«اعتبار صدا» از ایران میرود؟/حامی: از محیط آلوده هنر ایران خستهام
حامی می گوید:«من آدم ناسیونالیستی هستم و عاشق کشورم ، اما صلاح من در این است که کوچ کنم . دوست دارم به جایی بروم که با کسانی که در این سال ها اذیتم کرده اند، از جمله اهالی موسیقی، برخورد نزدیک نداشته باشم و یک گوشه برای خودم زندگی کنم و کسی خبری از من نداشته باشد. دوست دارم فقط یک خاطره از حامی باقی بماند و از دغدغه ها و دردسرهای محیط آلوده هنر ایران خلاص شوم.»
کد خبر :
289078
سرویس فرهنگی «فردا»: «این روزها برگزاری کنسرت برای کسانی است که روابط آنچنانی دارند وجزء خوانندگانی هستند که به واسطه نظام سیاسی و موسیقایی کشور پیشرفت کردهاند. این افراد مدیون این روابط هستند نه استعداد و تلاش خودشان در واقع برگزاری کنسرت برای از ما بهتران است.»
اینها تنها بخشی از سخنان حمیدرضا حامی خواننده پاپ است که چند وقتی است سخنانش در عرصه موسیقی جنجال برانگیز شده است. حامی، خواننده بنام موسیقی پاپ ایران که این روزها زمزمه کوچ وی به گوش می رسد، خواننده ای است که معمولاً به
وضعیت موجود اعتراض دارد. اعتراضاتی که خیلی وقت ها به حق هم بوده و نباید به خاطر بیان آنها از حامی خرده گرفت. او سال هاست که از تسلط مافیا بر موسیقی کشور گلهمند است و هر بار به بیانی مختلف اعتراض خود را نسبت به این موضوع ابراز داشته است. اعتراضهایی که تاکنون گوشی پذیرای شنیدنش نبوده و سبب شده این خواننده موسیقی ایران به فکر مهاجرت بیفتد، خبری که قطعاً هیچکس از شنیدنش خوشحال نخواهد شد. صدای بی نظیری که توانایی بالایی در عرصه موسیقی داشته و دارد حالا تصمیم گرفته سرزمین مادری اش را ترک کند و به جایی برود که کمتر با اهالی موسیقی در ارتباط باشد. این خواننده پاپ
چندی پیش در مصاحبه ای می گوید: برخلاف دیگر کشورهای دنیا، اینجا خوانندگان با استعداد و لیاقت مورد حمایت نظام حاکم کشور نیستند و تنها کسانی حمایت میشوند که از نظر استعداد و گنجایش محدود هستند اما در سایه توجهات نادرست به سمت جلو حرکت میکنند. حامی در سخنان خود به افزایش مشکلات مالی برای هنرمندان موسیقی نیز اشاره می کند و می افزاید: واضح است که کنسرت بیشترین منبع درآمد برای هنرمندان موسیقی است اما در زمانی که چنین امکانی برای کسی مانند من نیست چشم دوختن به انتشار آلبوم تنها کاری است که میتوانم انجام دهم. حمید حامی می گوید: در حال حاضر کنسرت هایی که اجرا می
شود با پیشنهاد کسانی است که مافیای موسیقی و روابط خوبی دارند. حامی که از تاخیرهای چند باره در مورد انتشار آلبومش ناراحت است، راجع به ماجرای مهاجرتش به خارج از کشور که در برخی رسانه ها مطرح شده هم اینطور توضیح می دهد:«زمانی که مشغول کار کردن روی آلبوم «فقط نگاه می کنم» با شرکت آوای باربد بودم، تصمیم داشتم به کشور کانادا بروم. در نهایت آوای باربد باعث شد بمانم و آلبوم «فقط نگاه می کنم» را منتشر کنم.» وی در ادامه می گوید:«در این سال ها و هر وقت که سرخورده می شدم، تصمیم می گرفتم از ایران بروم اما هر بار به دلیلی این تصمیم را نادیده می گرفتم و ترجیح می دادم بمانم و
