خواص حبوبات از نگاه طب سنتی

نخود

نخود(حِمَّص) دارای طبیعت اول گرم و خشک است؛ نرم کننده شکم، مقوی حرارت غریزی، تقویت ریه و پشت، غذائیت زیاد دارد، تولید خون صالح می کند همچنین چاق کننده و تقویت کننده اشتها است و موجب تولید ریاح شده و نفاخ است.

مصلح آن زیره و شوید است و اگر آن را در آب خیسانیده به صورت خام میل شود و سپس آب آن با عسل میل شود برای تقویت نیروی جنسی بی نظیر است. آشامیدن آب بعد از خوردن نخود بی نهایت مضر است. لوبیا

لوبیای سرخ دارای طبیعت گرم و تر است و لوبیای سفید در گرمی و سردی معتدل است و چاق کننده بوده، نرم کننده سینه و ریه است. تو لید کننده منی, شیر و باعث تقویت نیروی جنسی می شود. نفاخ و دیر هضم بوده و سبب تولید خلط غلیظ می شود. زیاده روی در مصرف آن باعث دیدن خواب های پریشان می شود.

مصلح آن زیره، زنجبیل، آویشن، فلفل پختن آن با گوشت نیز مصلح آن است.

ماش

علی اصل دستیار طب سنتی ایران افزود: ماش دارای طبیعت سرد و مایل به خشکی است و مقشروپوست کنده آن معتدل در تری و خشکی است همچنین غذائیت زیاد دارد،تولید کننده خلط صالح بوده،مسکن حرارت و تب. از غذاهای مناسب تابستان و بهار و گرم مزاجان است.

با اینکه طبیعت سرد دارد تحریک سودا نمی کند. برای لینت شکم بهتر است که مقشر(پوست کنده) آن راهمراه روغن بادام شیرین طبخ مصرف شود. برای قبض(سفت کردن) شکم بهتر است غیر مقشر بریان کرده آن را طبخ کنند. در افراد سرد مزاج به همراه زیره یا دارچین یا فلفل میل شود.

عدس

طبیعت آن در حرارت مایل به اعتدال، دوم خشک است و پوست آن گرم و لُب(عدس بدون پوسته) آن سرد است و آب مطبوخ پوست آن ملین بوده و مطبوخ لب آن قابض است.

عدس نفاخ، دیر هضم، تولید کننده خون سوداوی، غلیظ کننده خون، باعث دیدن خواب های پریشان، ضعف دید، خشک کننده بدن, زیاد خوردن آن قطع کننده میل جنسی و ایجاد بواسیر و مالیخولیا است. بهتر است با روغن کنجد تازه یا روغن بادام یا سرکه پخته شود.