رجزخوانی یک وزیر خارجه!

متن کامل بخش مربوط به ایران در این مصاحبه که روز 17 بهمن 1392 انجام شده در ادامه می آید.

مجری : بیاید درباره ایرانیها صحبت کنیم. دولت ایران به مردم خود می گوید این توافقنامه آنقدرها هم که گفته می شود بزرگ نیست و آنها می توانند در عرض یک روز کارهایی را که انجام داده اند به حالت اول برگردانند. روحانی به داووس رفت و در آنجا گفت که برای همکاریهای اقتصادی و سرمایه گذاری خارجی درهای کشورش باز است. فرانسویها و ترکها گروههایی را که رسما هیئتهای تجاری نیستند اما در واقع می توان آنها را هیئتهای تجاری توصیف کرد به ایران اعزام کرده اند که دنبال تجارت بیشتر با ایران هستند.

جان کری : ابداً این طور نیست، این که گفتید حتی به واقعیت نزدیک هم نیست. در حقیقت، به اعتقاد من، مقامات ایران طبیعتاً قصد دارند به کشورشان بازگرداند و همان چیزی را بگویند که شما گفتید.

مجری : البته، اما به مردم ترکیه، فرانسه و دنیا چه می گویند؟

جان کری : نه، اینگونه نیست که (درهای) ایران به روی فعالیت تجاری باز باشد و ایران نیز می داند که درهای این کشور به روی فعالیت تجاری باز نیست. از زمان دستیابی به توافق، ما تحریم های شدیدتری را علیه برخی شرکت های خاص، اعلام کردیم. به ایرانی ها نیز گفته ایم که اعمال تحریم ها را ادامه می دهیم. همچنین برای همه دیگر کشورها این موضوع را روشن کرده‌ایم که نظام تحریم ها پابرجا است. بنابراین، فرانسوی ها ممکن است هیأت تجاری به آنجا بفرستند، اما قادر به نقض تحریم ها نیستند. اگر چنین کاری کنند، تحریم خواهند شد و فرانسوی ها نیز این موضوع را می دانند. هشدارهای لازم را نیز به آنها داده ایم. اما هیچ کسی نباید لحظه ای درباره آمادگی آمریکا برای اعمال تحریم های موجود، تردید کند. همگی هم پیمانان ما نیز توافق دارند که تحریم ها باید پا برجا باشند، مگر اینکه توافق (نهایی ) حاصل شود، و گرنه تحریم ها تا زمان دستیابی به توافق (نهایی) باید باقی بماند.

مجری : آیا شما به حسن روحانی اعتماد دارید؟

جان کری : اینجا مسئله اعتماد نیست. هیچ کاری انجام نمی دهیم که مبتنی بر اعتماد باشد، بلکه همه کارهایی که می‌کنیم بر اساس راستی آزمایی و گام های مشخص است. اجازه دهید برای مردم آمریکا و همچنین دنیا که شبکه سی اِن اِن را تماشا می کنند و قصد دارند پی ببرند این توافقنامه چه می‌کند، به طور کاملاً مشخص سخن بگویم. این توافقنامه، ذخایر اورانیوم بیست درصد ایران را (از میان) بر می دارد و ایرانی ها باید میزان این ذخایر را به صفر برسانند. آنها باید از ذخایر اورانیوم بیست درصد، خلاص شوند. آنها همچنین اصلاً اجازه ندارند میزان ذخایر اورانیوم سه و نیم درصد خود را افزایش دهند. ایرانی ها به جز تعویض سانتریفوژهای موجود، هیچ کار دیگری نمی توانند انجام دهند. آنها نمی توانند سانتریفوژهای جدید نصب کنند. آنها به معنای واقعی کلمه باید ساخت راکتور آب سنگین خود را متوقف کنند. آنها همچنین باید اجازه بازرسی از تأسیسات زیرزمینی فردو و مرکز هسته ای نطنز را صادر کنند. در حالیکه قبلاً مجبور نبودند چنین کاری کنند. الان، افراد ما هر روز به آنجا سرکشی می‌کنند. در واقع، ما برنامه آنها را در جا خشکانده و آن را به قدری عقب رانده ایم که ایرانی ها دارند بخشی از ذخایر (اورانیوم) خود را نابود می کنند. خوب میتوانم اینجا بنشینم و به چشم شما خیره شوم، به چشمهای بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل هم خیره شدم و گفتم به نظر من امروز وضع اسرائیل و منطقه امن تر از زمانی است که این توافقنامه را امضا کردیم چون این برنامه ( برنامه هسته ای ایران) متوقف شده و ایرانیها آن را محدود کرده اند و ما نگاه وسیعتر و مسئولیت پذیرتری به برنامه (هسته ای ایران) داریم.

مجری : شما قبلا سناتور بودید. بسیاری از همکاران شما به این توافق شک دارند. آنها خواستار تشدید تحریم علیه ایران شدند ، آیا اشتباه می کنند؟

جان کری : به نظر من از دست دادن اعتماد در طول مذاکره درست زمانیکه به وسط راه رسیده ایم کار اشتباهی است. آمریکا و گروه پنج بعلاوه یک یعنی روسیه، چین، فرانسه، انگلیس و آلمان، توافق کردند در مذاکرات از تشدید تحریم خودداری کنند. بنابراین، باید به قول خود عمل کنیم. نمی خواهیم در طول مذاکره بدقولی کنیم. ما راهکارهای دیگری نیز در دست داریم. هنوز هیچ گزینه ای از روی میز حذف نشده است اما می خواهیم رویکرد سیاسی را امتحان کنیم و به نظر من ارزش آن را دارد.