پای اشتون به ماجرای بازرسی بند ۳۵۰ اوین باز شد/ موبایل و لپ تاپی که «ماهیت واقعی» ماجرا را افشا کرد

سرویس سیاسی «فردا»؛ جنجال سازی و آب و تاب دادن به ماجرای بازرسی بند 350 اوین این روزها خوارکی برای رسانه های بیگانه و معاند شده است. موضوعی که با گزارش قوه قضائیه از نحوه بازرسی و اشیاء کشف شده در این روند حکایت از مسائل دیگری دارد. رسانه های غربی در چند روز گذشته در گزارشی خلاف واقع ادعا کردند که در طی این بازرسی ها زندانیان این بند که عمدتا زندانیان سیاسی هستند مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند. اما اینکه این گزارش ها چطور و چگونه به شبکه های خارجی مخابره شده است و چه منبعی این مسائل را مطرح کرده است؟ سئوالی است که باید پاسخ آن را در اشیاء کشف شده در بازرسی چند روز گذشته یافت. در طی این بازرسی تعدادی تبلت، لپ تاپ و وسایل ارتباطی کشف شد که گفته می شود این وسایل ارتباطی عمدتا برای ارتباط گیری زندانیان با شبکه های معاند بوده است. اما نکته جالب توجهی که ذهن بسیاری را در میان هیاهو رسانه های غربی و فشار سیاسی به خود مشغول کرده این است که به واقع اگر فضای زندان اوین آنقدر که این رسانه ها از آن دم می زنند چطور وسایل ارتباطی مثل گوشی همراه و لپ تاپ به آن راه پیدا می کند. این درحالی است که افرادی که با محیط های نظامی و امنیتی آشنا هستند و یا حداقل خدمت سربازی رفته اند می دانند که ورود وسایل ارتباطی به این اماکن با چه مشکلاتی همراه است. جالب اینجاست که این سیم‌کارت‌ها اصولا برای ارتباط‌گیری خانواده‌های زندانیان نبوده و عمدتا به منظور ارتباط‌ با عوامل ضد انقلاب خارج از کشور، شبکه‌های نفاق و از جمله BBC فارسی مورد استفاده قرار گرفته است و به همین دلایل مسئولین زندان اوین بیان داشته است که با این اوصاف وظیفه بازرسی‌ها از این پس با قوت و قدرت بیشتری تداوم پیدا خواهد کرد. ادعای ضرب و شتم زندانیان نیز در همین راستا قابل توجه است. بازرسی بند 350 اوین اول با جابه جایی زندانیان آغاز می شود تا مامورین بتوانند در این زمینه نسبت به بازرسی زندان عمل کنند اما زندانیانی که در این روند بیم آن داشته اند که تجهیزات ارتباطی به روزشان لو برود با قیل و قال و هیاهو سعی کرده اند که فضا را متشنج کنند. در این باره غلامحسین اسماعیلی رییس سازمان زندان ها بیان می کند: «در بازرسی صورت گرفته عده ای از زندانیان مقاومت کردند و بیرون نمی رفتند که همکاران ما آنها را جابجا کردند و آنان نیز در مقابل به همکاران ما توهین و ناسزا گفته، در را شکانده و خرابکاری کردند.» از قیل و قال رسانه های غربی تا مداخله خانم اشتون اما این موضوع چنان توسط رسانه های غربی در بوق و کرنا شد و تحلیل های مغرضانه و دروغ واقع با محور نقض حقوق بشر در ایران ارائه شد که صحنه برای ورود خانم کاترین اشتون به ماجرا فراهم گردید. «مایکل مان» سخنگوی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا گفت «کاترین اشتون» گزارش‌های منتشر شده در مورد اتفاقات زندان اوین را بررسی می‌کند تا «ماهیت واقعی» آن مشخص شود. البته موضوع دخالت های خانم اشتون در مسائل داخلی ایران به بهانه حقوق بشر موضوع تازه ای نیست و چندی پیش نیز وی در سفر به ایران در یک ملاقات مخفیانه با یکی از مجرمین ماجرای اغتشاشات سال 88 دیدار کرد که این موضوع به عنوان مداخله مستقیم در کشورمان بود و مورد انتقاد بسیاری از فعالان سیاسی و مسئولان قرار گرفت. اشتون در سفر به تهران فراتر از برنامه تعریف شده و با نقض آشکار مسائل عرف بین الملل، به طور آشکار در فرایند‌های روابط بین‌الملل در مسائل داخلی ایران دخالت کرد. کشورهای غربی این روزها به موازات مذاکرات هسته ای، موضوع حقوق بشر را در مورد ایران مطرح می کنند. موضوعی که مورد اشاره رهبر معظم انقلاب نیز قرار گرفته است و ایشان در این زمینه بیان داشته اند که « اگر روزی بر فرض محال هم، موضوع هسته‌ای مطابق خواسته آمریکا، حل شود، آمریکایی‌ها مسائل دیگر را پیش خواهند کشید» و اکنون نیز همه شاهد هستند که سخنگویان دولت آمریکا از موضوعات حقوق بشر و توانایی موشکی و دفاعی ایران، سخن به میان می‌آورند. "کریستوف اشترسر" (Christoph Strässer) مسئول امور حقوق بشر دولت آلمان نیز در گفتگو با بخش فارسی دویچه وله نیز گفته است که با وجود وعده‌هایی که روحانی برای بهبود وضعیت حقوق بشر و شهروندی داده، در این حوزه عملا تغییری حاصل نشده است. وی تاکید می‌کند فشار بر دولت ایران برای رعایت حقوق بشر باید بیشتر شود. به نظر می رسد تلاشی آغاز شده تا موضوع حقوق بشر به پرونده‌ای مفتوح علیه جمهوری اسلامی‌ ایران در سازمان‌های بین المللی مطرح شود و این موضوع اگرچه مشروعیت‌های حقوقی برای برخوردهای شدید علیه کشورمان را ندارد، ولی از آنجا که افکارعمومی ‌نسبت به حقوق بشر حساسیت بیشتری دارد، می‌تواند برای کشورهای غربی به عنوان کاتالیزور و تشدید کننده فضای جهانی علیه ایران قابل استفاده باشد. البته در این روند مبحث حقوق بشر، امري تکنيکي نيست که صرفاً با پاره‌اي مذاکرات و توافقات فني چون مسئله هسته‌اي با آن روبه‌رو شويم. با شبهات «حقوق بشر» هدف آنست چهره رحماني نظام را چون چهره شيطاني به نمايش درآورند. برخورد منفعلانه در اين موضوع تبعات جبران‌ناپذيري براي نظام اسلامي که مي‌کوشد خود را در جهان چونان الگو مطرح سازد خواهد داشت. ادامه این مساله سبب ایجاد یک حلقه کاذب اتهامی در مقابل ایران می شود و افکار عمومی را نسبت به کشورمان دراین زمینه حساس می کند که به نظر می رسد که مقامات مسئول در سیاست خارجه و دیگر مسئولین امر بایستی نسبت به این مسائل حساسیت بیشتری به خرج دهند و در مقابل اظهار نظرهای مغرضانه واکنش مناسبی نشان دهند که این ذهنیت که ایران درزمینه حقوق بشر کوتاهی می کند در افکار عمومی ایجاد نشود.