وابسته‌سازی بنزین در دستور کار وزیر نفت
نیم قرن گذشته جهان با دغدغه‌ای به نام «مصرف بی‌رویهٔ انرژی» و «سلامت محیط زیست» روبه رو شده که نه تنها کرهٔ زمین که سلامت انسان‌ها را نیز تهدید می‌کند و مشکلات روحی و جسمی فراوانی برای بشر به ارمغان آورده است.
تابناک: وزیر نفت که در نشست کمیسیون صنایع و معادن گفته بود اگر ذره‌ای در خصوص سلامت بنزین داخل تردید کنیم، از آن استفاده نمی‌کنیم در جای دیگر سخنی با مضمون «عدم خرید» بنزین داخلی را مطرح کرد.
نیم قرن گذشته جهان با دغدغه‌ای به نام «مصرف بی‌رویهٔ انرژی» و «سلامت محیط زیست» روبه رو شده که نه تنها کرهٔ زمین که سلامت انسان‌ها را نیز تهدید می‌کند و مشکلات روحی و جسمی فراوانی برای بشر به ارمغان آورده است.
از طرفی مصرف انرژی جزء لاینفک پیشرفت و توسعه است؛ اما همین توسعه یافتگی در حوزهٔ علمی تاحدودی به کاهش تأثیرات منفی سوختن انرژی کمک کرده است.
آلاینده‌های حاصل از کارخانه‌ها، نیروگاه‌ها و سوخت خودرو‌ها و آلاینده‌های آبی، یکی از مهم‌ترین مشکلاتی است که در کشورهای توسعه یافته با تدابیر خاصی کنترل و جبران می‌شود؛ اما این موضوع در کشور ما با بحرانی به نام «بی‌تفاوتی اجتماعی» روبه رو شده که مسئولان نیز در مغناطیسش قرار می‌گیرند.
یکی از همین معضلات که خوشبختانه با حساسیت مسئولان محیط زیست کنونی روبه رو شده، کیفیت بنزین و گازوئیلی است که در خودروهای داخلی مصرف می‌شود.
با استناد به گفته‌های مسئولان محیط زیست، یکی از مهم‌ترین عوامل آلودگی شهر‌ها، رشد قارچ گونهٔ خودرو‌ها و پایین بودن کیفیت سوخت مصرفی آن‌هاست.
زوج و فرد کردن یکی از راهکارهایی است که همزمان با افزایش خدمات عمومی در شهر‌ها در دستور کار مسئولان قرار گرفت؛ اما خانم ابتکار ریاست جدید سازمان محیط زیست در مصاحبه‌های مفصلی، کیفیت سوخت داخل را به عنوان معضل اصلی آلودگی شهر‌ها معرفی کرد.
تذکرات معاون ریاست محترم جمهور و ابراز نگرانی ایشان به عنوان حافظ محیط زیست در مورد پایین بودن کیفیت بنزین داخل، بسیار جای تقدیر دارد؛ اما واکنش مسئولان وزارت نفت جای شگفتی و تأمل دارد!
وزیر نفت در نشست کمیسیون صنایع و معادن گفت: اگر ذره‌ای در خصوص سلامت بنزین داخل تردید کنیم، از آن استفاده نمی‌کنیم و در جای دیگر سخنی با مضمون «عدم خرید» بنزین داخلی را مطرح نمودند.
این تصمیمات در حالی گرفته می‌شود که جمهوری اسلامی به عنوان یکی از بزرگ‌ترین ذخایر نفتی و گازی جهان تا چند سال گذشته، یکی از بزرگ‌ترین واردکنندگان بنزین بود، ولی به لطف تحریم‌های غرب، مسئولان وقت بر آن شدند که به جای «ناشکری از داشتن نعمت نفت خام» خودمان بنزین تولید کنیم.
تصمیم برای تولید بنزین داخل، انقلابی در حوزهٔ فعالیت‌های نفتی و سرمایه گذاری آن ایجاد کرد، به گونه‌ای که تا اندازه بسیاری از واردات بنزین خلاص شدیم و صرفه جویی ارزی برای دولت پدید آمد.
نظارت نادرست سبب شد که تولید کنندگان بنزین داخلی، محصولی با کیفیت پایین و مغایر با استانداردهای بین المللی تولید کنند که نتیجهٔ آن بالا رفتن سطح آلاینده‌ها در هوای شهر‌ها بود.
شگفتی از سخنان وزیر محترم نفت به این علت است که چرا به جای «واردات بنزین» و «نخریدن بنزین داخل» به فکر بالا بردن کیفیت تولید داخل نیستیم؟
هزینهٔ بهسازی و بهبود کیفیت پالایشگاه های داخل و حتی بنزین پتروشیمی‌ها ـ که در توانایی متخصصین و مهندسین داخلی می‌گنجد ـ و خودکفایی در این زمینه بسیار پایین‌تر و عاقلانه تراز واردات بنزین از کشورهای همجوار یا اروپاست.
دولت می‌تواند با تدبیر مناسبی، میلیارد‌ها دلار صرفه جویی ارزی داشته باشد و به علاوه به جای تعطیل کردن واحدهای تولیدی داخل و بیکاری نیروی انسانی موجود در این واحد‌ها با بالا بردن کیفیت بنزین و رفع مشکلات زیست محیطی‌اش اشتغال زایی بسیاری برای کشور به ارمغان آورد.
ما می‌توانیم با ایجاد «مینی پالایشگاه‌ها» در نوار مرزی کشور، بنزینی با کیفیتی بالا و کمتر ازppm 50 و حتی کمتر از ppm 5 ناخالصی تولید و به عنوان صادرکننده عمده در دنیا شناخته شویم.
این طرح می‌تواند از خام فروشی میلیارد‌ها دلار میعانات گازی که تا چند سال گذشته به دلیل ناتوانی فنی آن‌ها را می‌سوزاندیم یا به قیمیت بسیار پایین به سایر کشور‌ها می‌فروختیم، جلوگیری کند و نیروی انسانی بسیاری را که در نوار مرزی با مشکل بیکاری روبه رو هستند تا اندازه‌ای صاحب کار کنیم.
اهتمام دولت به این طرح می‌تواند استعداد جوانان تحصیلکردهٔ ما و ارادهٔ سرمایه گذاران داخلی را برای ایجاد پالایشگاه در کشورهای ثانویه برانگیخته تا از این طریق تحریم‌های احتمالی را نیز بی‌اثر کنیم؛ کاری که عربستان صعودی در آن پیشرو بوده و ارزآوری فراوانی برای خود به ارمغان آورده است.
به هر حال دولت نباید با وابسته کردن اقلام حیاتی کشور به غرب، برای خودش چشم اسفندیار درست کند و از دولت آقای روحانی، بنا به شعارشان تدبیر و تدبیر و تدبیر انتظار می‌رود تا امید در جامعه و نسل جوان کشور که از مهم‌ترین منابع داخلی به شمار می‌روند، بیش از پیش ایجاد شود.