وقتی تهدید به تشدید تحریم ایران، فقط یک "بلوف" است/ رجزخوانی سیاسی برای مصرف داخلی
اما کارشناسان و مقامات دولت آمریکا چنین استدلال کرده اند که چنین اقدامی ممکن است ایران را از میز مذاکرات دور کند، یا بسیاری از کشورها را به این نتیجه برساند که آمریکا مقصر اصلی در شکست مذاکرات است، نه ایران. این نیز ممکن است کشورهای مصرف کننده نفت را به خرید هرچه بیشتر نفت از ایران تشویق کند و تحریم های کنونی این کشور را تضعیف کند.
روزنامه امریکایی سیاتل تایمز در مقاله ای به قلم پل ریشتر که روز یکشنبه 16 آذر 1393 (7 دسامبر 2014) منتشر شده این موضوع را از قول نمایندگان مختف کنگره تایید کرده است.
متن کامل این مقاله در ادامه می آید.
***
در عوض، به نظر می رسد که مجازات های اضافی احتمالا دست کم تا چهار ماه به تاخیر افتاده است، یعنی تا زمان پایان مهلت جدیدی که برای مذاکرات میان ایران و شش قدرت جهان تعیین شده است.
هرچند بسیاری از قانونگذاران باسابقه مشتاقند فورا مجازات هایی به تصویب برسد، به نظر می رسد که آنها آراء کافی را برای تصویب تحریمهای جدید به شکلی که باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا نتواند طبق اعلام قبلی خود آن را وتو کند ، ندارند. برخی قانونگذاران از این نگرانند که مجازات های جدید ممکن است مذاکرات هسته ای طولانی را به شکست بکشاند و تقصیر آن بر گردن آمریکا- به ویژه کنگره - بیفتد.
سناتور جمهوریخواه باب کورکر Bob Corker ، رئیس آینده کمیته روابط خارجی مجلس سنا ، گفت به دنبال راهی است که کنگره بتواند با دولت اوباما برای موفقیت آمیز کردن دیپلماسی همکاری کند ، نه برای به شکست کشاندن آن.
کورکر در برنامه تلویزیونی «چارلی رز» گفت :«من فکر نمی کنم هیچ کس در کنگره بخواهد در شکست این توافق مقصر شناخته شود.» وی همچنین گفت وقتی قانون تحریم ها را می نویسید «متوجه می شوید که اساسا قرار است از گلوله های واقعی استفاده کنید».
ایران و شش قدرت جهانی -انگلیس، چین، فرانسه، آلمان، روسیه و آمریکا- به دنبال توافقی بوده اند که بر اساس آن اگر ایران با محدودیت هایی موافقت کند که هدف آنها جلوگیری از دستیابی این کشور به توانایی تولید سلاح های هسته ای است ، تحریم های این کشور نیز کاهش خواهد یافت.
پیش بینی های گسترده این بود که اگر این مذاکرات نتواند در مهلت مقرر به توافق بینجامد، کنگره با تصویب تحریم های جدید وارد عمل خواهد شد تا طبق نظریه خود با این تحریم ها بتواند جمهوری اسلامی را به امتیاز دادن مجبور کند.
اما کارشناسان و مقامات دولت آمریکا چنین استدلال کرده اند که چنین اقدامی ممکن است ایران را از میز مذاکرات دور کند، یا بسیاری از کشورها را به این نتیجه برساند که آمریکا مقصر اصلی در شکست مذاکرات است، نه ایران. این نیز ممکن است کشورهای مصرف کننده نفت را به خرید هرچه بیشتر نفت از ایران تشویق کند و تحریم های کنونی این کشور را تضعیف کند.
ایران و شش قدرت جهان بر سر مهلت جدید 24 مارس برای مذاکره درباره رئوس کلی یک موافقت نامه جامع به توافق رسیده اند. جزئیات نهایی این موافقت نامه قرار است تا پایان ماه ژوئن نهایی شود.
روز چهارشنبه در یک نشست پرسش و پاسخ در کمیته روابط خارجی سنا دو کارشناس که از اعمال تحریم های سختگیرانه حمایت کرده اند از اعضای کمیته خواستند مجازات های جدید را به تاخیر بیندازند.
گری سامور، مشاور هسته ای ارشد سابق کاخ سفید، به این کمیته گفت چالش اصلی این است که طرحی به تصویب برسد که هم به ایران فشار بیاورد و هم «بهانه ای به دست ایرانی ها برای زیر پا گذاشتن طرح اقدام مشترک و انداختن تقصیر آن بر گردن آمریکا، که توانایی ما را برای بازگشت به کارزار تحریم ها به خطر خواهد انداخت ، ندهد».
سناتور دموکرات رابرت منندز، یکی از حامیان اصلی قانون تحریم های سختگیرانه علیه ایران، در این نشست تلویحا گفت می خواهد تا زمان مهلت بعدی مذاکرات منتظر بماند و ببیند آیا ایران توافق را می پذیرد یا خیر. وی گفت اگر ایران توافق را نپذیرد، «اقدام کنگره برای تصویب مجازات های بعدی ممکن است اهرم اعمال نفوذی را که ما برای جلوگیری از تبدیل ایران به یک کشور مسلح به سلاح های هسته ای به آن نیاز داریم، در اختیار ما قرار دهد».