'کردستان عراق' سرزمین دوم اسرائیل

برخی اطلاعات امنیتی تاکید می‌کند که حکومت منطقه کردستان عراق قراردادهایی با شرکت «آنتروپ» صهیونیستی و دیگر شرکت‌های این رژیم که در کشورهای اروپایی از جمله سوئیس به نام‌های دیگر ثبت شده‌اند، نیز قراردادهایی دارد و از جمله آنها می‌توان به دو شرکت «كيودو» و «كلوزيوم» اشاره کرد که موظف به تجهیز فرودگاه بین المللی اربیل و دیگر فرودگاه‌های منطقه کردستان به سیستم‌ها و دستگاه‌های امنیتی حساس و بسیار پیشرفته و با تکنولوژی بالاست.

این درحالی است که رهبران کردستان هر روز قراردادهای جدیدی را در حوزه‌های تخصصی و کارشناسی امنیتی و تکنولوژیکی به ویژه در حوزه مبارزه با تروریسم با شرکت‌های صهیونیستی منعقد می‌کنند. این اطلاعات امنیتی همچنین تاکید می‌کنند که شرکت‌های امنیتی و نظامی صهیونیستی بر پایگاه‌های نظامی آموزشی منطقه کردستان عراق - چه پایگاه‌های سری و چه علنی - تحت کلمه رمز (Z ) اشراف و نظارت دارند و همه این اقدامات با هدف آموزش و تشکیل ارتش نظامی حرفه‌ای کردی که با نیروهای خارجی هم پیمان باشد و هدف آن تشکیل دولتی کردی در شمال عراق است، صورت می‌گیرد. براین اساس می‌توان گفت که ارتش نظامی کردستان بر پایه دیدگاه‌های استراتژیک دستگاه صهیونیستی موساد و به عنوان یکی از شاخه‌های خارجی این دستگاه در منطقه کردستان با هماهنگی با سازمان سیا آمریکا و دستگاه اطلاعات انگلیس موسوم به MI6 شکل گرفته و فعالیت می کند. این اطلاعات همچنین اظهار می کند که افسر ارتباط بین تل آویو و منطقه کردستان عراق و اشراف بر تحرکات و فعالیت های سیاسی این منطقه و شاخه های نظامی آن « دنی یاتوم »، رئیس سابق دستگاه موساد و برخی از همکاران وی در دستگاه اطلاعات و جاسوسی رژیم صهیونیستی هستند. اما این اطلاعات به اینجا پایان نمی‌یابد، بلکه منطقه کردستان و رژیم صهیونیستی همکاری‌های اطلاعاتی و امنیتی گسترده‌ای دارندکه مبادله اطلاعات بین اربیل و تل‌آویو را در برمی‌گیرد، چراکه رژیم صهیونیستی به خوبی می‌داند، حفظ جایگاه و نقشش در شمال عراقی که در جوار ترکیه و ایران و سوریه قرار دارد، از چه اهمیتی برخوردار است و مهمتر از آن می‌داند که در این منطقه باید چه نیروهای ویژه‌ای برای جمع آوری اطلاعات تربیت کند، به همین منظور این رژیم یگان‌های ویژه و نخبه‌ای را از میان عناصر پیشمرگه کردستان تشکیل داد که به عنوان نیروهای کماندو دارای توان واکنش و دخالت سریع بوده به می‌توانند ماموریت‌های ویژه را به انجام برسانند و در عمل از آنها در شمال و مرکز و جنوب عراق و حتی کشورهای عربی و همجوار استفاده شده است. گزارش‌های دستگاه‌های اطلاعاتی منطقه تاکید می‌کند که آمریکا و رژیم صهیونیستی حمایت‌های نامحدودی از کردهای عراق به عمل می‌آورند تا به آنها توان و امکان تسلط کامل بر منطقه کردستان را بدهند و این منطقه را در درجه اول و بیش از هر چیز منطقه‌ای کردنشین و پاک از هرگونه نژاد و طایفه‌ای دیگر کنند و یکی از راه‌های تحقق این هدف بیرون راندن اعراب، آشوری‌ها و ترکمن‌ها از این منطقه و درخواست بقای نظامیان آمریکایی و بازگشت مجدد آنها به آن است. به این ترتیب می‌توان گفت که آمریکا و رژیم صهیونیستی منطقه کردستان را به منطقه‌ای حفاظت شده برای خود تبدیل کرده‌اند، تا تحرکات کردها در آن از هرگونه گزندی در امان باشد. به این ترتیب درحالی که کردها حدود 16 درصد جمعیت عراق را تشکیل می‌دهند، اما به لطف حمایت‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی تحرکات سیاسی خود را گسترش داده تا سهم بسزایی در