آیا اوباما مقابل کنگره می‌ایستد؟

دانا: زیاده خواهی های آمریکا در طول مذاکرات که ناشی از فشار های کنگره آمریکاست، باعث شده است تا مشکلاتی بر سر راه رسیدن به توافق جامع و نهایی هسته ای گروه 5+1 با ایران به وجود آید. با شروع کار دولت یازدهم، روند جدیدی در سیاست خارجه کشور دنبال شد که مبنای آن مذاکره با آمریکا و گروه 5+1 قرار گرفت. در این راستا در آذرماه سال گذشته اعلام شد که گروه مذاکره کننده ایرانی به سرپرستی ظریف، توانست به توافق با 5+1 دست یابد. اگرچه این توافق حاشیه ها و مخالفانی هم داشت اما در هر حال طبق توافق اولیه اقداماتی جهت اعتماد سازی باید از سوی ایران انجام می گرفت که در ادامه منجر به دستیابی به توافق جامع و نهایی می شد که حداکثر زمان دست‌یابی به آن 6 ماه اعلام شده بود. با گذشت 6 ماه و تلاش تیم مذاکره کننده کشورمان، خواسته‌های جدیدی از سوی آمریکایی ها در راستای شکل گیری توافق جامع هسته ای مطرح شده است به شکلی که تیم مذاکره کننده کشورمان حاضر به پذیرفتن این خواسته های زیاده خواهانه نشده اند. کنگره آمریکا نیز اخیراً بار دیگر به برنامه هسته ای ایران ورود پیدا کرده است و اکثر اعضای محافظه کار کنگره آمریکا به دنبال آغاز روند فشار های ناشی از تحریم ها بر ایران هستند تا از این طریق بتوانند قدرت چانه زنی آمریکا را بالا برده و امتیازات زیادی از ایران در طول مذاکره گرفته شود. دنیس راس، مشاور سابق دولت اوباما و عضو کنگره آمریکا در این راستا خواستار مصوبه کنگره برای افزایش تحریم ها علیه ایران شده و گفته است: در صورت نرسیدن به توافق جامع و نهایی هسته ای با ایران باید به صورت خودکار تحریم ها علیه ایران افزایش یافته و شدت این تحریم ها بیشتر شود. با ورود غیر منطقی بحث موشک‌های ایران که مرتبط با توان دفاعی کشور در برابر دشمن است و ربطی به مذاکرات هسته ای ندارد، به مذاکرات، قطعاً باید این نکته را در نظر داشت که مذاکره کنندگان ایران متاثر از فضاسازی های غیرمنطقی و افراطی اعضای کنگره نخواهند بود. با توجه به اعتمادسازی کامل ایران در طول 6 ماه گذشته، تصور غلطی که تا کنون درباره برنامه هسته ای ایران وجود داشت از بین رفته و دیگر افکار عمومی در سطح جهان ادعاهای افراطی و دروغ نظیر تلاش ایران برای دست‌یابی به بمب اتم را نخواهد پذیرفت؛ از این رو بیشتر فضاسازی های منفی علیه ایران با توجه به تغییر گسترده فضای افکار عمومی نسبت به واقعیت های برنامه صلح آمیز ایران سیاست شکست خورده ای است و این جلسات برای مصرف داخلی و انتخابات آتی نمایندگان آمریکاست. اگرچه اوباما بارها سعی کرده است تا در ایجاد ارتباط با ایران و همچنین دستیابی به توافق جامع هسته ای تلاشی مثبت داشته باشد؛ اما چالش اصلی اوباما ایران نیست بلکه کنگره است؛ چرا که ایران بر اساس حقوق خود سخن می گوید و کنگره برای حذف حقوق ایران تلاش می کند. بر این اساس اوباما با ادعای مذاکره برای حل مسئله هسته ای، باید برای بیان صداقت خود مقابل کنگره قرار گیرد. یکی از عمده ترین موانع دست‌یابی به توافق نهایی ایران و 5+1 زیاده خواهی های آمریکا و آن هم از سوی کنگره آمریکاست که اختلافات اوباما با کنگره بر سر این موضوع باعث می‌شود تا کارکرد دولت اوباما به عنوان مذاکره کننده ضعیف که اختیارات کافی برای دستیابی به توافق ندارد زیر سوال رفته و نتواند در طول مذاکرات نقش فعالی داشته باشد. در هر حال باید منتظر ماند و دید در کشاکش جدال میان کنگره و اوباما، کدام‌یک می تواند مهمترین نقش را در مذاکرات داشته باشد و رسیدن به توافق جامع هسته ای با ایران در کارنامه ریاست جمهوری اوباما ثبت می‌شود یا خیر؟ از سوی دیگر نیز بابددید ثمرات دیپلماسی مذاکره پس از گذشت 6 ماه از توافق اولیه برای مردم چه خواهد بود و آیا مشکلات کشور با بازکردن گره تحریم‌ها حل خواهد شد؟