هزینه باسواد شدن هر فرد در کشور

فارس: علی باقرزاده، معاون وزیر آموزش و پرورش و رئیس سازمان نهضت سوادآموزی کشور در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس اظهار داشت: صدا و سیما مکلف شده است با فرهنگ‌سازی مناسب برای جذب بی‌سوادان و آموزش‌های سوادآموزی از طریق شبکه‌های رادیو و تلویزیون همکاری لازم را در اجرای این برنامه معمول دارد.

*سوادآموزی از اولویت‌های اصلی کشور است باقرزاده با بیان اینکه مکرر با رئیس سازمان صدا و سیما مکاتبه کردیم و حجت‌الاسلام والمسلمین قرائتی هم این موضوع را دنبال کردند، خاطرنشان کرد: درست است که صدا و سیما برای تأمین نیازمندی‌های خودش با مشکلات مالی مواجه است اما به فرموده حضرت امام(ره)، «سوادآموزی از اولویت‌های اصلی کشور و یک جریان فرهنگی است» و نباید آن را به حساب مؤسسات و جاهایی که کار اقتصادی و تبلیغی می‌کنند، گذاشت. وی افزود: تلویزیون شاید ارزان‌ترین، راحت‌ترین و قابل اعتمادترین رسانه‌ای است که در زندگی تمام خانواده‌ها حضور دارد و افراد می‌توانند ساعت‌ها از آموزش‌ استفاده کنند. *آموزش‌ها از طریق صداوسیما فراگیرتر است معاون وزیر آموزش و پرورش با بیان اینکه آموزش‌ها از طریق صدا و سیما فراگیر و بسیار کم هزینه است، عنوان کرد: می‌توانیم در این باره اطلاع‌رسانی کنیم و در یک ساعت مشخص و روزهای مشخص افراد بی‌سواد بدون اینکه به زحمت بیفتند پای تلویزیون حضور پیدا کنند. وی با اشاره به پروژه‌ای دیگر در سوادآموزی که با عنوان «خودآموزی» دنبال می‌شود، گفت: برای ایجاد تقویت در افراد اعلام کردیم که اگر کسی با استفاده از فرصت‌هایی که در زندگی دارد مهارت‌های سواد را در حد خواندن و نوشتن و حساب کردن به دست آورد می‌توانیم سرانه باسواد کردن افراد را به خود فرد بپردازیم. *هزینه باسواد شدن یک فرد در کشور 550 هزار تومان است باقرزاده با بیان اینکه کمک اقتصادی هم می‌توانیم به فرد بیسواد انجام دهیم، گفت: هم‌اکنون در کشور برای با سوادکردن یک نفر میانگین 550 هزار تومان هزینه می‌کنیم که اگر یک فرد خانواده بیسواد باشد و دیگر اعضا به او آموزش خواندن، نوشتن، حساب کردن و روخوانی قرآن را حتی در حد کلمه کلمه خواندن بدهند، همین هزینه را به آن خانواده می‌دهیم. وی با بیان اینکه اگر تلویزیون بیاید در کنار این طرح‌ها قرار گیرد بیشتر و درست‌تر آموزش‌ها انجام می‌شود، اظهار داشت: آموزش بزرگسالان یک کار تخصصی است و نمی‌شود هر کسی خواندن و نوشتن بلد بود الزاماٌ بتواند آموزش هم بدهد؛ آموزش حوصله، تخصص، انگیزه و اینکه از کجا آغاز شود نیاز دارد که تلویزیون این کار را می‌تواند انجام دهد. *امکان ضبط آموزش‌ها در استودیو نهضت سوادآموزی وجود دارد رئیس سازمان نهضت سوادآموزی کشور در پاسخ به این پرسش که «چرا تلویزیون این همکاری‌ها را انجام نمی‌دهد؟»، گفت: صداوسیما ظرفیت‌های مختلف را به خوبی می‌شناسد و بیاید بگوید شما در فلان برنامه جای می‌گیرید. وی افزود: هم‌اکنون امکان ضبط با کیفیت بالا و استودیو در سازمان نهضت سوادآموزی وجود دارد و هیچ هزینه‌ای نمی‌خواهیم به آنها تحمیل کنیم به جز پخش در تلویزیون؛ هم‌اکنون با توسعه شبکه‌های استانی واقعاٌ محدودیتی در پخش نیست. *سوادآموزی در ایران رایگان است و در بسیاری از کشورها هزینه دارد معاون وزیر آموزش و پرورش در پاسخ به این پرسش که «شما چه انتظاری از صداوسیما دارید؟»، خاطرنشان کرد: شاید جزء معدود کشورهایی هستیم که سوادآموزی را رایگان انجام می‌دهیم و سال‌ها در نوبت افراد هم می‌ایستیم که چه زمانی می‌آیند و می‌خواهند باسواد شوند، در صورتی که در بسیاری از کشورها افراد با پرداخت هزینه آموزش می‌بینند. وی اضافه کرد: آنچه که ما از صدا و سیما توقع داریم عمل به فرمایش رهبر معظم انقلاب و همچنین کمک به سازمان نهضت سوادآموزی برای ایجاد تقاضا با روش‌های درست و هنرمندی تمام است که در افراد یک احساس نیاز شود و یا اینکه فرصت‌هایی در صداوسیما داده شود. این مقام مسئول ادامه داد: خواسته‌ها و تقاضاهای ما روشن است و باید به نوعی جوسازی علیه بیسوادی در اولویت رسانه باشد، زیرا اگر اینطور نباشد ما همین مسئله را هر سال باید روی دوشمان تحمل کنیم و جلو ببریم چون نظام خیلی متأسفانه با ایجاد محدودیت برای افراد بیسواد موافق نبوده است؛ یعنی بیسواد به خاطر بیسواد بون خسارت نمی‌بیند و هزینه‌ای نمی‌دهد و عمده هزینه را اجتماع می‌دهد و پیامدها را تحمل می‌کند؛ چون سی و چند سال است برای ریشه‌کنی این کار هزینه می‌کنیم. باقرزاده با بیان اینکه بیسواد به دلیل بیسواد بودن یک فرد آسیب‌دیده و آسیب‌پذیر است و از طرفی گواهینامه رانندگی‌اش را زودتر می‌گیرد، تسهیلاتش را زودتر می‌گیرد و زودتر تحت پوشش‌های مختلف قرار می‌گیرد، تصریح کرد: همه از وجه آسیب‌رسانی بیسواد غفلت کرده‌اند که این به خاطر بیسواد بودن منشأ بروز رفتارهایی می‌شود که بروز آن به فرهنگ، اقتصاد و سرمایه‌های ملی در آینده و به دیگران در اجتماع و بهداشت خسارت می‌زنند و این خسارت خیلی به چشم بقیه نمی‌آید.