پارلمان عراق از سال 2003 به بعد داشته باشند، تعداد کرسی‌هایی که دو برابر جمعیت آنها به شمار می‌آید. همچنین آمریکا تمام تلاش خود را به کار می‌برد تا تعداد کردهای بیشتری را جذب ارتش و نیروهای امنیتی و پلیس عراق کند، به گونه‌ای که براساس آمار و ارقام هم اکنون کردها بیش از 51 درصد عناصر این دستگا‌ه‌ها را بدون مبالغه تشکیل می‌دهند. در مقایسه‌ای سریع میان آنچه جنبش‌های جدایی طلبانه کردها در شمال عراق دست به آن می‌زنند و آنچه اسرائیل دست به آن می‌زند، می‌توان به نتیجه زیر دست یافت: جنبش‌های جدایی طلبانه کردستان در شمال عراق اقدام به طرد ساکنان محلی و تاسیس دولتی کردی می‌کنند تا به این طریق پیاده کننده نمونه رژیم صهیونیستی دیگری در منطقه باشند که بر تجاوز به حقوق و خاک دیگران متمرکز است و این نقشه‌ای تاریخی و صد در صد صهیونیستی است که صهیونیست‌ها به هر طریق ممکن خواهان پیاده کردن آن هستند و کردها هم اکنون به ابزاری برای تحقق این هدف تبدیل شده‌اند، به ویژه آنکه میان منطق کردها و منطق صهیونیست‌ها تطابق بسیاری نیز مشاهده می‌شود. آنچه برای رژیم صهیونیستی و آمریکا در کردستان اهمیت دارد، نه خود کردستان که طلای سیاهی است که در این منطقه وجود دارد. در واقع یکی از مهمترین اهدافی که در پس اشغال عراق در سال 2003 توسط آمریکا و براندازی رژیم صدام حسین در این کشور وجود داشت، دستیابی براین منابع نفتی بود. همچنین اطلاعات موجود از تغییر و تحولات خطرناکی در خصوص ماهیت و نوع نقش موسادی اسرائیل در کردستان سخن می‌گوید، به گونه‌ای که این اطلاعات تاکید می‌کنند، این نقش تنها به تعامل با جنبش‌های کردی محدود نمی‌شود، بلکه اجرای بسیاری از عملیات‌های سری از طریق هدف گرفتن سازمان یافته و منظم مسیحیان و آشوری‌ها و کلدانی‌ها را در برمی‌گرفت تا به این طریق امکان بازگرداندن مناطقی که اسرائیلی‌ها تصور می‌کردند، آثار باستانی و تاریخی و قدیمی قوم یهود در آنها وجود دارد ، به ویژه آثاری که برای این قوم از اهمیت و قداست خاصی برخوردار بود، فراهم شود و این اقدام پس از تخلیه این امکان از صاحبانشان و خرید آنها و یا ایجاد رعب و وحشت در میان اهالی یک منطقه خاص تا مجبور به ترک خانه و منطقه خود شوند، صورت می‌گرفت. تمام این اقدامات با موافقت و حمایت حکومت فدرال کردستان و از طریق قرارداد کردی - اسرائیلی صورت می‌گرفت که بازگرداندن یهودیان کرد به مناطق مورد نظر وبیرون راندن مسیسحان و کلدانی‌ها و آشوری‌ها از منطقه با فریب آنها جهت مهاجرت به کشورهای اروپایی و آمریکا و استرالیا در برابر چشم پوشی از املاکشان را در بر می‌گرفت. در این میان اگر کسانی سرسختی می‌کردند و تن به ترک خانه و کاشانه خود ندهند، با عملیات ترور و قتل و مهاجرت اجباری وادار به این کار می‌شدند.

طرح‌های فوق الذکر تماما به حمایت کلیساهای مسیحی - صهیونیستی انجام می‌شد تا طرح مورد نظر موساد در مهاجرت دادن داوطلبانه و اجباری مسیحیان در مناطق شمال عراق به اجرا در آید، به خصوص آنکه دیدگاه‌های مسیحی صهیونیستی با دیدگاه‌های خاخام‌ها و جماعت‌های آنها در برخی از مناطق عراق مطابقت داشت، چون آن را در چارچوب مملکت «آرمگدون» ملاحظه می‌کردند که خدا وعده آن را به یهود داده بود و عملیات اسکان مجدد یهودیان کرد در منطقه از طریق طرحی که موساد برای این امر ریخته بود، تنها با هدف بازگشت آنها به مناطق‌اشان در درجه اول و دوم تسلط یهود بر مناطق مقدس از منظر آنها صورت می‌گرفت و همه اینها در چارچوب وعده خدای یهود در حق بازگشت آنها به سرزمین‌ موعودشان دنبال می‌شد.