هنگام زلزله زیر میز برویم یا نه؟ /تصاویر

تهران پرس: کابوس زلزله هر از چند گاهی دلمان را می‌لرزاند، فکر اینکه ممکن است زیرآوار محبوس شویم یا در همان لحظه ابتدایی لرزش‌ها، با سقوط جسم سنگین جان خود را از دست دهیم، ترسناک است. فکر کردن به اینکه ممکن است در یک حادثه‌ای همچون زلزله، ساعت‌ها زیرآوار منزلمان محبوس‌شویم، تن را به لرزه می‌اندازد، اما اگر بدانیم با انجام اقداماتی ساده می‌توان نجات پیدا کرد، قدرتمان در برابر حوادث افزایش می‌یابد. رمضانیان، مدرس امداد و نجات کشور در پاسخ به این سئوال که محبوس‌شدگان آوار چه اقداماتی می‌توانند انجام دهند؟ گفت: به این افراد پیشنهاد می‌شود که با استفاده از یک جسم سخت همچون سنگ یا تکه‌ای شیشه به یک سطح سفت همچون تیرآهن ضربه وارد کنند. وی با بیان اینکه اگر محبوس‌شدگان آوار به توده خاک ضربه وارد کنند، انتقال صوت به سطح آوار به سختی و با متراژ کم صورت می‌گیرد، گفت: بررسی‌ها نشان داده است که اگر فردی که در زیرآوار یا در مکانی محبوس شده، به یک ستون یا یک سطح سفت ضربه وارد کند، ارتعاش این صدا تا 40 متر به مکان بیرونی منتقل می‌شود. این مدرس سازمان امداد و نجات جمعیت هلال‌احمر با بیان اینکه افراد محبوس‌شده در زیرآوار باید دقت داشته باشند که نباید ضرباتی پی‌درپی و بیهوده بزنند، گفت: به افراد محبوس‌شده توصیه می‌شود، ضربات آهنگین به سطح سفت وارد کنند به گونه‌ای که سه ضربه (تق / تق / تق) بلند و سه ضربه پشت سر هم کوتاه و مجددا سه ضربه بلند که نشان‌دهنده (SOS) است، وارد کنند تا نجاتگری که روی آوار به دنبال نشانی از محبوس‌شدگان است، متوجه این ضربات که در ادبیات امدادی نشان‌دهنده درخواست کمک است، شود. رمضانیان با بیان اینکه نجاتگرانی که در محیط بیرونی و در میان آوارها به دنبال افراد هستند نیز می‌توانند از این روش (SOS) برای اعلام حضورشان استفاده کنند، گفت: افراد محبوس شده در زیرآوار به صداهای اطراف خود دقت لازم داشته باشند؛ به گونه‌ای که توجه کنند که این ضربات (SOS) نشان‌دهنده حضور امدادگران در محل حادثه است. وی با بیان اینکه دقت داشته باشید که اگر در یک حادثه احتمالی در زیرآوار محبوس شده‌اید، به اجسامی ضربه وارد کنید که تراکم مولکولی بیشتری داشته باشند، گفت: به عنوان مثال واردکردن ضربات به تیر‌آهن که دارای بافت مولکولی فشرده، می‌تواند طول موج صدا را تا 100 متر ارتعاش دهد و این در حالی است که بررسی‌ها نشان‌دهنده در یک سطح سیمانی صدا تا 60 متر منتقل می‌شود و بر همین اساس توصیه می‌شود به اجسامی ضربه زده شود که از نظر تراکم مولکولی فشرده هستند، چرا که وضوح صدا در این اجسام بیشتر است. این مدرس سازمان امداد و نجات جمعیت هلال‌احمر همچنین به افراد توصیه کرد: اگر در وضعیت وقوع حادثه‌ای همچون ریزش‌آوار قرار دارید، حتما در نقاطی که «مثلث نجات» تشکیل می‌دهند، مستقر شوید. زمانیان با بیان اینکه در چند سال اخیر و در آموزش‌های امدادی به افراد توصیه می‌شود که برای محفوظ ماندن از آوار، به زیر میزها پناه ببرید، گفت: این در حالی است که بر اساس استانداردهای جدید امدادرسانی، این شیوه پناه‌بردن به زیر میز رد شده است، چرا که ممکن است حجم آوار به قدری باشد که فرد در زیر میز پرس شود و بر همین اساس و با استناد به آخرین روش‌های آموزشی، به افراد توصیه می‌شود برای حفاظت از جان خود در یک مثلث نجات قرار گیرند که بر این اساس می‌توان عنوان کرد که افراد در هنگام وقوع حادثه در کنار توده‌ای از لحاف، تشک، یخچال و ... می‌توانند قرار گیرند. چرا که بررسی‌ها نشان داده میزان حفاظت افراد در این مثلث به مقدار زیادی افزایش می‌یابد و احتمال آسیب‌دیدگی جسم آنان به شدت کاهش می‌یابد. وی همچنین در پاسخ به این سئوال که آیا افراد می‌توانند هنگام محبوس‌شدن در آوار، نسبت به نجات خود اقدام کنند، توصیه کرد: افراد هنگام گرفتارشدن در زیرآوار، نسبت به حفاظت زندگی خودشان اقدام کنند و اگر مطمئن هستند که امکان نفوذ به بیرون از این شرایط وجود دارد و راه‌های خروج را به خوبی می‌شناسند یا حتی احتمال می‌دهند که با کنار زدن‌آوار از روی خود می‌توانند به راهرو یا پنجره‌ای بروند، تلاش خود را برای برداشتن آوار انجام دهند. این مدرس سازمان امداد و نجات جمعیت هلال‌احمر در صورت نبود امکان برای بیرون آمدن فرد از زیرآوار به این افراد توصیه کرد که به دلیل پس‌لرزه‌های احتمالی که موجب فشرده‌شدن آوار می‌شود، در وضعیت خود باقی بمانند و تنها با برداشتن چند آجر نسبت به ورود هوای تازه اقدام کنند. رمضانیان گفت: افرادی که در زیرآوار محبوس شده‌اند باید در نظر داشته باشند که اکسیژن برای این افراد بسیار مهم است و اگر بخواهند تلاش بیهوده‌ای داشته باشند، اکسیژن این افراد به سرعت تمام می‌شود. به گفته وی، بسیار بعید و سخت است که محبوس‌شدگان زیرآوار بتوانند به تنهایی از حجم آوار خارج شوند.