شواهدی از هویت مونالیزا

ایسنا: آزمایش‌های دی‌ان‌ای روی استخوان‌هایی در حال انجام است که شاید به زنی از طبقه اشراف فلورانس به نام «لیزا گراردینی» تعلق داشته باشد؛ گفته می‌شود این زن مدلی برای نقاشی لئورنادو داوینچی بوده است. تاریخدانی به نام «سیلوانو وینستی» نمونه‌هایی از یک اسکلت در صومعه «سنت اورسولا» در نزدیکی فلورانس را به دست آورده و در حال مقایسه آنها با دی‌ان‌ای استخوان‌های تعدادی از خویشاوندان تاییدشده گراردینی است. چنانچه مطابقت دی‌ان‌ای صحت داشته باشد، پروفسور وینستی بازسازی سه‌بعدی از صورت گراردینی را از روی اسکلت و همچنین جزئیات موجود در نقاشی مونالیزای داوینچی انجام خواهد داد. نتایج این تحلیل در ماه مه یا ژوئن آماده خواهد بود. مقبره خانواده فلورانسی در اوت سال گذشته برای نخستین بار در تلاش برای شناسایی مدل نقاشی داوینچی نبش شد. تصور می‌شود لیزا گراردینی، مدل این نقاشی بین سال‌های 1503 و 1506 باشد و یادداشت‌های یک مقام فلورانسی نیز حاکی از آن است که داوینچی روی پرتره‌ای از وی در همین بازه زمانی کار کرده است. همسر این زن به نام «فرانسیسکو دل جیوکوندو» خواستار تهیه پرتره به مناسبت جشن‌گرفتن بارداری همسرش یا خرید منزلی حول سال‌های 1502 و 1503 بوده است.

پس از مرگ همسر، گراردینی راهبه شد و در سن 63 سالگی در سال 1542 از دنیا رفت و در نزدیکی محراب صومعه‌ای که استخوان‌ها در آن پیدا شده، به خاک سپرده شد. حتی چنانچه هویت وی به عنوان مدلی برای مونالیزا تایید شود، معماهای فراوانی پیرامون این نقاشی از جمله لبخند مونالیزا باقی می‌مانند. تعدادی از صاحب‌نظران مدعی‌اند این نقاشی پرتره‌ای از خود هنرمند در لباس زنانه است، زیرا داوینچی آن را تا زمان مرگش در فرانسه در سال 1519 همواره با خود به همراه داشت.