چرا آمریکا به مواضع داعش حمله کرد

مهر: با آغاز حملات جنگنده های آمریکایی به مواضع داعش از روز جمعه این سؤال مطرح می شود که چرا آمریکا پس از دو ماه از آغاز تحرکات داعش و قدرت گیری نسبی این گروه تروریستی در عراق وارد عمل شده است. تا قبل از پايان جنگ سرد آمریکا با توجه به رقابت بين دو بلوک شرق و غرب تعریفی که از امنیت در خاورمیانه داشت، نظامی بود یعنی اگر تهدیدی جنبه نظامی داشت مورد توجه قرار مي داد، لذا راهکارهایی که برای مقابله با این تهدیدات نیز در دستور کار قرار مي گرفت راهکارهایی نظامی بود و همچنین عمده تهدیدهای امنیتی که متوجه منافع این کشور بود از سوی کشورها صورت می گرفت. اما با وقوع حادثه 11 سپتامبر آمریکائیها دریافتند که تهدیدات امنیتی که واشنگتن با آنها مواجه است نه صرفا از سوی کشورها است و نه صرفا ماهیتی نظامی دارد بلکه این تهدید با ماهيت و ابعاد جديدي به شکل گروههاي تروريستي بروز يافته است لذا به طور جدی بحث مبارزه با تروریسم مطرح شد، تروریسمی که ماهیت دولت-کشوري ندارد و محدود به سرزمیني محدود نبوده و در واقع منافع مشخصی را نمی توان برای آن تعریف کرد. لذا در سال 2004 طرحی با نام "خاورمیانه بزرگ" از سوی آمریکا مطرح شد که تحليل گران این طرح را به مثابه کوششی برای بازسازی سیاسی، اقتصادی و حتی فرهنگی و اجتماعی منطقه خاورمیانه در راستاي خنثي سازي گروههاي تهديد کننده منافع آمريکا تلقي کردند که در اين ميان، به اقلیتهای مذهبی توجه ویژه ای شده و بر تحقق دموکراسی در این منطقه تأکید شده بود. البته اجراي اين طرح مستلزم بودجه مهمي بود که تامين آن توسط ايالات متحده با توجه به هزينه هاي مداخله نظامي و اشغال عراق امر دشواري بود. بيداري اسلامي در اين ميان موجي بود که نشان مي داد طرح مزبور بدون توجه به واقعيات و ضروريات منطقه در نظرگرفته شده و قابل اجرا نيست. بنابراين ايالات متحده و همسويان غربي آن در صدد برآمدند با بحران سازي، روند انقلابهاي منطقه را به گونه اي تنظيم کردند که مانع فراهم شدن زمينه براي تغيير توازن به نفع قدرتهاي مهم منطقه (چون جمهوري اسلامي ايران) و همچنين قدرتهاي فرامنطقه اي چون روسيه گردند و هم با حمايت از گروههاي فرصت طلب فرصت را براي استفاده از نقش آنها در حفظ منافع خود مهيا سازند. حمايت از شورشيان تندرو در ليبي، حمايت علني از تروريستها در سوريه نمونه هايي از اين رويکرد بود که نتيجه آن را در عراق به شکل ظهور داعش شاهد هستيم. در این بین، باید به ادعاهای "جورج دبلیو بوش" رئیس جمهوری پیشین آمریکا که با ادعای مقابله با تروریسم وارد عراق شد و همچنین ادعاهاي آمريکا در برقراري دموکراسي در عراق و اشغال اين کشور به بهانه برقراری دموکراسی اشاره کرد که تا کنون اقدام به اتخاذ موضعی جدی در برخورد با این پدیده تروریستی در عراق نداشته است. و با بی توجهی به این امر و در واقع اتخاذ موضعی بی طرفانه در عمل، در بحران به وجود آمده در عراق گویای موضع متناقض واشنگتن در مقابله با پدیده تروریسم و تحقق امنیت و دموکراسی در عراق و درواقع مبین هدف اصلی سلطه بر منابع نفتی این کشور نفت خیز است. داعش از 17 تیر سال جاری حملات گسترده ای را علیه برخی مناطق شمالی عراق آغاز کرد و با گذشت حدود دو ماه از این تحرکات، داعش توانست موصل، تلعفر، سنجار، تکریت و صلاح الدین و بخشهایی از دیالی را به اشغال خود در آورد، در این مدت داعش تا بدانجا پیش رفت که توانست قلمرو خود را در عراق گسترش دهد و با مرتکب شدن جنایات متعدد توانست تا حدودی موقعیت خود را در این کشور تثبیت کند، هزاران نفر از ساکنان این مناطق از خانه و کاشانه خود آواره شدند و در این بین برخی از گروههای سیاسی عراق به دنبال سوء استفاده از موقعیت پیش آمده در شمال این کشور در پی تحقق منافع خود در راستای تجزیه عراق بودند، در تمام این مدت آمریکا تنها به محکوم کردن اقدامات داعش بسنده کرد و از مداخله مستقیم برای سرکوب داعش خودداری نمود و اعزام 350 نظامی به عراق با هدف آموزش نظامیان عراقی تنها اقدام عملی آمریکا برای حل بحران عراق بوده است که این امر هم به دلیل فضای نامناسب این کشور برای آموزش در سایه بحران به وجود آمده اقدام کار آمدی محسوب نمی شد. حال که داعش جنایات متعددی را در عراق مرتکب شده و جایگاه خود را تا حدودی در این کشور تثبیت کرده است، باراک اوباما، رئیس جمهورآمریکا روز جمعه دستور حمله به مواضع داعش را صادر کرد این سیاست دفع الوقت و تعلل واشنگتن در اقدام به موقع برای بازداشتن این گروه تروریستی از نمونه های سیاست دوگانه نسبت به ادعاهای دموکراسی طلبی تلقی شده و عنوانی جز نوشدارو بعد از مرگ سهراب برآن نمی توان نهاد. با این وجود شاید بتوان ابراز امیدواری کرد که واکنش جدید همراه با تعلل آمریکا، روزنه هایی را برای بازداشتن این گروه تروریستی از ارتکاب سیاستهای قرون وسطایی و ضد اسلامی بگشاید و مرحمی بر زخمی باشد که از جانب این سیاه اندیشان بر مردم عراق وارد می شود.