ثبت نقشه های تاریخی ایران در یونسکو
وزیر امور خارجه کشورمان گفت: شاید ثبت نقشه تاریخی ایران در دوره قاجار در یونسکو آغازی برای همکاری مشترک بین ایران و همسایگان با تکیه بر اصل سرنوشت مشترک جمعی باشد.
کد خبر :
337570
مهر: محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان در مراسم رونمایی از نقشه های ثبت شده تاریخی ایران در برنامه حافظه جهانی یونسکو گفت: ما از میراثی بی بدیل و گرانبها متشکل از هزاران سند در وزارت امور خارجه صحبت می کنیم که اکنون بخش کوچکی از آن در فاصله زمانی 1779 تا 1925 میلادی در دوره قاجار از سوی یونسکو مورد توجه قرار گرفته و به ثبت رسیده است. وی با اشاره به اینکه ثبت نگاره هایی از فلات ایران در برنامه ثبت جهانی یونسکو اقدامی قابل تقدیر است بیان کرد: آنچه که این مجموعه را ممتاز و برجسته ساخته و از دیگر موارد ثبت شده در حافظه جهانی یونسکو متمایز می سازد این است که این نقشه ها دارای ارزش تاریخی و نادر هستند. وزیر امور خارجه کشورمان اظهار داشت: ارزش این مجموعه در نگاه امروزی ما وابسته به عواملی از جمله اینکه از بعد جغرافیایی این نقشه ها شبه جزیره هند، آسیای مرکزی، قفقاز و بین النحرین را به عنوان یک مسئله به ما نشان می دهد. ظریف گفت: برای درک مسئله کافی است که به جغرافیای این منطقه نگاه کنیم در آن دوران ایران پنج همسایه داشت و امروز 15 کشور از اقوام و طوایف و گستره فرهنگ ها و دامنه ای از درهم آمیختگی جوامع و ادیان
مختلف همسایگان ایران هستند که گواهی بر احترام به تنوع فرهنگی و گفتگو هستند. ظریف تصریح کرد: گرچه تحولات دهه های اخیر و تاثیرات بر جای مانده از رویه های استعماری قرون گذشته بحران هایی در منطقه دامن زده آنچه با مراجعه به مستندات نیاکان حاصل می شود این واقعیت است که در روزگاری نه چندان دور همه گروه ها در منطقه در یگانگی می زیستند. وی تاکید کرد: میراث گذشتگان تاکید بر اصل همکاری به جهت درک حصیح آنها از اصل سرنوشت مشترک جمعی دارد و نقشه برداران ایرانی به همین دلیل به قلمرویی فراتر از مرزها به نقش داده های جغرافیایی فرهنگی و تاریخی پرداخته و ما را به حفظ این گنجینه مفتخر ساخته اند. ظریف گفت: مسئولیت ما اهتمام به مطالعه فراگیر و بهره گیری از مستندات پیشینیان است. وی گفت: امروز را روز فرخنده ای برای جمهوری اسلامی و یونسکو می دانیم که توانسته اند این مجموعه ارزشمند از میراث را با نیت جهانی به حافظه بشری برگردانند و شاید این امر آغازی برای همکاری مشترک بین ما و همسایگان با تاکید بر اصل سرنوشت مشترک جمعی باشد.