تئاتر براي همه يا همه براي تئاتر

سرویس فرهنگی « فردا »: دير زماني بس طولانيست که تئاتر کشور در انتظار پي‌ريزي تشکيلاتي منسجم ومحکم به سر مي برد، که ضمن جوابگويي به تمام حوزه ها، سبک ها، سليقه ها وگرايش هاي تئاتري آن را سامان بخشي وسازمان دهي بکند ودر جوارش جوابگوي تئاتر شهرستان هم باشد. بگذاريد از تئاتر شهرستان که اين همه سنگش به سينه کوبيده مي شود واثري هم بر جاي نمي گذارد بيشتر رجز بخوانيم، زيرااين لشکرعاشق ، بدون هيچ چشم داشتي، هميشه بخش عظيمي از نبرد در جبهه پر تنش جنگ فرهنگي را بر دوش داشته ودارند. به راستي قصه پر غصه تئاتر شهرستان ، قصه اي تکراريست ونخ نما که هنوز به هيچ سرانجامي نرسيده واگر اين طيف گسترده هنوز هم نفس مي کشند و توان تعامل با اين نابساماني را دارند، به برکت اميدي است که در طول تمام سال هاي گذشته تا کنون از چشمه جوشان عشق به تئاتر وام گرفته اند تا راه رشد وپويايي را هموار کنند، اما متاسفانه شوک هاي پي درپي متوليان تئاتر کشوراز جمله، انحلال انجمن نمايش، بلاتکليفي طولاني مدت تئاتر شهرستان ، نبود قوام و دوام واستحکام لازمه در تاسيس انجمن هنرهاي نمايشي و قطع ارتباط مديريت تئاتر با بدنه اصلي تئاتر کشور و اين اواخر رها شدن طرح استقرار گروههاي نمايشي ، همه وهمه موجب خانه نشيني و زمينگير شدن بسياري از تئاتري هاي شهرستان گرديده که واقعا سالهاي سرد وسختي را پشت سر نهادند. شايد مراجعه به آمار و نمودار فعاليت گروه هاي شهرستاني و مقايسه آن در دو دهه هفتاد و هشتاد، نکات بسيار ظريفي را از چگونگي حرکت خود جوش آنان وکيفيت شکل گيري گروه ها با وجود امکانات ناچيز آن دوره را براي برنامه ريزان روشن کند و همچنين شايد به همين دليل بود که در فاصله چند ساله بلا تکليفي، هر مدير جديدي که سکان به دست مي گرفت يکي از اولويت هاي کاري خود را تئاتر شهرستان اعلام مي کرد وباز سطح انتظارات وتوقعات را در محفل اين طيف نگران را بالا و پائين مي کرد.... ازاين جمله، اين چند سال اخير زمزمه و پچ پچه هايي از سامان بخشي وسازمان دهي و.. (طرح استقرارگروه هاي نمايش) فضاي ساکن و ساکت تئاتر شهرستان را جنب وجوشي کاذب بخشيد زيرا به يکباره طرح بدون هيچ توضيحي مسکوت ماند، و بعد از يک سال نيم مشخص شد که طرح به دليل بازنگري مجدد وکامل وجامع شدن متوقف بوده. بگذريم.. در اواخر دولت نهم مجددا فراخوان استقرارگروه ها با شکل و شمايلي متفاوت و ظاهرا پخته ترو همه جانبه نگرتر، در سطح وسيعي انتشار يافت و زمان مشخصي براي ثبت قانوني گروه هاي تئاتري در سه سطح الف، ب وج اعلام شد و باز تئاتري ها به جنب وجوش افتادند ، همه به آرشيوهاي ناقص خود براي جمع آوري مستندات ومدارک هجوم بردند چون سوابق يکي از ملاک ها براي تعين سطح گروه بود...وزمان فراخوان به پايان رسيد وجشن استقرار گروهها برپا شد و با دبدبه وکبکبه، اولين گروه هاي ثبت شده وقانوني درهرسه سطح طي مراسمي رسمي پروانه فعاليت خود را دريافت نمودند. حال بماند که چقدر زمان ، انرژي ، نيروي انساني ، وهزينه هاي درست و نا درست به تئاتري ها ومعاونت هنري ارشاد بابت اين طرح تحميل شد که مي توان در مجالي ديگر به آن اشاره کرد . به هرحال ، مقرر شد که گروه هاي ثبت شده متن يا نمايشنامه خود را طي مراحلي براي شوراي بررسي بفرستد(يعني هنوز قابل اعتماد نيستند) وتنخواهي مستقيم به حساب گروه واريز مي شود وبعداز برآوردها بقيه مبلغ تعيين شده واريز مي گردد. حالا نکته جالب اينکه با روي کار آمدن دولت تدبير واميد بازطرح مسکوت مانده ودراين مدت هيچکاري انجام نشده، اعتبار پروانه ها رو به اتمام است مثلا اعتبارسطح " ج " به اتمام رسيد و طفلکي ها دشت نکردن. ..والخ به هرحال قصه کوتاه کنيم که عمر دراز باد.امروزه که پيکرنحيف تئاترکشور به ويژه تئاتر شهرستان که به حق اندام هاي حرکتي اين پيکر نحيف به شمار مي آيد،از کشمکش هاي نهان و آشکارمتعدد،از تصميمات سليقه اي و جناحي، از طرحها وبرنامه هاي شتابزده وبي مطالعهِ، متحمل رنج بسيارشده و هنوز به جاده هموار نرسيده . به راستي چرا براي حل مسائل ، براي هموار کردن اين راه از همين رنج ديدگان خاک خورده که دراين مسير سنگلاخي گيس سفيد کرده اند، کمک نگيريم.آيا واگذاري حل وفصل مسائل تئاتري ها به خودشان جاي نگراني دارد ؟ آيا واقعا فکر مي کنيد تئاترو تئاتري هاي ما هنوز به سن بلوغ نرسيدند ونمي توانند از خود واز دستاوردها محافظت کنند؟..اکنون ما در صدد عبوراز پيچي حساس و تاريخي هستيم که اگر تمام ابزار وتجهيزات مورد نياز اعم از سخت افزار ونرم افزار ونقشه راه هم مهيا باشد، ولي تائيد گيس سفيدان ونخبه گان و خادمان اين عرصه را نگرفته باشد، اميد به رسيدن و دستيابي به تئاتر براي همه واهي، سخت و دشوار است. زيرا اين راه هيچ بار کامل طي نشده . منبع: بانی فیلم