نظر محبیان درباره دانشگاه احمدینژاد
یک تحلیلگر مسائل سیاسی با اشاره به اخذ مجوز تاسیس دانشگاه در تهران توسط احمدینژاد گفت: «باید از احمدینژاد پرسید اگر به فلسفه انتقال دانشگاهها و دیگر نهادهای دولتی به خارج از تهران اعتقاد داشتید، اکنون چرا قصد دارید این دانشگاه را در تهران تاسیس کنید؟»
کد خبر :
277659
فرارو: دکتر امیر محبیان استاد دانشگاه و تحلیل گر مسائل سیاسی گفت: «وقتی شورای عالی انقلاب فرهنگی مجوز تاسیس این دانشگاه را صادر کرده در واقع این موضوع از مراحل قانونی خود عبور کرده است؛ مگر اینکه ما بگوییم شورای عالی انقلاب فرهنگی از مسیر قانونی خود خارج شده است. ضمن اینکه تاسیس دانشگاه برای استاد دانشگاهی که در این سطح از نظام هم فعالیت کرده امری خلاف عقل نیست.» وی ادامه داد: «یعنی آقای دکتر احمدینژاد قصد دارد نیروی خود را در حوزه کارهای دانشگاهی و اموری که در تخصص ایشان است ببرد؛ ضمن اینکه کسب مجوز کرده و ما نمیدانیم از چه زمانی اقدام نموده و نمیتوانیم فرض را هم بر این بگذاریم که این کار خلاف قانون صورت گرفته است؛ چراکه شورای عالی انقلاب فرهنگی طبیعتا نباید خلاف قانون عمل کرده باشد.» وی افزود: «اینکه اخذ این امتیاز از سوی آقای احمدینژاد با توجه به موقعیتی که دارند رانت تلقی میشود یا خیر باید گفت ایشان از ریاست جمهوری هم کنار بروند به هر صورت دارای یک اعتبار و موقعیت اجتماعی هستند که وقتی تقاضای تاسیس دانشگاه نمایند، ایشان را در یک موقعیت برتر قرار میدهد.» این استاد دانشگاه اظهار کرد: «بنابراین من
معتقدم فرض را باید بر این گذاشت که شورای عالی انقلاب فرهنگی در چارچوب قانون عمل کرده است؛ ضمن آنکه هستند کسانی که ممکن است صلاحیت لازم را هم نداشته باشند، اما از این امکانات بهره بگیرند.» وی ادامه داد: «امیدوار هستیم دکتر احمدینژاد خارج از چارچوب قانون این کار را نکرده باشد و فرض را هم بر این میگذاریم که خلاف قانون نبوده است. از سوی دیگر امیدوار هستیم ایشان بتواند همان توانایی که در سطح مدیریت کشور به نمایش گذاشت در حوزه کارهای علمی هم منشاء اثر باشد و دانشگاه موردنظر به عنوان یک حزب سیاسی مورد استفاده قرار نگیرد.» محبیان در پاسخ به این سوال که آیا جنابعالی معتقدید این اقدام مصداق رانت محسوب نمیشود؟، گفت: «تردیدی وجود ندارد کسانی که دارای یک موقعیت اجتماعی هستند، وقتی چنین تقاضایی میکنند حتی اگر این تقاضا در شرایط مساوی با دیگران قرار بگیرد از لحاظ روانی نوعی اولویت برای اینگونه افراد در نظر گرفته خواهد شد؛ به خصوص برای فردی که در مقام ریاست جمهوری کشور بوده است.» وی ادامه داد: «ما باید در عرصه واقعیات زندگی کنیم و واقعیت این است که معمولا چنین اولویتی را قائل میشوند؛ به خصوص در حوزه دانشگاهی که
