آیا اعتماد المثنی دارد؟

برخی بر این باورند که اعتماد نسخه دومی ندارد و اگر اعتماد نسبت به یک شخصیت حقیقی یا حقوقی به هر دلیل از بین رفت این اعتماد قابل برگشت نیست و به هیچ طریق امکان بازیافت آن وجود ندارد. در نگاه اول و از زاویه عبرت آموزی شاید پاسخ این باشد که اعتماد نسخه دومی ندارد و مسیر برگشت آن مسدود است ولی از منظر انسان شناسانه و این‌که لازمه زندگی اجتماعی اعطای فرصت برای جبران گذشته است و اینکه طبیعت بشر جایزالخطا می‌باشد چاره‌ای نداریم که بپذیریم اعتماد قابل بازیافت است و انسان می‌تواند با اعمال و رفتار خود به‌مرور زمان اعتماد از بین رفته را باز یابد. با این مقدمه به این موضوع می‌پردازیم که ثبت‌نام بیش از 91 درصد مردم برای ثبت‌نام دریافت یارانه و بحثهای مختلفی که میان مردم و نه در رسانه‌ها جریان داشت به‌خوبی نشان می‌دهد که مردم نسبت به برخی از تصمیمات دولت اعتماد خود را از دست داده و همراهی لازم با سیاست گذاری‌های دولت را ندارند. شایان ذکر است که ماهیت اعتماد و اطمینان قلبی به‌گونه‌ای است که کسب آن مستلزم ارائه یک رفتار مستمر عقلایی و برخوردار از پشتوانه علمی است و نمی‌توان شخص و یا دولت خاصی را در این میان متهم دانست و حتی شاید بتوان برای آن ریشه‌های تاریخی چند صد ساله را نیز شناسایی کرد. آنچه مسلم است پراکنده‌گویی و اظهارات غیرکارشناسی برخی از مسئولان عامل قدرتمندی است که باعث می‌شود مردم نتوانند در خصوص یک تصمیم سرنوشت‌ساز دقیقاً منطبق با سیاست‌ها و خواست دولت گام بردارند. از سوی دیگر برخی از اقدامات نظیر شیوه توزیع سبد کالا این گمان را در اذهان عمومی تقویت می‌کند که دولت و تیم اقتصادی دولت نتوانسته‌اند از ظرفیت‌های فکری و کارشناسی کشور به‌خوبی استفاده کنند و این در حالی است که تعداد قابل توجهی از مدیران باسابقه و توانمند در کشور صرفاً به‌دلیل گرایشات اصول گرایانه و جناحی پستهای خود کنار گذاشته شده و از چرخه مدیریت کشور حذف شدند صرف‌نظر از این‌که حذف این تعداد مدیر با روح اعتدال در تعارض است طبیعی است که جای خالی آنها دیر یا زود در عرصه سیاست گذاری و فعالیت‌های آتی دولت خود را نشان خواهد داد. لازم به توجه است که رسانه‌های متعدد و تریبون‌های مختلف شرایط را به‌گونه‌ای رقم زده است که گویی دولت و دولت‌مردان در یک اتاق شیشه‌ای زندگی می‌کنند و گذشت آن زمانی که اتفاقی در یک وزارتخانه یا یک نهاد می‌افتاد و بعد از ماه‌ها و یا سالها اخبار آن منتشر می‌شد، به‌عبارت دیگر ابر سنگین رسانه‌ها سایه خود را بر سر همه گسترانیده است و کوچک‌ترین خبر ناگوار از یک تجمل‌گرایی, جشن اشرافی و یا تضییع بیت المال به‌سرعت میان مردم منتشر می‌شود و در صورت تکرار و تعدد به‌مرور زمان باعث سلب اعتماد عمومی نسبت به سیاست‌های اقتصادی و فرهنگی دولت خواهد شد. بنابراین در شرایطی که هنوز دولت در ابتدای راه است و هنوز زمان قضاوت کردن در مورد عملکرد دولت فرا نرسیده است ولی این نگرانی وجود دارد که نبود بنیه کارشناسی و عدم ارتباط مفید و مؤثر و اطلاع رسانی قطره‌چکانی به مردم عواقب ناخوشایندی را در پی خواهد داشت که تا هنوز فرصت باقی است باید برای آن تدبیر مناسبی اتخاذ شود.

منبع: تسنیم