منابع مالی اجرای طرح افزایش جمعیت/اسناد
طرح افزایش جمعیت برای اجرا به منابع مالی و کمک همه دستگاه‌های مرتبط نیاز دارد که این منابع برای هر یک از سیاست‌ها و وظایف هر یک از دستگاهها دیده شده است.
از طرفی برخی از کارشناسان علت کمرنگ‌بودن انگیزه مردم برای فرزندآوری را مشکلات اقتصادیِ صرف، نمی‌دانند چرا که بسیاری از خانواده‌های ثروتمند هم به یک یا 2 فرزند قانع شده‌اند؛ آن‌ها معتقدند باید کار فرهنگی و فرهنگ‌سازی در این عرصه صورت گیرد که البته آن هم حتماً هزینه‌هایی را به دنبال خواهد داشت.
در این راستا طرحی با عنوان «افزایش نرخ باروری و پیشگیری از کاهش رشد جمعیت کشور» توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی به مجلس ارائه و کلیات آن تصویب شد که در‌آن موارد سیاست‌های تشویقی را برای فرزندآوری مطرح کرده است، مواردی از جمله اختصاص سبد تغذیه رایگان ماهانه به صورت بن کالا شامل؛ پروتئین، لبنیات، برنج و حبوبات به میزان یک تا دو میلیون ریال به مادران باردار و دارای فرزند زیر 2 سال حداقل برای 3 دهک درآمدی پائین و نیازمندان بر اساس ارزش ریالی سال 1390 به عنوان سال پایه، اختصاص بسته بهداشتی ـــ درمانی رایگان شامل؛ مکمل‌های غذایی، دارو، آزمایش‌های دوره‌ای و موردی و معاینه‌های ماهیانه به مادران باردار و دارای فرزند زیر 2 سال برای حداقل 3 دهک درآمدی پائین و نیازمندان، افزایش حق عائله‌مندی در کلیه قوانین و مقررات استخدامی به دو برابر، پرداخت وام قرض‌الحسنه «فرزند» به مبلغ 100 میلیون ریال به خانواده‌ها برای فرزندان سوم تا پنجم با بازپرداخت 10 ساله و بدون الزام به سپرده‌گذاری توسط بانک‌های عامل برمبنای نرخ پایه سال 1391، دریافت وام خرید مسکن به میزان دو برابر سقف وام‌های اعطایی بانک مسکن، با باز پرداخت 30 ساله و حداقل سود بانکی بخش مسکن و دریافت یک قطعه زمین مسکونی به مساحت 200 - 150 مترمربع در شهرستان محل سکونت به شرط ساخت و حداقل 15 سال سکونت در آن به استثنای کلان‌شهرهای کشور.
در عین حال سوالی که در ذهن برخی‌ها چه در بین مسئولان و چه در بین مردم پیش می‌آید این است که آیا برای این سیاست‌ها، منابع مالی هم پیش‌بینی شده است؟ آیا زمینه‌های اجرایی آن ها در دستگاه‌های متولی دیده شده است؟ آیا اجرای این سیاست‌ها که مطمئناً موجبات تشویق فرزندآوری را به همراه دارد ضمانت اجرایی هم دارد؟
پاسخ به این سوالات مهم ما را به دنبال اسناد نوشته‌شدن این سیاست‌های مشوقانه ترغیب کرد، سیاست‌هایی که توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی در دولت گذشته نوشته شد و موجبات تأسیس ستاد ملی زن و خانواده را فراهم کرد، این ستاد به عنوان دستگاه اجرایی در زمینه‌های مختلف زنان و خانواده این موضوع را به دولت ارجاع داد و بر همین اساس دبیرخانه شورای ملی زن و خانواده در مرکز امورز زنان و خانواده ریاست جمهوری تشکیل شد.
برای این‌که این مشوق‌ها عملیاتی شود و بودجه به آن تعلق گیرد، برنامه ملی افزایش جمعیت و ارتقای نرخ باروری در آن ستاد بر اساس سیاست‌های جمعیتی مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی پیرو جلسات 709 تا 712 مورخ 22/1/91 ، 5/2/91، 19/2/91 و 2/3/91 نوشته شد؛ در عین حال این برنامه هم کاملاً برای تک تک دستگاهها نوشته شد و بودجه‌ای برای هر کاری که برای آن دستگاه دیده شد پیش‌بینی شد که در انتهای این گزارش اسناد آن را منتشر می‌کنیم.
به عنوان نمونه به منظور برنامه‌ریزی فرهنگ‌سازی در تسهیل ازدواج، کاهش سن ازدواج و استحکام خانواده که مورد تأکید بند 3 و 4 مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی بود، حمایت از گسترش شبکه‌های اجتماعی و سازمان‌های مردم‌نهاد را که در این امر مؤثرند را از وزرات کشور خواسته و برای آن 300 میلیارد ریال بودجه برای سال‌های 92، 93، 94 یعنی برای 3 سال در نظر گرفته شد.
این بودجه را دولت تصویب کرد و پای تصویب آن امضای 8 وزیر و 6 مسئول مرتبط قرار گرفت و ردیف بودجه به آن تعلق گرفت، یعنی تا سال 94 این سیاست‌ها پیش بینی شده است که چه دستگاهی باید کدام بند این سیاست‌های تشویقی را اجرا کند، چه کاری باید انجام دهد؟ هم اقدام ملی آن دیده شده است، هم برنامه دستگاهی، هم دستگاه‌های همکار و هم زمان‌بندی طرح و در نهایت بودجه مورد نیاز لذا به نظر می‌رسد نقطه ضعفی ندارد.
