سقوط ادبیات روحانی با سقوط ایران 140/حوادثی که دولت از پاسخ گویی به آن طفره رفت
هفته گذشته چند حادثه برجسته در فضای سیاسی و اقتصادی کشور می‌رفت تا سوالات فراوانی را در ذهن مردم ایجاد کند اما لحن عجیب رئیس جمهور در جمع سفرا و نمایندگان ایران در خارج از کشور تیتر اول اکثر رسانه‌ها را به بررسی علل این سخنان و همچنین سوابق تاریخی آن منحرف کرد.
سرویس سیاسی «فردا»: در اولین ساعات صبح یکشنبه 19 مرداد هواپیمای ایران 140 در شهرک آزادی تهران سقوط می‌کند و موجی از انتقادها درباره سقوط این هواپیما و همچنین خروج پیاپی قطارهای تهران - مشهد از خط سراسر فضای رسانه‌ای کشور را فرا می‌گیرد. انتقادها به حدی است که همه منتظر پاسخ دولت درباره حوادث اخیر هستند ناگهان صبح دوشنبه رئیس جمهور با حضور در جمع سفرا و نمایندگی‌های ایران در خارج از کشور با ادبیاتی خاص تفکرات گروهی از منتقدین به روند مذاکرات هسته‌ای با غرب به‌نام دلواپسان که آخرین موضع گیری آنها مربوط به هفته‌ها قبل است به شدت زیر سئوال می‌برد.
جنگ روانی تیم رسانه‌ای دولت تا چندین ساعت تمام رسانه‌ها را از موضوع سقوط هواپیما، خارج شدن قطار تهران-مشهد از خط، استیضاح وزیر علوم، موضوع اضافه شدن روغن پالم به شیر و واکنش جان کری به غنی سازی در ایران و اهداف عجیب مطرح شده در بیانیه کمیته روابط خارجی مجلس عوام انگلیس برای بازگشایی دوباره سفارت این کشور در تهران منحرف می‌کند و در حرکتی هماهنگ رسانه‌های اصلاح طلب تلاش می‌کنند تا با امتداد این بازی هرچه بیشتر تنور یادآوری تکه کلام‌های احمدی‌نژاد و مانور حول صحبت‌های روحانی را گرم نگه دارند.
به نظر می‌رسد از آنجایی که دولت استراتژی رسانه‌ای واحدی ندارد در زمانی که فضای سیاسی کشور آرام می‌شود و غبارها کنار می رود و عملکرد دولت بدون هیچ جنجالی قابل رصد است سریعا کار به مهره‌های جنگ روانی واگذار می‌شود تا بی‌پاسخی دولت به عملکرد ضعیف برخی وزارتخانه‌ها و نهادهای وابسته چندان به چشم نیاید. چرا فضای سیاسی که هفته‌ها برای کمک به دولت در راستای پیشبرد اهدافش با حمایت همه جریان‌ها ایجاد شده بود ناگهان بدست رئیس جمهور متشنج می‌شود؟
این در شرایطی است که با آرام شدن فضای سیاسی تمامی صاحب‌نظران، منتقدین و نهادهای مسئول تلاش می‌کنند تا ذهن خود را بر روی عملکرد نهاد اجرایی کشور مانند دولت متمرکز کنند تا با طرح سوال از دولت و مشورت دادن به آن روند جریان امور را بررسی کنند. آنچه که در طول چند هفته گذشته در خصوص بررسی عملکرد برخی وزارتخانه ها و همچنین برخی سوالات از دولت در حوزه های مختلف مطرح شد نیز ناشی از همین آرامش سیاسی بود.
لحن عجیب، عصبانی و کم سابقه رئیس جمهور که برای ساعاتی فضای سیاسی کشور را متشنج کرد ثمره‌ای جز انحراف افکار عمومی از عملکرد دولت نداشت.
رکود تورمی عجیب در بازار و بالا رفتن ناگهانی و کم سابقه محصولاتی چون خودرو و لبنیات هیچ تناسبی با وعده‌های دولت در خصوص کاهش تورم ندارد. نظارت ضعیف بر سیستم حمل و نقل هوایی کشور که در نهایت به سقوط یک هواپیما و مرگ تعدادی از هم‌وطنان انجامید و محقق نشدن وعده‌ها درخصوص ورود قطعات هواپیما به کشور مواردی بود که دولت باید به آن پاسخ می‌داد اما این مساله با ادبیات خاص رئیس جمهور به گونه ای دیگری از اولویت رسانه‌ها خارج شد.
موضوع وجود روغن پالم در شیر که با بیان نکردن نام شرکت‌های متخلف از جانب وزیر بهداشت سوالات زیادی را در ذهن مردم شکل داد و سپس تلاش برخی از مطبوعات برای بسته نشان دادن این پرونده نوعی بی مبالاتی را در بحث سلامت مردم از جانب دولت به نمایش گذاشت.
موارد متعدد دیگری است که نشان می‌دهد دولت به جای پاسخگویی به افکار عمومی مشی دیگری به کار گرفته است و قصد دارد با استراتژی انتقاد در برابر انتقاد گارد خود را در برابر سوالات بالا بگیرد و به نحوی از پاسخگویی به افکار عمومی طفره برود.
از سوی دیگر تلاشی دیده می شود که برخی جریان‌ها سعی دارند تا موضع دولت را در بحث مذاکرات هسته‌ای تقویت کنند تا بیشتر موارد به سمت مذاکرات هسته ای انتقاد عده‌ای که دلواپسان نامیده می شوند سوق یابد. این درحالی است که دولت در فضای دو دو تا چهارتا و شفاف باید پاسخی شفاف به مسائل بدهد و اینگونه پاسخگویی نه در شان دولت است و نه در شان مردم. بخصوص اینکه وعده دولت خارج شدن از فضای هشت سال قبل است. حال دولتی که خود به آن فضا انتقاد دارد به نحوی جنجال‌آفرینی می کند که خاطرات هشت سال گذشته تداعی می شود.
با این اوصاف مسائل مهمی هستند که دولت باید در این زمینه به افکار عمومی پاسخ بدهد و به نظر نمی‌رسد با چنین ادبیاتی بتوان افکار عمومی را در این جهت قانع کرد.