آرایش از نوع تقلبی
کد خبر :
322885
سرویس اقتصادی « فردا »: مصرف لوازم آرایش با پایینرفتن سن آرایش و فراگیرشدن استفاده از این لوازم روزبهروز در حال افزایش است. هرچند این بازار در ایران اکنون به بزرگی یکمیلیارددلار است اما آمارهای گمرک وارداتی بسیار کمتر از آمارهای مصرف را نشان میدهد. از آنجا که تولید لوازم آرایش در کشور هم سهمی پنجدرصدی دارد، پاسخ این معما را در ورود قاچاق این لوازم میتوان جستوجو کرد. رضا منجی، عضو اتحادیه لوازم آرایشی و بهداشتی به جعل بینظیر لوازم آرایش توسط چین و تایلند اشاره کرده و میگوید: یک خریدار غیرحرفهای تفاوت این نمونهها با برندهای اصلی را به هیچوجه متوجه نخواهد شد. گاهی این نمونهها به صورت فله میآید و با قیمتهای ارزان و فروش بالا برای جاعلان سود سرشار میآورد و گاه بهصورت محدود تولید شده و با نرخهایی نامتعارف سود 300درصدی ایجاد میکند. نکته قابلتامل اما آن است که وجود سرب و آرسنیک موجود در آن چنان برای سلامت تهدیدآمیز است که از کنار آن بهسادگی نمیتوان گذشت. مشروح گفتوگو با رضا منجی از اعضای اتحادیه لوازم آرایشی و بهداشتی را میخوانید: چنددرصد از لوازم خارجی که شما در مغازه دارید تقلبی است؟
محدودیتهای واردات و بالابودن قیمت برندها باعث شده در کل کشور محصول اصل را کمتر ببینید. من هم جزیی از بازار این کشور هستم و از قوانین آن تبعیت میکنم. مسوولان خودشان اذعان دارند که 85درصد از لوازم آرایشی موجود در کشور تقلبی است. این محصولات ساخت چه کشورهایی است؟ لوازم آرایشی تقلبی در تهران بیشتر از مرزهای کردستان وارد بازارها میشوند و به جرات میتوان گفت از تمام مارکهای مرغوب، تقلبی آن هم وارد شده اما با قیمتهای بسیار ارزانتر. برای نمونه مارک «کلینیک»که جزو لوازم آرایشی قدیمی و معروف است و انواع محصولات آن از قیمتی تا 20هزارتومان برخوردار است اما نمونههای تقلبی آن با قیمت دوهزارتومان به فروش میرسد. جالب اینجاست که فروشندگان ادعا میکنند که عرضهکنندگان لوازم آرایشی گواهینامه تولید آنها را کسب کردهاند. البته چین و تایلند هم اجناسی را جعل میکنند که تشخیص آن برای یک خریدار غیرحرفهای ممکن نیست. این محصولات نیز از خلیجفارس به کشور قاچاق میشود. آن دسته که دارای مارکهای معروف اروپایی یا آمریکایی هستند تقریبا همه قلابی بوده و به طرز ماهرانهای در چین، تایلند و ترکیه جعل شده و روانه بازار ایران
میشوند. رونق بازار لوازم آرایشی و بهداشتی به حدی زیاد است که با وجود تلاشهای انجامشده، بسیاری از افراد به دنبال قاچاق آن هستند. این لوازم آرایشی که به صورت قاچاق وارد میشوند، سودی حدود 200 تا 300درصد دارند و اغلب دارای مواد سرطانزا هستند. چگونه نمونههای تقلبی را بشناسیم؟ محصولات قانونی که لیبل وزارت بهداشت را دارند، میزان سرب موجود در آنها کمتر از میزان مجاز است و به هیچوجه خطرناک نیستند. البته این قضیه در مورد آرسنیک هم مصداق دارد که میزانش نباید بیشتر از PPM10باشد ولی بهطور کلی سرب به هیچوجه خاصیت ایجاد سرطان پوست را ندارد و فقط بهدلیل اینکه ممکن است در محصولاتی مثل رژلب که خورده و جذب دستگاه گوارش میشوند، ایجاد مسمومیت کند. با این اوصاف و با توجه به مصرف فراگیر لوازم آرایشی در ایران، متخصصان داخلی عقیده دارند، آنچه در مصرف لوازم آرایشی اهمیت بیشتر دارد، استفاده از محصولات استانداردی است که مجوز وزارت بهداشت را دارند، با این استدلال استفاده از مارکهای معروف همچنان بهتر از استفاده از مارکهای بینامونشان است. اما قیمت مارکهای شناختهشده آنقدر بالاست که خریدار ترجیح میدهد نمونه ارزانتر
ولو تقلبی آن را بخرد. بههرحال باید هزینه حفظ سلامت را نیز پرداخت کرد. اصولی که باید برای خرید لوازم آرایش در نظر داشت چیست؟ پاککنندههایی را که در آن الکل بهکار رفته است، خریداری نکنید. این پاککنندهها گرچه باعث میشوند در سطح پوستتان احساس تازگی کنید ولی در طولانیمدت موجب خشکی پوست شما میشوند. لوازم ضدآب نیز نخرید. بهطور کلی استفاده از محصولات آرایشی محلول در آب کمتر از مواد آرایشی غیرقابل شستوشو ایجاد حساسیت و آسیب پوستی میکنند، زیرا برای پاککردن خط چشمها و ریملهای واترپروف (غیرقابل شستوشو با آب) نیاز به حلالهایی است که بهخودی خود میتوانند موجب حساسیت و آسیب به پوست شوند. حاشیه خیابانهای شهرهای مختلف کشور این روزها پر از فروشندگان انواع محصولات آرایشی آنهم از نوع تقلبی است. حتی گاهی اوقات، دستفروشان دورهگرد، لوازم آرایشی را در چرخدستی به فروش میرسانند. چرا هیچ برخوردی با آنها صورت نمیگیرد؟ وزارت بهداشت قدرت قهری ندارد، استفاده از قدرت قهری برای جلوگیری از ورود یا قاچاق لوازم آرایشی غیربهداشتی به وزارت بازرگانی، نیروی انتظامی، کنترل مرزها، گمرک و سایر نهادها نیز مربوط میشود اما
بهنظر میرسد هماهنگی لازم میان این نهادها وجود ندارد. از سوی دیگر حضور تجارت هرمی در این حوزه، بازار سودآور مخفی و بزرگی را به وجود آورده و فروش لوازم آرایشی که بهداشتیبودن آن مورد تایید یا تکذیب نیست، خانه به خانه توزیع میشود. منبع: روزنامه شرق