برای کسانی که آثار من را پیگیری می کنند بمانم و کار کنم. اما این بار تصمیم ام جدی است. چون هم از موسیقی و مافیای آن (که گفتنش هم برای خودم خسته کننده شده و هم برای دشمنانم کلافه کننده) خسته شده ام و هم از نبود قانون در مراجع قضایی ایران سرخورده شده ام. داستان های پیچیده ای که بازپرس با متهمین داشت و اتفاقات عجیب و غریبی که در دستگاه قضایی ایران زیاد می افتد اما من آشنایی کمتری با آن داشتم چیزی بود که در پرونده کلاهبرداری که درگیرش بودم، با آن مواجه شدم.» این خواننده پاپ همچنین در بخشی دیگر از صحبتهای خود می گوید: "چند سال است که سوالات زیادی را راجع به لابی و
رانت و مافیا و آلودگیهای موسیقی ایران مطرح کردهام اما تا امروز مسئولین خرد و کلان و نه حتی خوانندههایی که فرافکنی می کنند نه تنها جوابی برای حتی یکی از سوالات من ندارند، بلکه حتی جرات نزدیک شدن به بحث و تبادل نظر راجع به مسائل مطرح شده را نداشته اند" و فقط گاهی برای فرار از وجدان خوابیده ی خود و نیز سرپوش گذاشتن به گناهشان، مصاحبههایی مبنی بر عدم وجود مافیا در ایران می زنند، و این یعنی اینکه: "حرف حق پاسخی جز سکوت ندارد". حالا به نظر شما مافیا یعنی چه؟ نه یعنی همین کسانی که به واسطه لابی و رانت جیب مردم معصوم ایران را خالی میکنند؟ حامی در ادامه می
گوید:«من آدم ناسیونالیستی هستم و عاشق کشورم ، اما صلاح من در این است که کوچ کنم . دوست دارم به جایی بروم که با کسانی که در این سال ها اذیتم کرده اند، از جمله اهالی موسیقی، برخورد نزدیک نداشته باشم و یک گوشه برای خودم زندگی کنم و کسی خبری از من نداشته باشد. دوست دارم فقط یک خاطره از حامی باقی بماند و از دغدغه ها و دردسرهای محیط آلوده هنر ایران خلاص شوم.» حمیدرضا حامی همچنین با بیان اینکه در صورت مهاجرت موسیقی را کنار خواهم گذاشت، می گوید:«فقط برای دلخوشی و عشق خودم به سراغ موسیقی خواهم رفت. البته همانطور که پیشتر گفته ام امیدوارم بعد از روی کار آمدن دولت جدید
اوضاع موسیقی بهبود پیدا کند. اما چیزی که به گوش می رسد حکایت از این ماجرا دارد که همان کسانی که باعث تنزل فرهنگ شنیداری مردم شده اند، آنقدر قدرت دارند که سرکار بمانند و برای هشت سال دیگر مردم را تحت تاثیر هجویاتی که منتشر می کنند قرار دهند. امیدوارم «یک لحظه عاشق شو» منتشر شود و با استقبال خوبی مواجه شود و در نهایت با تدبیر دولت جدید، سرجهازی های مافیای موسیقی بارشان را ببندند و بروند و افراد لایق باقی بمانند. اگر این اتفاق بیفتد، شاید به کارم ادامه دهم که البته بعید می دانم تصمیم ام تغییر پیدا کند و تصمیم ام به طور قطع رفتن از ایران است. سخنان این خواننده پاپ
ایران در حالی بیان می شود که متولیان و مسئولان عرصه هنر به انحای مختلف و هر زمان که مجالی برای مصاحبه پیدا می کنند از لزوم حمایت از هنرمندان صحبت کرده و در ارائه برنامه های خود در جهت رفع دغدغه های این قشر گوی سبقت را از یکدیگر می ربایند. داستان حامی تنها بخشی از داستان هنر و فرهنگ سیاست زده کشور ماست. کشوری که هنرمندش به جای فکری باز برای خلق اثری جدید همواره باید درگیر دغدغه هایی خاص باشد اما از سوی دیگر خواننده هایی که موسیقی آنها به هجو بیشتر شبیه است فضایی باز برای جولان دارند. به نظر می رسد باید تمهیدی اندیشید تا اینگونه مسائل آزاردهنده دیگردر عرصه هنر
ایران جولان ندهد. امری که بر ذمه مسئولان جدید ارشاد است.
دانلود