طوفان سیاسی‌در پرسپولیس

جهان نیوز: در حالیکه رئیس‌جمهور چندی پیش در جمع ورزشکاران از سیاسی شدن ورزش گلایه کرد، شاید خبر نداشت که یکی از پرطرفدارترین باشگاه‌های ورزشی کشور توسط یک "تاجر" قلع و قمع می‌شود! امروز یک باشگاه ورزشی که یک سرمایه عظیم اجتماعی را با خود به یدک می‌کشد به‌دلیل بی‌تدبیری مسئولان ورزش دولت تدبیر و امید و فقط برای حل مشکل مالی باشگاه (که البته هیچگاه حل نشد)، در حالت بحران قرار دارد. سنت بسیار ناپسندی در کشور در حال پایه گذاری است. بعد از سردار رویانیان که در رسانه‌های ورزشی -به دلیل سابقه حضور در ستاد سوخت- به کارت سوخت مشهور شد و سرانجامی تلخ داشت؛ حالا شخصی بنام "حمیدرضا سیاسی" یا به قول مدیرعامل برکنار شده باشگاه، یک "بساز و بفروش" وارد هیات مدیره قرمزپوشان شده و سرمربی و پس از آن مدیرعامل را برکنار می‌کند؛ فقط به این دلیل که "پول" دارد! سنت حضور پولدارها و اداره باشگاه‌های پرطرفدار کشور توسط بورژواها؛ نه تنها در دولت قبل وجود داشت که در دولت جدید هم ادامه دار شد. اگر چه در دولت قبل "عابر بانکی" بنام "هدایتی" در هیات مدیره باشگاه پرسپولیس قرار گرفت، اما نکته این بود که وی یک سابقه قبلی درباره فوتبال داشت و آزمون و خطای خود را در باشگاه "استیل آذین" پس داده بود. معلوم نیست که آیا "حمیدرضا سیاسی" سابقه‌ای غیر از آپارتمان‌سازی و برج‌سازی داشته است یا نه! اما به نظر می‌سد سرمایه عظیم اجتماعی چنین باشگاه‌هایی را باید غنیمت شمرد و اجازه نداد چنین سرمایه‌هایی توسط افراد بی‌شناسنامه‌ای در حوزه ورزش که تنها حساب‌های بانکی پر پول دارند به ورطه نابودی کشیده شود. اینکه "علی دایی" نتیجه ضعیفی برای باشگاه رقم زده یا نتیجه قوی، این مهم نیست. مهم این است که اگر باشگاه تمایلی به ادامه همکاری ندارد، بهتر است شرافتمندانه به این همکاری پایان دهد و در این زمینه الگوسازی کند. "دایی"هر چه باشد، پر افتخارترین فوتبالیست کشور است و تخریب آن توسط کسی که با برج‌سازی به پرسپولیس رسیده، کار ناصوابی است. شیوه برکناری نامناسب در دولت قبل مورد اعتراض بسیاری از نزدیکان دولت تدبیر و امید بود آیا این شیوه برکناری توسط یک "بساز و بفروش" اقدام درستی است؟ آیا وقت آن نرسیده که خصوصی‌سازی باشگا‌ه‌های پرسپولیس و استقلال از سوی مجلس جدی‌تر پیگیری شود و به‌جای اینکه این باشگاه‌ها بدست "کارت سوخت‌ها"، "عابربانک‌ها"،"بساز و بفروش‌ها" و ... بیافتد در اختیار صاحبان اصلی آن یعنی هواداران قرار گیرد؟ آیا غیر از این است که حضور آقای سیاسی در هیات مدیره باشگاه پرسپولیس بدلیل حساب بانکی وی است؟ آیا چنین شخصی صلاحیت تشخیص توانایی یک ورزشکار و یا برکناری یک مربی را دارد؟ به صرف اینکه داشته باشد آیا چنین روشی منطقی است و هواداران این باشگاه آیا از دولت رنجیده نمی شوند؟ آیا این الگوی ناپسند دولت یازدهم ترویج پیدا نمی کند؟ آیا تسلط "سیاسی" بر باشگاه پرسپولیس آغاز تسلط پول بر توانایی است؟ آیا هر کسی ثروت اندوزی کرده است گل سرسبد دولت می شود و می‌تواند برای یکی از پرافتخارترین باشگاه‌های کشور تصمیم بگیرد؟ آیا وقت آن نرسیده که شخص رئیس جمهور ورود کند و به بحران پیش آمده ناشی از بی کفایتی مسئولان ورزش کشور پایان دهد؟ بی‌تدبیری در ورزش دولت یازدهم به سرخوردگی بخش عمده ای از هواداران ورزش کشور تبدیل می شود. اینگونه تصمیم‌های هیجانی از سوی افراد غیر متخصص قطعا به صلاح کشور نیست و به نظر می‌رسد اینگونه رفتارهای هیجانی بازاری است که فقط آسیب زاست. شاید به این شیوه بتوان "مسیر ساخت یک آپارتمان" را هدایت کرد که البته این نیز به دور از انسانیت است، اما ورزش را نمی توان اداره کرد. اما بی شک "سیاسی" در این بحران تقصیر زیادی ندارد! مشکل وزارت ورزش است که سکان ریاست هیات مدیره یک باشگاه مهم و پر طرفدار را به یک "بساز و بفروش" تحویل می دهد چون پول دارد!