آیا کسی در تهران به خالد مشعل خوش آمد می‌گوید؟

اساسا جمهوری اسلامی ایران در طول 34 سال گذشته صادقانه برای کمک به ملت فلسطین از تمام توانمندی ها وظرفیت های سیاسی ، مالی ورسانه های خود استفاده کرد ودر این راه ملت بزرگ ایران متحمل مشقت های زیادی شد.

شاید فشارهای اقتصادی وتحریم های بین المللی اخیرعلیه ملت ایران نه به خاطر فعالیت هسته ای ایران بلکه صرفا به دلیل پشتیبانی ایران از آرمان ملت فلسطین بوده.

بر رسی تحلیلی وتاریخی دفاع ملت ایران از مردم فلسطین ما را به این نتیجه می رساند که ملت ایران خصوصا و مرجعیت شیعه عموما همواره یک نگاه عاطفی وانسانی به ملت فلسطین داشته ودارند.

کمتر کسی می داند که قبل از تشکیل رژیم صهیونیستی در سال 1948 مراجع شیعه از زمان وعده شوم بالفور در سال 1917 میلادی دائر بر تشکیل یک رژیم صهیونیستی در سر زمینهای فلسطینی ،نسبت به خطر شکل گیری چنین رژیمی در قلب خاور میانه اسلامی هشدار داده بودند.

این هشدار بر خاسته از نگرش عمیق مرجعیت ایران وعراق نسبت به رخدادهای منطقه وتوطئه ابر قدرتهای آن زمان یعنی انگلیس وفرانسه برای تجزیه منطقه وایجاد شکاف در جهان اسلام بود.

در واقع پس از وعده بالفور وطرح سایکس پیکو ناظر بر تقسیم خاور میانه میان فاتحان جنگ اول جهانی یعنی فرانسه وانگلیس ،دلنگرانی رهبران تشیع درایران وعراق راافزایش داد .

تاریخ معاصر بنا به اعتباراتی کمتر به نقش مراجع شیعه برای جلوگیری از شکل گیری رژیم اسرائیل پرداخته زیرا بطور کلی سیاست انگلیس بر این استوار بوده که میان شیعه وسنی اختلاف ایجاد کند.

اما کنجکاوی در زوایای پنهان تاریخ معاصر ثابت می کند که مراجع شیعه هوشمندانه تر از دیگران ،تحولات منطقه ای وجهانی را دنبال می کردند وبا موضع گیری های دقیق خود مانع از تشدید اختلاف میان مذاهب مختلف اسلامی می شدند.

پس از وعده بالفور وطرح سایکس- پیکو مراجع تقلید آن زمان خطر را احساس کردند ونسبت به اشغال مقدسات اسلامی از جمله بیت المقدس که نخستین قبله مسلمانان تلقی می شود هشدار دادند.

تشکیل کمیته دفاع از قدس در سال 1924 به ابتکار مراجع تقلید شیعه صورت گرفته که از رخدادهای شگفت انگیزتاریخ این است که ریاست این کمیته برای مدت 3 سال به سید ضیاء الدین طباطبائی رجل سیاسی ایران پس از جنبش مشروطیت واگذار شد.

در اصل قرار بود وعده بالفور برای تشکیل یک وطن یهودی اندکی پس از جنگ اول جهانی عملیاتی می شد اما تشکیل کمیته دفاع ازبیت المقدس به ریاست ایران این طرح را با ناکامی مواجه کرد.

بهمین دلیل انگلیس برای رسیدن به اهداف خود سیاست تفرقه میان شیعه وسنی را آغاز کرد و به الحاج" امین الحسینی :مفتی وقت دیار قدس ماموریت داد تا اختلاف میان شیعه وسنی را تشدید کند.

ازشگفتی های ظرفیت بالای شیعه این بود که برای نخستین بار نماز وحدت بخش جمعه در سال 1928 به امامت مرحوم شیخ محمد حسن کاشف الغطاء مرجع وقت تقلید نجف ،درمسجد الاقصی اقامه شد که درآن هزاران نفر از مسلمانان کشورهای مختلف جهان شرکت داشتند.

اما با بروز اختلاف میان شیعه وسنی زمینه برای تشکیل اسرائیل فراهم شد زیرا رهبران وقت فلسطین که نوعا رویکردی کاملا اسلامی به مساله فلسطین داشتند نتوانستند ویا نخواستند از ظرفیت های مشترک شیعه وسنی برای خنثی ساختن توطئه های انگلیس وفرانسه استفاده کنند.

سر انجام ،آمد بر سر ملتهای اسلامی وبطور مشخص ملت فلسطین آنچه که نباید می آمد وقدرت های آن زمان یعنی استعمار پیرانگلیس وفرانسه واستعمارگر نوظهور یعنی آمریکا هوشمندانه از این اختلاف استفاده کردند واسرائیل را در قلب خاورمیانه اسلامی تاسیس کردند.

یک مقوله تاریخی وجود دارد که می گوید سیاستمدار هوشمند کسی است که تاریخ را دوبار مطالعه می کند یک بار برای تفنن وسرگرمی ویک بار برای عبرت آموزی اما ظاهرا رهبران فلسطین هیچگاه تاریخ را مطالعه نمی کنند.

