درخشان: می خواهیم خاطرات گذشته را زنده کنیم/ انصاریان: نمی دانم باید خوشحال باشم یا ناراحت!

سرویس ورزشی «فردا»- همه چیز برای برگزاری دیدار تیم های پیشکسوتان پرسپولیس ایران با پیشکسوتان میلان ایتالیا با حضور نزدیک به 18 ستاره سابق باشگاه میلان در تهران مهیا شده و طبق قرار از پیش تعیین شده، این ستاره های سابق فوتبال دنیا روز 6 آذرماه به ایران آمده و بامداد روز 9 آذر ایران را به مقصد ایتالیا ترک می کنند. تمرینات تیم پیشکسوتان پرسپولیس نیز زیر نظر علی پروین در حال برگزاری است و بزرگان تاریخ این باشگاه در ورزشگاه پر از خاطره کارگران دور هم جمع شده اند و این روزها سخت مشغول تمرین هستند تا بتوانند یادی از خاطرات سال های جوانی را زنده کنند. پیشکسوتان پرسپولیس روز پنج شنبه قرار است برابر تیم پیشکسوتان میلان ایتالیا قرار بگیرد. از همین رو برای باخبر شدن از حال و هوای تمرینات ستارگان سابق سرخپوشان سراغ دو تن از پیشکسوتان از دو نسل مختلف رفتیم. درخشان: امیدوارم مردم خوشحال شوند پیشکسوت باشگاه پرسپولیس گفت: حال و هوایی که این روزها در هوای سر پاییزی در ورزشگاه کارگران وجود دارد خیلی گرم است و خوشحالی و تغییر روحیه پیشکسوتان از جمع شدن دور همدیگر را می توان به خوبی از چهره های آنها فهمید. حمید درخشان در گفتگو با خبرنگار «فردا» با بیان اینکه برگزاری مسابقه میلان و اهمیت دادن به پیشکسوتان موجب ایجاد روحیه در بین آنان شده، اظهار داشت: جمع پیشکسوتان و قدیمی های باشگاه پرسپولیس وقتی دور هم جمع می شوند باید بدانند که نگه داشتن کدورت ها آن هم برای این همه سال کار درستی نیست و عمر انسان خیلی زودتر از آن چه فکر می کنیم می گذرد اما آنچه در طول این عمر مهم است دوست داشتن و احترام گذاشتن به یکدیگر است. مربی سابق تیم فوتبال پرسپولیس در تمرینات تیم پیشکسوتان جنب و جوش بسیاری داشت و مثل سال های جوانی تمرین را دنبال می کرد. وی در پاسخ به این سوال که آیا برای بازی برابر میلان آماده هستید یا خیر، عنوان کرد: تمام تلاش ما این است که بتوانیم خاطرات گذشته را در ذهن مردم زنده کنیم. امیدوار هم هستم که مردم از جمع شدن پیشکسوتان دور یکدیگر خوشحال شوند، هر چند که حالا دیگر سن ما بالا رفته و نمی توانیم توان سال های جوانی را برای پرسپولیس بگذاریم. درخشان در بخش پایانی اظهارات خود عنوان کرد: نزدیک به 20 سال بود که به ورزشگاه کارگران نیامده بودم. اما وقتی پایم را به این ورزشگاه گذاشتم یاد خاطرات خوش دوران بازیگری و مربیگری افتادم و حسابی حال وهوایم عوض شد. ضمن اینکه از دیدن دوستان سابقی چون ناصر محمد خانی، مجتبی محرمی و رضا شاهرودی هم خیلی خوشحال شدم. انصاریان: در و دیوار کارگران برای ما خاطره است علی انصاریان، بازیکن سال های نه چندان دور پرسپولیس گفت: نوستالژی حضور ما در ورزشگاه کارگران دیدن آن زمین چمن و در و دیواری بود که سال ها در آن خاطره برای خود داشتیم و من قبل از اینکه بخواهم وارد ورزشگاه کارگران شوم، حس عجیب و غریبی داشتم و نمی دانستم باید برای خاطرات خوش گذشته خوشحال باشم یا به خاطر خاطرات بدی که داشتیم ناراحت شوم. الان فکر می کنم 10 یا 12 سالی باشد که به ورزشگاه کارگران نیامده ام و حالا که به این ورزشگاه آمدم همه خاطره های خوب و بد در این ورزشگاه برای من زنده شد. بازیکن سابق تیم فوتبال پرسپولیس که به عنوان یکی از بازیکنان تیم پیشکسوتان پرسپولیس قرار است مقابل ستاره های پیشکسوت میلان قرار بگیرد، در گفتگو با خبرنگار «فردا» اظهار داشت: حال و هوای تمرینات پیشکسوتان خیلی خوب است. شاید خیلی از این افرادی که به تمرین می آیند با یکدیگر مشکل دارند اما وقتی پای به زمین تمرین می گذارند این مشکلات را فراموش کرده و این چند روز را با هم و در قالب یک تیم کار می کنند. وی در خصوص ارتباط خود با علی پروین نیز این چنین توضیح داد: من هیچ وقت با آقای پروین مشکل نداشتم و همیشه با ایشان ارتباط هم داشته ام. در کل دیدن آدم هایی که یک زمان با آنها خاطرات فراوانی داشتی در کنار هم، حس خوبی دارد. اما من با مهدی هاشمی نسب و بهروز رهبری فرد بیش از سایر بچه های قدیمی رفاقت دارم. انصاریان در پاسخ به این سوال که با حضور در تمرین تیم پیشکسوتان از دیدن چه کسی بیشتر خوشحال شدی، عنوان کرد: من همین که مجتبی محرمی را خوشحال و سرحال دیدم برایم یک دنیا ارزش داشت. دیدن بزرگانی چون حمید جاسمیان، رضا وطنخواه و همایون بهزادی نیز برای من افتخار بود. ضمن اینکه از دیدن مربیان سابق آقایان درخشان، ناصر محمد خانی و سایرین خیلی خوشحال شدم. ملی پوش سابق کشورمان در بخش پایانی اظهارات خود تاکید کرد: ای کاش این دور هم بودن ها به همین بازی با میلان ایتالیا ختم نشود و ماهی یک یا دوبار پیشکوستان اینگونه دور هم جمع شده و با هم باشند. نباید اینگونه باشد که کسی را از دست بدهیم بعد برویم بالای سر قبر او اظهار ناراحتی کنیم. در مجموع هم باید بگویم که این کاری که سبب شد پیشکسوتان چند صباحی دور هم جمع شوند کار خوب و باارزشی بود.