متوسط هزینه-درآمد روستاها اعلام شد

مهر: مرکز آمار ایران با انتشار نتایج آمارگیری از طرح هزینه و درآمد خانوارهای روستایی کشور در سال 1390 اعلام کرد: متوسط هزینه یک خانوار روستایی در این سال 8 میلیون و 397 هزارتومان و متوسط درآمد نیز 7 میلیون و 972 هزارتومان بوده است.

مرکز آمار ایران یافته های مهم آمارگیری از طرح هزینه و درآمد خانوارهای روستایی در سال 1390 را اعلام کرد. بر این اساس، آمارگیری از هزینه و درآمد خانوارهای روستایی کشور در سال 90 با مراجعه به 19786 خانوار نمونه و با جمعیت 79738 نفر، طی 12 ماه انجام گرفته است.

در بخش خصوصیات اجتماعی و اقتصادی خانوار آمده است: براساس نتایج این طرح در سال 1390 متوسط تعداد افراد خانوار 4.03 نفر بوده و توزیع خانوارهای نمونه بر حسب تعداد افراد خانوار نشان می دهد که خانوارهای 4 نفری با 25.36 درصد بیشترین و خانوارهای 9 نفری با 0.99 درصد کمترین تعداد خانوارهای نمونه را به خود اختصاص داده اند.

خانوارهای نمونه بدون افراد شاغل خانوارهای نمونه 1.26 نفر و متوسط تعداد افراد دارای درآمد 1.43 نفر بوده است. خانوارهای دارای یک نفر شاغل با سهم 51.79 در صد از کل خانوارهای نمونه، بیشترین و خانوارهای دارای 5 نفر شاغل و بیش تر با 1.27 درصد، کمترین تعداد خانوارهای نمونه را به خود اختصاص داده اند. همچنین خانوارهای بدون فرد شاغل 19.51 درصد از خانوارهای نمونه را تشکیل داده است.

بررسی فعالیت اصلی کل سرپرست خانوار نشان می دهد که 36.55 درصد از سرپرستان خانوارهای نمونه در بخش "کشاورزی، شکار و جنگلداری" 12.98 درصد در بخش "ساختمان" 6.86 درصد در بخش "حمل و نقل، ارتباطات و انبارداری" 5.17 درصد در بخش "عمده فروشی، خرده فروشی، تعمییر وسایل نقلیه موتوری و موتور سیلکلت ها و کالاهای شخصی و خانگی" 4.94 درصد در بخش "صنعت" 1.40 درصد در بخش "اداره امور عمومی، دفاع و تامین اجتماعی اجبار" و 5.66 درصد در سایر بخش ها به کار اشتغال داشته اند.

نتایج طرح نشان می دهد که در بین خانوارهای روستایی وضع شغلی سرپرست اغلب خانوارها کارکن مستقل و پس از آن مزد و حقوق بگیر بخش خصوصی است. درصد خانوارهای نمونه روستایی بر حسب سطح سواد سرپرست خانوار نشان می دهد 41.81 درصد خانوارهای نمونه دارای سرپرست بی سواد می باشند.

خانوارهای دارای سرپرست با سطح سواد فوق لیسانس و بالاتر 0.12 درصد خانوارهای نمونه را تشکیل می دهد. در سال 1390 نحوه تصرف بیش از 80 درصد خانوارهای نمونه به صورت ملکی (ملکی عرصه و اعیان و ملکی اعیان) بوده است.

بررسی خانوارها از نظر تعداد اتاق در اختیار آنها نشان می دهد که 33.90 درصد خانوارهای نمونه دارای 3 اتاق 27.73 درصد دارای 4 اتاق 21.29 درصد دارای 2 اتاق 4.39 درصد دارای یک اتاق و 3.11 درصد دارای 6 اتاق و بیش تر بوده اند.

نتایج این بررسی نشان می دهد 19.70 درصد خانوارهای نمونه از اتومبیل شخصی 30.42 درصد از موتور سیکلت 7.63 درصد از دوچرخه 40.05 درصد از چرخ خیاطی، 4.75 درصد از رادیو، 18.35 درصد از رادیو ضبط و پخش صوت، 1.68 درصد از تلویزیون سیاه و سفید 93.75 درصد از تلویزیون رنگی، 12.57 درصد از فریزر، 78.79 درصد از یخچال 21.99 درصد از یخچال فریزر 95.09 درصد از اجاق گاز، 56.01 درصد از جاروبرقی، 41.26 درصد از ماشین لباسشویی، 47.83 درصد از ویدئو، VCD و DVD ، 11.26 درصد از رایانه، 77.89 درصد از تلفن همراه، 55.87 درصد از پنکه، 3.65 درصد از کولر آبی متحرک، 3.31 درصد از کولر گاز متحرک، 0.15 درصد از ماشین ظرفشویی استفاده کرده اند.

هزینه های خانوار

بر اساس نتایج این طرح در سال 1390، متوسط هزینه سالانه خانوار روستایی برابر 83973092 ریال بوده که از این مقدار 39.2 درصد مربوط به هزینه های خوراکی و دخانی و 60.8 درصد مربوط به هزینه های غیر خوراکی بوده است.

