وداع در پیش است/ خدایا! قدرت و استطاعت مرا بیشتر کن

دکتر عماد افروغ: خدای مهربان را شاکرم که در ماه شعبان و رمضان توفیق انجام عمرۀ مفرده را نصیب بنده کمترینش نمود و خدای رئوف و رحیم را شاکرم که در زمانی بخشی از سفر نامه خود با عنوان شراب ناب را تقدیم عزیزان مخاطب می کنم که در ماه مبارک رمضان، ماه دعا و نیایش و تقوا قرار داریم .

******************************

امروز شنبه 22/4/92 است. به نظر می رسد استراحت تنها چاره علاج سرماخوردگی باشد. بعد از خوردن سحری مجدداً استراحت کردم، پلک هایم سنگین است و نیاز به استراحت را احساس می کنم. فی الحال که از رفتن به حرم محرومم تا ببینیم قبل از اذان ظهر این توفیق نصیبم خواهد شد یا خیر!

بالاخره روز وداع نزدیک شد. امروز قرار است ساک ها و چمدان های خود را تحویل دهیم و تا فردا ساعت 4 بعد از ظهر می توانیم در اتاق بمانیم و متعاقباً آماده شویم تا به جده و از آنجا به ایران عزیز بازگردیم.

**********************

خدایا! ما که احساسمان این است که نو بی نهایت به ما لطف داشتی و ما را روان و شناور و انشاءالله برای مأموریت و وظیفه ای جدید راهی ایران می کنی.

خدایا! مراقب همیشگی ما باش، ما را از لغزش ها و خطاها مصون بدار.

خدایا! به ما در نشر دین و معارفت یاری برسان.

خدایا! ما را چشم و دل سیر و قانع، راهی آخرت بگردان. خدایا! اینجا به ما قناعت بیاموز، اما در آخرت ما را حریص نعمات و موهبت های بی کران و وعده های بی انتهایت به مؤمنان بگردان.

خدایا! نمی دانم به هنگام وداع چه باید بگویم، اصولاً وداع معنا دارد؟ تو همه جا هستی و با من همه جا باش. اما خدا تو کعبه را محل ملاقات و تجدید پیمان با خودت قرار دادی و منزلت و فضیلت ویژه به آن بخشیدی. درست است که عبادت، زمان و مکان نمی شناسد، اما تو به نیمه های شب، مکانی به نام مسجد، زمان انجام حج و مکانی به نام کعبه و خانه خودت، منزلتی ویژه بخشیدی. نمی دانم راز و رمزش چیست؟ تلاشم را می کنم اما مطمئن نیستم که رازش را کشف کرده باشم. خلوتِ نیمه های شب، مناجات با تو فضیلتی ویژه دارد، چون لذت خواب را پیش پای لذت معنوی راز و نیاز با تو ذبح می کنم. مسجد جایگاه تبلور و تجلی سجده جمعی به درگاهت است و تو عبادت جمعی در مکانی مقدس را بیشتر دوست می داری.

و اما سرّ زمان و مکان حج، تمتع و عمره، که با محور طواف دور خانه ات تعریف می شود چیست؟ بخشش گناهان و اتصال و پیوند با خود، قدردانی از بنده غرق در انجام وظایف و نمایش این قدردانی، رؤیت نمونه کوچکی از صحرای محشر و میقات اصلی، نمایش وجه جمالی خود، بستری برای تجمع مسلمین و زمینه ای برای حل مشکلات آنان و نشر توحید در جوامع...؟ هرچه هست مرامحروم از زیارت مجدد به سرزمین وحی نکن، هر کجا هستم مرا محروم از عنایت و لطف خودت نکن.

خدایا! با من کاری کن که خودم را نبینم و جز تو نبینم و نپویم، غرق تو، بزرگی و الطاف تو شوم.

خدایا! جرعه ای از شراب نابی که به بزرگان و مقرّبینت چشانده ای به بنده کمترینت نیز بچشان، مرا مست خودآگاهی و خداآگاهی کن.

خدایا! بازهم می گویم، مکرر می گویم، در این سرزمین وحی و در کنار کعبه می گویم مرا در حالی که شناور و تسبیح کنان هستم به سوی خود فرا خوان و لقائت را روزی ام کن. آمین یا رب العالمین.

***********************

به لطف و کرم خداوند متعال فرصتی شد تا عصر امروز به مسجدالحرام مشرف شوم و در گوشه ای در طبقه دوم مَسعی و به اتفاق خانواده به تلاوت جزء پنجم و انجام نوافل مشغول شوم. در دعاهای خودم، این بار منزلت هاجر را واسطه قرار دادم و به قربش نزد خدا و به نیت و عمل خالصانه اش نزد خدا، از خدا خواستم آنچه باید می خواستم. در حالتی وداع گونه حرف هایی با خدا داشتم که به او زدم. به او گفتم که بیش از این در وُسعم نیست و نمی کِشم، مدام در سوره حمد می گوییم ایاک نعبد و ایاک نستعین، بار دیگر هم می گویم از تو استعانت می جویم، تو قدرت و استطاعت مرا بیشتر کن، جرعه و قطره ای از شراب پاک و نابی که به مقرّبانت می چشانی به بنده نیز بچشان.

خدایا! ما که احساس می کنیم سفر پُر باری داشته ایم و تو دستمان را گرفته ای. لیاقتش را بده که دستمان را از دستت بیرون نکشیم.

امروز یکشنبه 23/4/92 است...