ایشان هم استاد دانشگاه بودهاند.» وی افزود: «لذا تنها توصیهای که میتوان داشت این است که این دانشگاه به عنوان یک نهاد دانشگاهی عمل کند و به عنوان جانشین حزب از آن بهرهگیری نشود.» محبیان در پاسخ به این سوال که آیا این فرصت برابر در اختیار دیگر اساتید کشور هم وجود دارد که اقدام به تاسیس دانشگاه کنند؟، گفت: «دادن تقاضا که امری مشکل نیست و میتوانند تقاضا بدهند. اما عرض بنده این است که به عنوان یک واقعیت اجتماعی وقتی میخواهند اولویتها را در سطوح برابر در نظر بگیرند، موقعیت اجتماعی معمولا درست یا غلط به عنوان یک نقطه برتری تلقی خواهد شد.» وی افزود: «بنابراین کسی که وزیر یا رئیس جمهور بوده، در هنگام بررسی شرایط این موقعیت برتر و مدیریت بالاتر وی را در نظر میگیرند؛ حالا این کار درست یا غلط است امری علی حده است؛ اما متاسفانه این عرف اجتماعی وجود دارد.» محبیان در پاسخ به این سوال که آیا شورای عالی انقلاب فرهنگی در این اقدام قانونی عمل کرده است؟، گفت: «شورای عالی انقلاب فرهنگی یک نهاد مستقل است که گرایشات مختلف سیاسی در آن وجود دارد. در این نهاد از آقای رحیمپور ازغدی تا افرادی که همفکر آقای احمدینژاد هستند
حضور دارند.» این فعال سیاسی اصولگرا ادامه داد: «لذا اگر شبههای یا مشکلی قانونی در آن وجود داشت، کسانی که در این نهاد هستند سکوت نمیکردند و اعتراض خود را رسما اعلام میکردند.» وی افزود: «بنابراین ظاهرا باید از لحاظ فرم مشکلی وجود نداشته باشد؛ مگر اینکه ما بعد از این شاهد باشیم کسانی عنوان کنند در جلسه حضور داشته و اعتراض کردند و مشکلات قانونی وجود داشته است تا رسیدگی مجدد شود.» این استاد دانشگاه تصریح کرد: «بنابراین مادامی که چنین مسائلی عنوان نشده و یا رسیدگی مجدد صورت نگرفته فرض را باید بر قانونی بودن اقدام قرار داد.» محبیان در پاسخ به این سوال که آیا تاسیس دانشگاه در شهر تهران نقیض طرح پیشین دولت برای انتقال کارمندان و دانشگاهها به خارج از تهران نیست؟، گفت: «این سوال را باید از آقای احمدینژاد پرسید. از ایشان باید پرسید اگر به فلسفه انتقال دانشگاهها و دیگر نهادهای دولتی به خارج از تهران اعتقاد داشتید، اکنون چرا قصد دارید این دانشگاه را در تهران تاسیس کنید؟» این استاد دانشگاه در پاسخ به این سوال که هزینه ایجاد این دانشگاه از چه منابعی تامین می شود؟، گفت: «البته باید دید این دانشگاه قرار است در چه
سطحی و در چه رشتههایی ایجاد شود و من از این موضوع اطلاعی ندارم. اما معمولا در چنین طرحهایی یک بحث سخت افزاری یا زیربنایی مانند ساختمان و تجهیزات وجود دارد و یک بحث نیروی انسانی و اساتیدی که باید تدریس کنند که از این لحاظ مشکلی وجود ندارد و بحث دیگر هزینههای جاری است.» وی ادامه داد: «با توجه به اینکه دانشگاهها اگر بتوانند به صورت گسترده دانشجو جذب کنند میتوانند منشاء سود باشند، میتوان اقدام به جذب اسپانسر کرد و به تامین مالی اقدام نمود. لذا تاسیس دانشگاه به شکلی یک کار اقتصادی نیز میتواند محسوب شود.» وی افزود: «ضمن آنکه کسانی وجود دارند که ممکن است از چنین طرحهایی با توجه به زمینه فرهنگی آن حمایتهای مالی کنند. اما اینکه آقای دکتر احمدینژاد قصد دارند از کدام یک از این شیوهها استفاده کنند بنده اطلاعی ندارم.» محبیان در پایان گفت: «من معتقدم اگر سیاسیون ما میخواهند انرژی خود را مصرف کنند در کار علمی و فرهنگی وارد شوند بهتر است تا اینکه آشفتگی سیاسی ایجاد شود. یعنی در حوزه فرهنگ و حوزه تخصصی خود کار کنند و دانشجو تربیت نمایند؛ منتهی دانشگاه را به حزب سیاسی تبدیل نکنند.»