متوسط هزینه سالانه یک خانوار روستایی در مقایسه با رقم مشابه در سال 1389، 22.63 درصد افزایش یافته است. هزینه های خوراکی و دخانی خانوار نسبت به سال 1389 معادل 26.03 درصد و هزینه های غیر خوراکی خانوار 20.53 درصد افزایش یافته است.

بررسی ترکیب هزینه های خوراکی یک خانوار در تمام گروه های هزینه نشان می دهد که تنها در گروه هزینه 19500000 ریال و کمتر سهم هزینه های خوراکی و دخانی بیش از سهم هزینه های غیر خوراکی و در سایر گروه های سهم هزینه های غیرخوراکی بیش از هزینه های خوراکی بوده است.

در سال 1390 متوسط هزینه خوراکی و دخانی یک خانوار روستایی برابر 32940038 ریال بوده است که در مقایسه با سال 1389 به میزان 26.03 درصد افزایش یافته است. بر اساس نتایج این بررسی، در بین هزینه های خوراکی و دخانی بیشترین سهم 26.7 درصد مربوط به "آرد، رشته، نان، غلات و فرآوردهای آن" بوده است.

هزینه "گوشت" با 22.7 درصد هزینه میوه ها و سبزی ها با 14.5 درصد "شیر و فرآورده های آن و تخم پرندگان" با 9.6 درصد "قند، شکر، شیرینی ها، چای، قهوه و کاکائو" با 8.4 درصد "نوشابه، غذاهای آماده و دخانی" با 5.8 درصد "خشکبار و حبوب" با 4.7 درصد "روغن ها و چربی ها" با 4.7 درصد "ادویه ها، چاشنی ها، چای، قهوه، و کاکائو" 23.5 درصد "خشکبار، آجیل و حبوب" 21.7 درصد و "میوه و سبزی ها" 12.0 درصد نسبت به هزینه های مشابه سال قبل افزایش داشته است.

در سال 1390 متوسط هزینه های غیرخوراکی یک خانوار روستایی برابر 51033054 ریال بوده است که در مقایسه با سال 1390 افزایشی برابر 20.5 درصد نشان می دهد. هزینه های "مسکن" با سهمی معادل 30.0 درصد از کل هزینه های غیرخوراکی بیشترین سهم را دارا بوده است هزینه های "حمل و نقل و ارتباطات" با 20.9 درصد "کالاها و خدمات متفرقه" با 13.4 درصد "بهداشت و درمان" با 13.3 درصد "پوشاک و کفش" با 10.2 درصد، "لوازم، اثاث و خدمات خانوار" با 9.0 درصد و "تفریحات، سرگرمی ها، تحمیل و آموزش" با 3.1درصد به ترتیب در مراتب بعدی قرار دارد.

بر پایه این گزارش، در سال 1390 هزینه های مربوط به "مسکن" 38.0 درصد "حمل و نقل و ارتباطات" 28.0 درصد "پوشاک و کفش" 20.6 درصد "کالاها و خدمات متفرقه" 10.1 درصد، "تفریحات، سرگرمی ها، تحصیل و آموزش" درصد "بهداشت و درمان" 5.4 درصد و "لوازم، اثاث و خدمات خانوار" 4.5 درصد و نسبت به هزینه های مشابه سال قبل از افزایش یافته است.

درآمدهای خانوار

بر اساس نتایج به دست آمده، متوسط درآمد اظهارشده سالانه یک خانوار روستایی در سال 1390 برابر 79726948 ریال بوده که نسبت به سال قبل 34.36 درصد افزایش یافته داشته است. بررسی منابع تامین درآمد خانوارهای روستایی نشان می دهد که 26.83 درصد در آمد از مشاغل مزد و حقوق بگیری، 27.74 درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیر کشاورزی و 45.42 درصد از منابع متفرقه به دست آمده است.

بررسی متوسط درآمد سالانه یک خانواره روستایی بر حسب فعالیت اصلی محل کار سرپرست آنها در بخش "واسطه گری های مالی" به کار اشتغال داشته اند، با در آمدی معادل 144211318 ریال، بیشترین درآمد و خانوارهای معمولی دارای مستخدم با داشتن درآمد 64913829 ریال، کمترین درآمد را در سال 1390 داشته اند.

متوسط هزینه ها و درآمد خانوار بر حسب استان

نتایج بررسی متوسط هزینه کل سالانه یک خانوار روستایی نشان می دهد که استان ایلام با 121814699 ریال بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با 46046109 ريال کمترین هزینه را در سال 1390 داشته اند.

استان اردبیل با 46545487 ريال بیشترین و استان خراسان شمالی با 23559824 ریال کمترین متوسط هزینه خوراکی و دخانی سالانه یک خانوار روستایی را در سال 1390 نشان می دهد.

همچنین استان مازندران با 113480038 ريال بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با 51559698 ريال کمترین متوسط درآمد سالانه یک خانوار روستایی را در سالانه یک خانوار روستایی را در سال 1390 به خود اختصاص داده است.