راه هاي ابراز محبت را ياد بگيريد

- جواني 24 ساله هستم. حدود 3 سال است که ازدواج کرده ام. اوايل براي همسرم خيلي عزيز بودم، اما بعد از يک سال رفتارش با من تغيير کرد. احساس مي کنم علاقه اش به من کم شده، اما اگر من يک روز از او دور باشم، زندگي برايم معنا ندارد. 2- خانمي هستم ۲۴ ساله. ۸ ماه است که در عقد هستم. ماه هاي اول ازدواج مان همسرم از همه لحاظ خوب بود و خيلي مرا دوست داشت، ولي من تا حدودي اخلاقم خوب نبود. سر هر بحث الکي گريه مي کردم تا جايي پيش رفتيم که دو ماه قهر بوديم. الان نزديک به يک ماه است که خيلي نسبت به من بي توجه شده است. خيلي دوستش دارم و نمي خواهم از او جدا شوم. 3- جواني 33 ساله هستم. 12 سال است ازدواج کرده ام. با اين که همسرم بسيار خوب است ولي احساس مي کنم خيلي به من علاقه ندارد. من هم بعد از 12 سال هنوز اسمش را صدا نمي کنم. مجيد حسين زاده يکي از مهم ترين نيازهاي انسان را محبت عنوان میکند. در زندگي زناشويي اوج محبت شکوفا مي شود يعني بالاترين محبت ها بين زن و شوهرها به وجود مي آيد. ازدواج واقعي يعني اين که يک زن و شوهر با تمام وجود براي پيشرفت در زندگي تلاش کنند و به يکديگر عشق و علاقه بورزند. زن و شوهرها بايد بالاترين محبت ها را نسبت به همسرشان داشته باشند تا شيريني زندگي را بيش تر احساس کنند. حجت الاسلام محمدکاظم جباريان، کارشناس و مشاور خانواده در پاسخ به اين پيامک ها و موارد مشابه معتقد است که زوج ها بايد بدانند که همسرشان به طور طبيعي نيازمند محبت است که اگر اين نياز از طرف همسرشان برطرف نشود، دچار کمبود محبت مي شوند. آثار کمبود محبت در ادامه با تعدادي از آثار کمبود محبت آشنا خواهيد شد که ريشه بسياري از مشکلات در زندگي هاي مشترک است. به بيان ديگر اگر زن و شوهري يکي از اين مشکلات را در همسرشان ديدند، توجه داشته باشند که ممکن است يکي از دلايل آن محبت نکردن به همسرشان باشد. * زودرنجي: يکي از معمول ترين آثار کمبود محبت در بين زوج ها، زودرنجي است. وقتي زن يا شوهري مورد محبت همسرش قرار نگيرد، تحملش در برابر سختي ها به شدت کاهش مي يابد و در برابر کوچک ترين مشکلي لب به گلايه باز مي کند. * نااميدي: از آثار ديگر کمبود محبت، نااميدي از خوشبخت شدن در زندگي مشترک است. يکي از دلايلي که زن يا شوهري به آينده زندگي شان خوش بين نيستند و حتي تلاشي براي موفقيت نمي کنند، مورد محبت قرار نگرفتن از طرف همسرشان است. * ضعف در اراده: تمايل نداشتن براي گرفتن تصميمات مهم در زندگي هم مي تواند ناشي از کمبود محبت باشد. به طور مثال، مردي که تصميم مي گيرد تغييرات مثبت و بزرگي در زندگي اش ايجاد کند به خاطر محبت نديدن از همسرش انگيزه کافي براي تلاش و کوشش بيشتر را ندارد و آن کار را انجام نمي دهد. * گوشه گيري: همسراني که دچار کمبود محبت هستند، بعد از مدتي به انزواطلبي و گوشه گيري روي خواهند آورد. يکي از زوجين وقتي احساس کند که از سمت همسرش مورد توجه و محبت کافي و لازم قرار نمي گيرد، تصميم مي گيرد با دوري از او (قهر کردن)، محبت و توجه همسرش را به سمت خودش جلب کند. توجه به خواسته هاي همسر بهترين شيوه ابراز محبت است اين کارشناس خانواده در گفت و گو با خراسان ادامه مي دهد: بنابراين زن و شوهرها بايد همه توانمندي هاي شان را به کار بگيرند تا بيشترين ميزان محبت بين آن ها مبادله شود. همچنين وقتي يکي از زوجين احساس مي کند که محبت همسرش نسبت به او کم شده است، نبايد سريع نااميد شود و فکر کند که زندگي اش به پايان رسيده است، بلکه بايد از خودش شروع کند و محبتش را نسبت به همسرش چند برابر کند تا نتيجه آن را ببيند. توجه به اين نکته هم ضروري به نظر مي رسد که محبت قلبي اگر به مرحله ابراز نرسد، تاثير بسيار کمي در کيفيت زندگي خواهد داشت؛ بنابراين محبت بايد به صورت کلامي و عملي هم ابراز شود. احساس کم شدن محبت بيشتر به ميزان توجه زوجين