های اسلامی نسبت به کوتاهی دولت آمریکا در تامین امنیت شهروندان و اقلیت‌های دینی بلند شد. با این همه، به نظر می‌رسد رخداد کپنهاگ سوژه تازه خبری برای رسانه‌های غربی و آمریکایی فراهم آورده است تا پشت آن، اقدام‌های ریشه‌دار و سال‌ها ترویج اندیشه‌های اسلام‌هراسانه در این کشورها و از طریق غول‌های رسانه‌ای غربی پنهان شود. 6 - تندروی، تندروی می‌زاید آن هنگام که سال‌های سال مسلمانان در اروپا با دیگر گروه‌های دینی به طور مسالمت‌آمیز زندگی می‌کردند هیچگاه تفاوت دیدگاه‌های آنان به اقدام‌هایی چنین دامنه‌دار منجر نشد. گرچه تندروی میان برخی شاخه‌ها و پبروان هر مذهب دیده می‌شود و ریشه در تاریخ دارد اما تبلیغات منفی غرب علیه مسلمانان بویژه طی سه دهه اخیر پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و زایش پیاپی اندیشه‌های والا و روزآمد اسلامی در کشورهایی مانند جمهوری اسلامی ایران شدت گرفت تا از سرعت گرایش ملت‌های غربی به این دین بکاهد و فضا را برای رویش شاخه‌های معرفتی اسلام بیالاید. در این میان، گروه‌های تندرویی با نام اسلام و در کشورهای اسلامی مانند القاعده به پشتوانه کمک‌های مستقیم غرب بویژه آمریکا شکل گرفتند تا در وقت لازم همچون یازدهم سپتامبر 1380، بهانه‌ای برای یورش به جهان اسلام و حضور نظامی در آن را فراهم آورند. داعش نیز به عنوان دیگر دست‌پرورده غرب (به اعتراف وزیر امورخارجه پیشین آمریکا)، اینک محملی شده است برای جذب افراد تندرو از کشورهای غربی و گرد آوردن آنان در فضایی غیر از اروپا و آمریکا. گرچه موج فزاینده پیوستن شهروندان غربی به داعش با ابراز نگرانی رهبران این کشورها همراه شده است اما به نظر نمی‌رسد این دولت‌ها اقدامی درخور سخنان و ادعاهای خود انجام داده باشند تا رفتن این افراد به سوی عراق و سوریه یا بازگشت آنان را مدیریت کنند.