اشتباه استراتژیک اوباما از دید نیویورک‌تایمز

فارس: روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی گفتار اوباما در خصوص کنترل تسلیحات کشتار جمعی و عملکرد وی در خصوص تجهیز و مدرن‌سازی تسلیحات هسته‌ای آمریکا را تناقض آمیز خوانده است. تناقضات گفتاری و رفتاری عدیده رئیس‌جمهور آمریکا این بار در سرمقاله روزنامه آمریکایی نیویورک‌تایمز مورد توجه قرار گرفته است. یکی از حوزه‌هایی که تفاوت حرف و عمل اوباما را به روشنی آشکار می‌کند، مواضع وی در خصوص کنترل تسلیحات هسته‌ای است. افزایش بودجه‌ تخصیص داده شده به تجهیز و مدرن‌سازی تسلیحات هسته‌ای آمریکا به عنوان یکی از مهم‌ترین کشورهای برخوردار از این سلاح کشنده در شرایطی صورت می‌گیرد که این روزها کشورهای غربی و در راس آن آمریکا جمهوری اسلامی ایران را حتی برای برخورداری از حقوق صلح‌آمیز هسته‌ای خود محروم می‌دارند. بر اساس گزارش نیویورک‌تایمز بیش از شش سال است که اوباما در مجامع مختلف سخن از جهان عاری از تسلیحات هسته‌ای را به میان می‌آورد. این در حالیست که دولت وی ده‌ها میلیارد دلار برای مدرنیزاسیون و تجهیز تسلیحات هسته‌ای آمریکا هزینه می‌کند. در شرایطی که در سطح جهانی پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای برای افزایش امنیت مواد مورد استفاده در ساخت تسلیحات هسته‌ای حاصل شده، رئیس‌جمهور آمریکا بودجه درخواستی خود برای تخصیص به این موضوع حیاتی را کاهش داده است. بر اساس گزارش نشریه «دانشمندان هسته‌ای» بیش از 16هزار و 300 سلاح هسته‌ای در 98 سایت هسته‌ای واقع در 14 کشور جهان وجود دارد. اکثر این سایت‌های هسته‌ای متعلق به کشورهای آمریکا و سوریه هستند. گفتنیست که 25 کشور دیگر هم مواد هسته‌ای کافی برای تولید سلاح هسته‌ای در دست دارند. اوباما در نخستین روزهای ورود خود به کاخ سفید کنترل تسلیحات را به عنوان یکی از اهداف و اولویت‌های خود مطرح کرد. معاهده واشنگتن - مسکو تحت عنوان «آغاز جدید» نیز مهم‌ترین اقدام عملی صورت پذیرفته در این زمینه بود. بر طبق این معاهده مقرر گردیده بود تا فوریه سال 2018تعداد تسلیحات هسته‌ای راهبردی هر یک از طرفین به یک هزار 550 عدد کاهش پیدا کند. اما اوباما برای این که بتواند رای موافق جمهوری‌خواهان را در کنگره تصویب کند، ‌تعهد کرد که 84 میلیارد دلار برای ارتقاء تسلیحات هسته‌ای قدیمی طی یک دهه آتی، بعلاوه 14میلیارد دلار اضافه بر بودجه معمول مدرنیزاسیون تسلیحات اتمی اختصاص دهد. نکته قابل توجهی که نیویورک‌تایمز در گزارش خود بدان پرداخته اینست که طبق بررسی‌های انجام شده از سوی کمیسیون بودجه کنگره آمریکا، طرحی که اوباما به نمایندگان قول آن را داده حداقل 355میلیارد دلار هزینه در برخواهد داشت. برخی دیگر از مطالعات، هزینه‌ عملی کردن این طرح طی سه دهه آتی را حدود 1 تریلیون دلار پیش‌بینی کرده‌اند. طرحی که اوباما وعده آن را به نمایندگان داده شامل 12 زیردریایی حامل موشک جدید، بیش از 100بمب‌افکن جدید و افزون بر 400موشک هوا به زمین است. تجهیز 8آزمایشگاه هسته‌ای نیز جزئی از طرح اوباما است. این روزنامه آمریکایی تخصیص بودجه‌ای هنگفت برای افزایش تسلیحات هسته‌ای آمریکا در شرایط حاضر را غیرمنطقی توصیف کرده و در گزارش خود به نتایج مطالعات «دفتر پاسخگویی دولت» اشاره نموده است. بر اساس این مطالعات مدرن سازی تجهیزات هسته‌ای به خوبی مدیریت نشده است. حتی بیانیه‌ای که از سوی متخصصان تسلیحات هسته‌ای روز گذشته(دوشنبه) منتشر شد نیز طرح اوباما را افراطی خوانده و تصریح کرده است که دولت می‌تواند تعداد بمب‌افکن‌ها و موشک‌ها را کاهش دهد و در عین حال تسلیحات هسته‌ای خود را در حد ایمن و قابل اتکا حفظ کند. بر اساس گزارش نیویورک‌تایمز وخامت اوضاع زمانی بیشتر دیده می‌شود که تصمیم اوباما برای تخصیص هزینه‌های اضافی جهت مدنیزاسیون تسلیحات هسته‌ای را در کنار تصمیم وی برای کاهش هزینه لازم جهت افزایش امنیت نگاهداری از مواد هسته‌ای خطرناک قرار دهیم. در شرایط حاضر که افراط ‌گرایی در نقاط مختلف گسترش یافته و احتمال دستیابی تروریست‌ها به مواد هسته‌ای بالا رفته، اشتباه استراتژیک اوباما بیشتر به چشم می‌آید. نیویورک‌تایمز در نهایت نوشته است: اوباما از زمان روی کار آمدن خود برای بالا بردن آنچه که از آن تحت عنوان امنیت هسته‌ای یاد می‌کند، 13 کشور را مجبور کرده است که ذخایر مواد هسته‌ای خود را از میان ببرند. 15 کشور دیگر نیز مجبور شده‌اند ذخایر هسته‌ای خود را به مکانی دیگر منتقل کنند. این در حالیست که آمار مرکز تحقیقات علم و امور بین‌الملل «بلفر» وابسته به دانشگاه «هاروارد» نشان می‌دهد که علی‌رغم کاهش 21 درصدی بودجه تخصیص داده شده برای تجهیز تسلیحات هسته‌ای آمریکا، کنگره با تصویب یک لایحه هزینه‌های اضطراری این مبلغ را جبران کرده است. تناقضات گفتاری و رفتاری اوباما در زمینه مذکور نشان می‌دهد که کنترل تسلیحات کشتار جمعی و ارتقاء امنیت جامعه بین‌الملل تنها شعارهایی هستند که مقامات آمریکایی با تمسک به آنها تلاش می‌کنند انحصارطلبی خود را در لفافه آن پیش ببرند.