به هم برمي گردد. به طور مثال اگر همسري متوجه شود که همسرش به خواسته هايش توجه نمي کند و بدون توجه به او براي زندگي شان تصميم مي گيرد، کم کم احساس کمبود محبت مي کند. بهترين شيوه براي ابراز محبت به همسر، توجه به خواسته ها و نيازهاي همسر است. به خودتان بنگريد حسين محرابي، کارشناس و مشاور خانواده هم در اين باره مي گويد: به طور طبيعي روزهاي ابتدايي زندگي مشترک براي بيشتر زوج ها، روزهاي شيرين و به ياد ماندني است؛ چراکه زن و شوهر، هرکدام به نوبه خود سعي مي کنند رضايت همسرشان را جلب کنند. زن و شوهرها در ابتداي زندگي سعي دارند يک شخصيت خوب از خود در ذهن همسرشان تصوير کنند، بديهي است در اين مدت به بسياري از کاستي ها و ضعف هاي همسرشان، با ديده اغماض بنگرند و خيلي به آن ها اهميت ندهند، اما پس از گذشت چند سال از زندگي رفتارهاي نامناسب همسرشان را بيشتر مورد توجه قرار مي دهند. با اين حال و اگر احساس مي کنيد که رفتار همسرتان نسبت به روزهاي ابتدايي زندگي تان تغيير کرده است و خوب نيست، در مرحله اول بايد رفتارهاي خودتان را بررسي کنيد؛ زيرا ممکن است ريشه رفتارهاي نامناسب همسرتان، عکس العملي به رفتارهاي نامناسب شما باشد. به هر حال هر انساني در برابر رفتارهاي ناخوشايند ديگران يک ظرفيتي دارد. گاهي زن يا شوهري قبول دارد که رفتارهايش در ابتداي ازدواج خوب نبوده و شوهرش گذشت زيادي در برابر رفتارهاي اشتباه او داشته است، با اين حال نبايد اين انتظار را هم داشته باشد که تا آخر عمر به همين شکل زندگي شان ادامه يابد. اين که يکي از زوجين احساس مي کند همسرش مانند گذشته او را دوست ندارد، شايد تفکر درستي نباشد چراکه هر مخالفت و بي توجهي به همسر، نشان دهنده بي علاقه شدن به شريک زندگي نيست و ممکن است دلايل ديگري هم داشته باشد. به جاي حساسيت هاي بي جا مثبت نگر باشيد اين مشاور خانواده در گفت و گو با خراسان مي افزايد: زن يا شوهرهايي که بيش از حد روي همسرشان حساس مي شوند بايد به 2 نکته مثبت نگري و اعتماد متقابل توجه ويژه اي داشته باشند. هر گاه اين 2 موضوع کمرنگ شود، زندگي مشترک با خطر روبه رو خواهد شد. بايد توجه داشته باشيد که گاهي علاقه و عشق شديد زن و شوهر به همديگر، عاملي براي حساس شدن بيش از حد روي همسر مي شود. به طور مثال، چون زن، همسرش را خيلي دوست دارد و او را تنها متعلق به خود مي داند، از اين که او با يکي از اعضاي خانواده اش صحبت کند، عذاب مي کشد يا مانع فعاليت هاي اجتماعي سالم او مي شود. در واقع، به نوعي سرکوب کردن حس اعتماد و استقلال در شخصيت مرد صورت مي گيرد. اينجاست که اگر مرد در نوع سليقه، رفتار و گفتار در خانه و در اجتماع، مطابق خواسته همسرش عمل نکند، بدگماني و سوءظن ميان آن 2 ايجاد خواهد شد؛ بنابراين زن و شوهرها بايد با مثبت نگري آگاهانه، اين مشکل را برطرف کنند. راه هاي ابراز محبت را ياد بگيريد محرابي ادامه مي دهد: زن و شوهرها بايد سعي کنند با رفتارهاي مناسب و يادگيري راه هاي ابراز محبت، فاصله اي را که بين شان ايجاد شده است کم کنند. خدمت کردن و رفع نيازها، استفاده از جملات و رفتارهاي محبت آميز، هديه دادن، وقت گذاشتن براي تفريحات دونفره و... از جمله راه هاي ابراز محبت است که پيش از اين در صفحه «خانواده و مشاوره» درباره هر يک به تفصيل صحبت کرده ايم. همسراني که اکنون در اين باره دچار مشکل هستند بايد به اين نکته توجه کنند که براي رسيدن به نتيجه دلخواه، به زمان نياز دارند و بايد صبور باشند و نااميد نشوند. صبور بودن و بالا بردن آستانه تحمل، پرهيز از پيش داوري و منفي بافي، ادامه دادن به محبت کردن و رفتارهاي شايسته، توجه به تفاوت هاي فردي و تعديل سطح انتظارات، دادن فرصت جبران به همسر، پرهيز از رفتارهاي تلافي جويانه، گذشت کردن و برجسته کردن ويژگي هاي مثبت همسر مي تواند در اين راه کمک شاياني به زن و شوهرها داشته باشد. منبع: خراسان