روسیه به سمت خاورمیانه حرکت میکند/ تلاش پوتین برای خارج شدن از حصار غرب/علت تمرکز روسیه برای مقابله با تروریسم
دلایل بسیاری وجود دارد که باور داشته باشیم اهمیت خاورمیانه رو به فزونی است؛ بهویژه آنکه در حال حاضر نشانههای اولیه پیشرفت در اوضاع اوکراین و افزایش اعتماد روسیه به توان مدیریت تأثیر تحریمهای غرب بروز کرده است. رهبران روسیه حتی در مورد بسیج منابع داخلی مفید در نتیجه تحریمهای غرب سخن گفتهاند.
کد خبر :
366267
سرویس سیاسی «فردا»؛ پایگاه اینترنتی المانیتور 9 سپتامبر 2014 (18 شهریور) در مقالهای به سیاست
های روسیه در قبال تهدید تروریسم در غرب آسیا و شمال آفریقا پرداخت و نوشت: در ماههای اخیر، بحران اوکراین و وخیم شدن روابط روسیه و غرب با بحران خاورمیانه نیز همراه شده است. گسترش ناگهانی و سریع تروریسم در غرب آسیا و شمال آفریقا و نیز موفقیتهای نظامی تروریستها در عراق سبب شده روسیه تمرکز بر منطقه را در اولویتهای خود قرار دهد. بهعلاوه، دلایل بسیاری وجود دارد که باور داشته باشیم اهمیت خاورمیانه رو به فزونی
است؛ بهویژه آنکه در حال حاضر نشانههای اولیه پیشرفت در اوضاع اوکراین و افزایش اعتماد روسیه به توان مدیریت تأثیر تحریمهای غرب بروز کرده است. رهبران روسیه حتی در مورد بسیج منابع داخلی مفید در نتیجه تحریمهای غرب سخن گفتهاند. اوضاع بیثبات منطقه، روابط روسیه با جهان عرب و بازیگران غیرعرب منطقه مانند ایران، ترکیه و اسرائیل [رژیم صهیونیستی] را تحتتأثیر قرار میدهد. در ادامه مقاله آمده است: مسکو مدتها تلاش کرده توجه شرکای خارجی خود را به ضرورت مبارزه با گروههای تروریستی در سوریه جلب کند. روسیه حمایت کامل خود را از عراق در جنگ علیه داعش اعلام کرد و
بهسرعت تصمیم به ارسال نخستین هواپیمای سوخو-25 گرفت. همچنین این کشور خواستار تصویب قطعنامهای در محکومیت جنایات داعش در جلسه ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل در 1 سپتامبر شد. در عین حال، دیپلماتهای روسی بار دیگر تأکید کردهاند که افزایش تهدید تروریسم به دلایل مختلف، نتیجه مداخله نظامی غیرقانونی خارجی در کشورها بهمنظور تحقق دستورکار ژئوپلیتیک و مزدورانه بوده است. با وجود این، حملات نیروی هوایی آمریکا به مواضع شبهنظامیان داعش در عراق به واکنشهای منفی در مسکو منجر نشده است؛ در درجه اول به این دلیل که این حملات پس از درخواست مقامات عراقی صورت گرفت.
همچنین روسیه به نابودی هستههای تروریستی در منطقه بهشدت علاقهمند است، زیرا خود نیز هدف تهدیدات تروریستی به شمار میرود. تنها تعداد اندکی از کارشناسان انتقاد کردهاند؛ اما همگی در مورد مشروعیت اقدامات آمریکا ابراز تردید نکردهاند. برخی متذکر شدند که مخالفت غرب با تروریستها گزینشی و با رویکرد غیرمنصفانه همراه است. یا اینکه غرب در مقابله با تروریستها موفق نخواهد شد و یا لابی جنگطلب آمریکا شبهنظامیان بیرحم داعش را هدایت میکند. در پایان مقاله آمده است: توجه فزاینده روسیه به منطقه نیز از حوادث مربوط به کشمکش اسرائیل و فلسطینیها ناشی
میشود. همچنین روسیه پس از اقدام 31 آگوست در تصرف حدود 400 هکتار از اراضی بیتاللحم واکنش نشان داد و از اسرائیل خواست این طرحهای خود را مورد بازنگری قرار دهد، زیرا این گونه اقدامات به چشمانداز روند صلح اسرائیل و فلسطینیها آسیب خواهد زد. در این باب باتوجه به مسائل مطرح شده چیزی که از اهمیت بسزایی برخوردار است مناقشه قدرت روسیه و غرب و بویژه آمریکاست. روسها در بحران اوکراین نشان دادند که می خواهند خود را از حصار آمریکا خارج کنند و در این منازعه نیز بخشهایی از خاک اوکراین به خاک روسیه ضمیمه شد. به نظر میرسد در این میان نزاع غرب و روسیه گسترش یابد و
خاورمیانه نیز محل بعدی این نزاع باشد. روسیه در پی سیاستی که پوتین در پیش گرفته است سعی دارد خود را به یک قدرت جهانی بدل کند اما در این روند با توجه به مشکلات ساختاری که وجود دارد روسیه با تنگناهای زیادی روبروست. بعلاه اینکه روسها در سیاستهای متناقض پیشین خود که حاصل نفوذ لابی های مختلف در این کشور است یک نوع بی اعتمادی عمومی را در سیاست خارجی خود به جهانیان تزریق کردند و همین امر سبب شده است که همکاری با روسیه در میان کشورهای مختلف منطقه به یک چاقوی دولبه تیز تعبیر شود. سیاستهای پراگماتیستی روسیه البته هنوز ادامه دارد و در این روند پوتین سعی دارد که با توسل
به امتیازی که در زمینه انرژی دارد چالش جدید خود با غرب و بخصوص اتحادیه اروپا را حل کند اما به نظر میرسد که در طولانی مدت این نزاعها افزایش یابد و غرب برای در قفس انداختن خرس تحریمهای بیشتری را تصویب کنند. تحریم هایی که تا به امروز بیشتر حالت تبلیغاتی داشته و هنوز عمیق نشده است. مانور مبارزه با تروریست در این میان هم با سیاست ها و منافع روسیه همخوانی دارد و هم اینکه میتواند راهی برای جلب اعتماد کشورهای منطقه باشد. روسیه در زمینه در اختیار گذاشتن هواپیماهای سوخو به عراق این سیاست را به اجرا گذارد اما سیاست روسها که کمی محافظه کارانه و با چاشنی منفعت طلبی
همراه است تاکنون نتوانسته پاسخگوی این امر باشد.