آقای شریعتمداری، فتنه تمام شد!/ کیهان سخنگوی اصولگرایان نیست
شریعتمداری با درج بیت «اژدها را دار در برف فراق / هين مکش او را به خورشيد عراق» در یادداشت خویش عملاً به آتش زیرخاکستر فتنهگران در کابینه روحانی ظن دارد. اما آیا او سازوکارهای امنیتی و اطلاعاتی نظام اسلامی را فراموش کرده است که این چنین ادبیات تندی را روانه میکند؟ فتنه در جای دیگری مهار شده است و گویا آقایان با بهرهگیری دوچندان از آن همچنان تلاش میکنند دامنه فتنه را حفظ کرده و آتش آن را در میان مردم روشن نگاه دارند حتی اگر به بهانه بر هم زدن آرامش جامعه باشد.
کد خبر :
273948
سرویس سیاسی «فردا»: امروز فضای کشور در ابعاد مختلف اجتماعی، سیاسی و اقتصادی نیازمند آرامش است. آرامشی که وابستگی بسیار زیادی با معیشت ملت دارد و اگر عدهای بخواهند از درون یا بیرون دولت این آرامش را مخدوش کنند، به یقین بر ملت ظلمی نابخشودنی روا داشتهاند.
در شرایط کنونی که باید با فراغ بال و آسودگی از هجمهها و تخریبها به ساختارهای کشور اندیشد و برای اتحاد ملی و رفع نقصانهای اقتصادی تلاش کرد، عدهای نباید با فرافکنی، گمانهزنی، توهمپروری و بداندیشی این آرامش را مخدوش سازند. . در
شرایطی که جمهوری اسلامی ایران، ظرفیتهای مردمسالاری خود را بار دیگر در انتخابات ریاست جمهوری آزاد کرده و ملت ایران حماسهای سیاسی آفریدند، نباید رنگ روشن این حماسه را لکهدار کرد. متاسفانه عدهای همچنان در روزهای فتنه به سر میبرند و همه چیز را حتی دولت قانونی جدید را با آن عیار میسنجند، درحالی که چنین نگرشی میتواند به حواشی زیادی منجر شود و دامنه وسیعی بیاید. تاکید بر اختلافات، آن هم در شرایطی که جامعه بیش از پیش نیازمند آرامش است و دولت در بستر این آرامش میتواند توفیق بیابد، چه دلیلی خواهد داشت؟ آقای شریعتمداری در یادداشتی مثل همیشه بر فتنه 88 و
رابطه آن با کابینه حسن روحانی اشاره کرده است و با تیتر حساسیتبرانگیز «رقص مار در کابینه دکتر روحانی» به استقبال فتنه در دولت جدید رفته است! او در این یادداشت با اشاره به یادداشتهای قبلی روزنامه کیهان در همین باره اشاره میکند: «حضور اصحاب فتنه در کابينه رئيسجمهور منتخب بدون کمترين ترديد، آسيبهاي جدي به نظام و مردم پاکباخته اين مرز و بوم به دنبال دارد و در اين ميان دکتر روحاني به يقين اولين قرباني خواهد بود. چرا که ايشان در اعلام مواضع خود نشان داده است اهل ساختارشکني نيست، بر اجراي قانوناساسي تاکيد دارد و اين، هر دو با هويت برملا شده اصحاب فتنه در
تناقض آشکار است». شریعتمداری همچنین پیشتر در یادداشت دیگری عنوان داشته بود: «در صورت تصمیم آقای روحانی به استفاده از آنها در ترکیب کابینه خود، لازم است از آنان بخواهد به گونه ای آشکار و علنی- و نه درگوشی و خصوصی- از فتنه آمریکایی- اسرائیلی ۸۸ اعلام برائت کنند. بدیهی است که اعلام برائت از مثلث آمریکا و اسرائیل و انگلیس و حامیان داخلی آنها نه فقط نباید دشوار باشد! که نیست، بلکه باعث افتخار نیز هست». اما آیا آقای شریعتمداری فراموش کردهاند که اصحاب فتنه یا دوران محکومیت خود را سپری می کنند یا نادم شدهاند که اکنون در میان مردم و در میانه جامعه به فعالیت آزادانه
خویش مشغول هستند، پس چه ترسی از حضور حداکثری و فرجناحی افراد در کابینه دولت بعدی وجود خواهد داشت. مردم چنین چیزی میخواهند و با رأی خویش اعلام کردند که کابینهای فراجناحی، مؤمن و متخصص خواستار هستند، خواه اصلاحطلب یا اصولگرا باشد. مطلبی که اهمیت دارد، وحدت کابینه و اعتدالی بودن آن است، نه آنکه توهم توطئه و فتنه مدام در ذهن برخی چرخ بزند و جریان داشته باشد. شریعتمداری با درج بیت «اژدها را دار در برف فراق / هين مکش او را به خورشيد عراق» در یادداشت خویش عملاً به آتش زیرخاکستر فتنهگران در کابینه روحانی ظن دارد. اما آیا او سازوکارهای امنیتی و اطلاعاتی نظام
اسلامی را فراموش کرده است که این چنین ادبیات تندی را روانه میکند؟ فتنه در جای دیگری مهار شده است و گویا آقایان با بهرهگیری دوچندان از آن همچنان تلاش میکنند دامنه فتنه را حفظ کرده و آتش آن را در میان مردم روشن نگاه دارند حتی اگر به بهانه بر هم زدن آرامش جامعه باشد. جمهوری اسلامی از مدتها پیش خط و مرز بین اصلاحطلبان و فتنهگران را مشخص کرده است و چه بسیار اصلاحطلبانی که در دایره نظام اسلامی و بر اساس ارزشهای انقلاب فعالیت سالم و مفید میکنند. بنابراین نباید به بهانههای واهی این قشر از اصلاحات را هم در آتش فتنه افکند و با برچسبزدن به این و آن،
تنگنظرانه از موضع بالا سخن بگوییم. آقای شریعتمداری و دوستان دیگرشان باید بدانند که سخنگو و تبیینگر افکار اصولگرایان و در مرحله بالاتر جمهوری اسلامی نیستند و نباید این چنین تعیین تکلیف کنند. بنابراین این مسائل و مطرح کردن آن در رسانهها عایدیای جز تنشزایی و بیهودهگویی در بین مردم و جامعه نخواهد داشت. آقایان باید بدانند و بیاموزند که آرامش و دوری از تنش لازمه پیشرفت است و کسانی که از چنین منشی پیروی نمیکنند و سعی در زنده کردن جریانات گذشته و دامن زدن به آنها در جریانهای سازنده آینده دارند، با مشکل مواجه خواهند شد.