تغییر نگاه به کودکان کار

کد خبر : 321219
سرویس اجتماعی « فردا »: یکی از مشکلات جامعه امروزی ما، همچون بسیاری از جوامع «آسیب‌های اجتماعی» هستند که از تنوع نیز برخوردارند. در حوزه آسیب شناسی اجتماعی برخی از موضوعات از این بابت مورد مطالعه قرار مي‌گیرند که در گسترش آسیب اجتماعی مي‌توانند موثر باشند گر چه به‌خودی خود آسیب اجتماعی نیستند از جمله آنها مي‌توان به «طلاق» اشاره کرد. برای ارائه اطلاعات یا هشدار در باره آسیب‌های اجتماعی مي‌توان از ظرفیت‌های مختلفی استفاده کرد که از جمله آنها« رسانه»‌ها هستند.در میان رسانه‌ها هم تلویزیون بیشترین نفوذ را در جامعه دارد.هراز چندگاهی فیلم‌ها یا سریال هایی ساخته و پخش مي‌شوند که به اصطلاح رنگ و بوی آنها پرداختن به آسیب‌های اجتماعی است.یکی از این سریال‌ها که تقریبا مورد توجه مردم قرار گرفت سریال« آوای باران» بود که چندشب قبل به اتمام رسید.دراین یاداشت‌ها قصد پرداختن به مسائل فنی فیلم را ندارم چون اطلاعاتی ندارم. ولی قصد دارم به به بهانه این سریال به نکاتی در چند یاداشت کوتاه اشاره کنم.گرچه شاید بیشتر هدف این سریال نشان دادن عواقب مال حرام باشد ولی بهانه‌های زیادی هم برای پرداختن به آسیب اجتماعی مي‌دهد. کودکان خیابانی یا کودکان کار خیابانی یکی از موضوعات اصلی این سریال بود. کودکانی که بنا به دلایل مختلف از جمله: بی سرپرستی، بد سرپرستی، طلاق والدین، فرار از منزل، خشونت‌های خانگی، گرایش به مصرف مواد مخدر، ارتکاب بزه‌های متعدد و ...مجبور مي‌شوند کارکردن در خیابان را بر ماندن درخانه ترجیح دهند.«کیانوش»، « جاوید»، «حامد»، «گل پری»،«شهناز» و ...نمونه ای از این گروه از کودکان هستند.حتی« شکیب»که کودکان را استثمار مي‌کرد، خود نمونه ایی از این گروه بود.کودکانی که کار در خیابان و کسب در آمد به هر قیمتی حتی سرقت را بر مدرسه، بازی، تفریح و ... ترجیح مي‌دهند تا زنده بمانند. در بدترین شرایط زندگی مي‌کنند، تحقیر مي‌شوند، فشارهای جسمی‌و روحی مختلفی را تحمل مي‌کنند، بدترین لباس‌ها را مي‌پوشند، غذای خوب نمی‌خورند تا بتوانند برای ارباب یا مالک خود که همان شکیب است کسب درآمد کنند.با فرهنگ خیابان بزرگ مي‌شوند لذا تلاش مي‌کنند بیشتر خلاف کنند تا زودتر قدرت بگیرند.البته نباید به همه کودکان خیابانی یا کار به چشم بزه کار نگاه کرد.در حالی که کودک هستند ولی هیچگاه کودکی را تجربه نمی‌کنند. در بچه گی بزرگسال مي‌شوند.لذا لذت کودکی را نمی‌چشند.لذتی که لازمه تکامل شخصیت شان است.«کیانونش» این سریال نمونه این گروه است. منبع: روزنامه قانون
لینک کوتاه :

با دوستان خود به اشتراک بگذارید: