کاهش وزن به قیمت از دست دادن سلامتی

خراسان: با افزایش یافتن مشکل چاقی در بیشتر جوامع و پیروی از رژیم‌های مختلف برای پایین آوردن وزن، برخی از افراد به مصرف قرص‌های رونده هم رو می‌آورند اما واقعیت این است که قرص‌های مذکور، به کاهش وزن کمکی نمی‌کند. محققان معتقدند تا زمانی که این قرص‌ها اثر خود را بگذارد، کالری‌ها مصرف می‌شود و اگر هم وزن پایین بیاید، علت آن از دست دادن آب بدن است. با افراط در مصرف این نوع قرص ها، تنها چیزی که عاید شما می شود، مشکلات متعدد پزشکی است، از جمله:

یبوست

به نقل از سایت «Prevention»، این قرص ها به طور مصنوعی عمل می کند. اعصاب درون روده بزرگ را تحریک می کند تا عضلات روده ای منقبض شود. این انقباض ها مدفوع را به حرکت درمی آورد و از بدن خارج می کند. به مرور زمان نیز این قرص ها به اعصاب آسیب می رساند. علاوه بر آن، با خالی نگه داشتن کولون، مانع کارایی طبیعی عضلات می شود و به تدریج برای نشان دادن واکنش اعصاب، فرد مجبور است دوز قرص را افزایش دهد که در پی آن عضله ها در انقباض با مشکل مواجه می شود.در نتیجه، فرد دچار یبوست می شود و این امر می تواند مشکلات اضافه مانند بواسیر و تکرر ادرار ایجاد کند.

اسهال

برخی قرص های رونده، آب اضافه از بدن را به سمت روده ها می کشد تا مدفوع نرم و مرطوب شده و به آسانی دفع شود. درصورت مصرف زیاد این قرص ها، میزان آبی که به سمت روده کشیده می شود،باعث اسهال می شود .این روند بدن را در معرض خطر کم آبی قرار می دهد. در برخی افراد نیز، دفع مکرر به رکتوم و مقعد آسیب می رساند به طوری که باعث زخم، درد و خون ریزی هنگام دفع می شود.

کمبود آب

قرص های رونده برای شل کردن مدفوع، آب بدن را می کشد. از این رو در صورت مصرف نکردن آب کافی، فرد دچار کمبود آب می شود. عوارض جانبی کمبود آب طولانی در بدن شامل سرگیجه، غش کردن، بی حالی، سردرگمی، ضعف و... است. این موضوع برای افرادی که رژیم می گیرند مهم است ، زیرا آن ها به دلیل ترس از بالا رفتن وزن، از مصرف نوشیدنی ها نیز پرهیز می کنند.

گرفتگی عضله

برای دفع مدفوع، نیاز به انقباض عضلانی است. قرص های رونده این انقباض ها را ایجاد می کند به صورتی که اغلب وقت ها واکنشی که ایجاد می شود، از حد طبیعی شدیدتر است. گرفتگی عضله، یکی از شایع ترین عوارض جانبی این نوع قرص هاست.

حالت تهوع و استفراغ

این قرص ها باعث ایجاد ناراحتی در معده می شود. بعضی از افراد پوشش کپسولی را باز و ماده دارویی را مصرف می کنند. در این حالت دارو قبل از رسیدن به روده، تجزیه می شود. در نتیجه فرد دچار حالت تهوع و استفراغ می شود. استفراغ همانند اسهال، آب بدن را کاهش می دهد.

به هم ریختن تعادل الکترولیت ها

الکترولیت ها مانند پتاسیم، کلسیم و سدیم باعث تعادل مایعات بدن می شود. این الکترولیت ها برای عملکرد مغز، اعصاب و عضله ها ازجمله عضله قلب لازم است. با افراط در مصرف رونده ها، مقدار زیادی از الکترولیت ها از بدن دفع می شود. این عدم تعادل می تواند به اعضای داخلی بدن آسیب برساند و مشکلات متعددی ایجاد کند. علایم اولیه این خطر نیز شامل، حالت تهوع، استفراغ، بدخلقی، خستگی مفرط و گرفتگی عضله است.

افزایش عفونت و خطر بیماری

به طور معمول، روده با لایه ای از خلط محافظ پوشیده شده است که مانع از تحریک دیواره های روده می شود. در روده باکتری مفید نیز وجود دارد که در عملکرد سیستم ایمنی بدن تاثیر مثبتی می گذارد. برخی بررسی ها نشان می دهد که مصرف این نوع قرص ها به دلیل تشدید التهاب احتمال سرطان کولون را افزایش می دهد.

نفخ

با مصرف این نوع قرص ها پس از مدتی بدن دچار کم آبی می شود. در این شرایط به طور طبیعی بدن تلاش می کند از خود محافظت کند. موقعی که آب می نوشید، بدن تا جایی که می تواند رطوبت را نگه می دارد در نتیجه دچار نفخ می شوید. در این شرایط شاید تصور کنید برای دفع آب اضافه باید از قرص های رونده استفاده کنید در حالی که عکس آن صادق است. باید مصرف آب را زیاد کنید تا بدن مطمئن شود با کمبود آب مواجه نیست و آب اضافه را دفع کند.

مشکلات قلبی

با دفع الکترولیت ها از بدن، مشکلات قلبی و علایمی چون بی نظمی در ضربان قلب، درد سینه یا کمبود آب به وجود می آید. بی توجهی به این موضوع می تواند باعث از کارافتادن قلب و در نهایت به مرگ منجر شود. اگر شانس بیاورید و قلب از کار نیفتد. ضربان غیرعادی می تواند به قلب آسیب برساند.

آسیب دیدگی کلیه

وظیفه کلیه ها دفع ضایعات و تصفیه کردن خون است. برای این کار کلیه به مقدار زیادی آب نیاز دارد. با استفاده از قرص های رونده و کم شدن آب بدن، آب کافی برای دفع ضایعات تامین نمی شود. به مرور زمان، به کلیه ها آسیب می رسد. در این موقع قسمت های دیگر بدن نیز آسیب می بیند و نمی تواند درست عمل کند زیرا سموم در بدن باقی می ماند.

افسردگی

افراط در مصرف قرص های رونده، افسردگی فرد را افزایش می دهد. زیرا تغییر در میزان الکترولیت ها می تواند روی عملکرد مغز و خلق و خوی فرد تاثیر بگذارد و باعث ایجاد وابستگی فرد می شود. احساس وابستگی و درماندگی همراه با احساس خستگی در فرد به افسردگی وی منجر می شود.