حوادث 30 سال گذشته ،تحولات منطقه وتراکم اشتباهات تاریخی رهبران فلسطین به تقویت جایگاه غیرطبیعی وشاذ رژیم صهیونیستی منجر شد که یکی از این اشتباهات به موضع گیری های رهبران فتح حماس در طول 25 سال گذشته باز می گردد.

در سال 1990 زمانی که رژیم دیکتاتوری سابق عراق کویت را اشغال کرد جهان عرب در برابر این پدیده به دو بلوک موافق ومخالف تقسیم شد .

مرحوم یاسرعرفات رهبر وقت جنبش فتح در یک اقدام غیر قابل توجیه از اشغال کویت توسط رژیم صدام جانبداری کرد وبه این ترتیب ملت فلسطین یکی از بزرگترین حامیان مالی خود یعنی کویت را ازدست داد.

تا پیش از سال 1990 دولت کویت سالانه 400 میلیون دلار کمک مالی در اختیار ملت فلسطین قرارمی داد وهزاران فلسطینی در بالاترین پست های دولتی در کویت مشغول فعالیت بودند.

تصور یاسرعرفات این بود که اشغال کویت توسط صدام حسین با چراغ سبز آمریکا صورت گرفته وممکن است بخشی از نفت کویت نصیب جنبش فتح شود وحتی از نظر رهبران وقت جنبش فتح امکان تشکیل یک دولت فلسطین در کویت وجود داشت.

اما با شکست ارتش عراق در سال 1991 وفرار مفتضحانه ارتش صدام حسین از کویت همه آرزوهای رهبران فلسطین نقش برآب شد که نتیجه آن قرار داد ننگین اسلو در سال 1993 بود.

یاسر عرفات که بخش وسیعی از پشتوانه عربی خود را از دست داده بود ناچار شد تا در کنفرانس مادرید شرکت کند که این کنفرانس در نهایت به شکل گیری قرار داد اسلو منجر شد.

تاریخ بار دیگر برای رهبران فلسطین تکرار شد وحوادث منطقه وتلقی اشتباه آمیز رهبران حماس از این تحولات بار دیگر آنان را دچار اشتباه محاسباتی کرد.

رژیم دیکتاتوری حسنی مبارک سرنگون شد واخوان المسلمین مصر به پیروزی رسیدند ودر پی آن بحران سوریه نیز آغاز شد ورهبران حماس با این تصور که با سرنگونی نظام سوریه یک خلافت اسلامی از قاهره تا دمشق به رهبری اخوان المسلمین تشکیل خواهد شد دوستان قدیمی خود را فراموش کردند.

همان اشتباهی که مرحوم یاسرعرفات در مورد کویت مرتکب شد بار دیگر توسط رهبران حماس در مورد سوریه تکرار شد ورهبران حماس در میان شگفتی ناظران منطقه به ایران ،نظام سوریه وحزب الله پشت کردند.

رهبران حماس بویژه خالد مشعل رئیس دفتر سیاسی ، موسی ابومرزوق معاون رئیس دفتر حماس واسماعیل هنیه نخست وزیر دولت حماس پشتیبانی خود را از تروریست های سلفی تکفیری سوریه اعلام ودفتر حماس را از دمشق به دوحه منتقل کردند.

طبیعی است این موضع گیری جفای آشکار سیاسی نسبت به ایران، سوریه وحزب الله بود زیرا پیروی از سیاست های فریبکارانه شیخ حمد بن خلیفه آل ثانی امیر سابق قطر و رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه به معنی قرار گرفتن رسمی حماس در کنار دشمنان سوریه تلقی می شود.

اما سرنگونی غیر منتظره شیخ حمد بن خلیفه امیر سابق قطر وفشارهای سیاسی داخلی ملت ترکیه علیه سیاست های رجب طیب اردوغان در خصوص سوریه موجب شد که حماس درپهنه متلاطم اقیانوس سیاسی تنها بماند.

اکنون با سرنگونی دولت اخون المسلمین در مصر وطولانی شدن پروسه سرنگونی دولت بشار اسد آقای خالد مشعل رئیس دفتر سیاسی حماس در صدد ترمیم پل هائی بر آمده که با بی تدبیری رهبران حماس شکسته شده .

تهران دیگر آغوش گرم خود را به روی خالد مشعل نخواهدگشود زیرا رهبران ایران همواره تاریخ را نه تنها دو بار بلکه چند بار به دقت مطالعه می کنند.

اگر خالد مشعل تصور می کند که راه قدس از دوحه می گذرد بهتر است در دوحه باقی بماند زیرا ملت ایران نگاه طایفه ای رهبران حماس را نسبت به رخدادهای منطقه بویژه در مورد سوریه فراموش نخواهد کرد.

اما اگر خالد مشعل پیش از سفر احتمالی به تهران موضع رسمی خود را نسبت به رخدادهای سوریه اعلام نکند و از ملت های ایران وسوریه ونیز حزب الله عذر خواهی نکند قطعا ملت ایران به او خواهد گفت" لا اهلا ولا سهلا"