راه های شرعی محو اسماء الله و آیات
دفن آنها در خاک و یا تبدیل آنها به خمیر به وسیله آب اشکال ندارد. ولى جواز سوزاندن آنها مشکل است و اگر بى احترامى محسوب شود، جایز نیست.
کد خبر :
272878
تبیان: فن اسماء الله و آیات قرآن در خاک و یا تبدیل آنها به خمیر به وسیله آب اشکال ندارد. ولى جواز سوزاندن آنها مشکل است و اگر بى احترامى محسوب شود، جایز نیست، مگر در صورتى که اضطرار اقتضا کند و جدا کردن آیات قرآنى و نامهاى مبارک امکان نداشته باشد. در این مقاله به چند سوال شرعی پاسخ خواهیم داد: سۆال: راههاى شرعى محو کردن اسماء مبارک و آیات قرآنى هنگام نیاز کدامند؟ سوزاندن اوراقى که در آن اسم جلاله و آیات قرآنى نوشته شده است، هنگام ضرورت براى حفظ اسرار چه حکمى دارد؟ دفن آنها در خاک و یا تبدیل آنها به خمیر به وسیله آب اشکال ندارد. ولى جواز سوزاندن آنها مشکل است و اگر بى احترامى محسوب شود، جایز نیست، مگر در صورتى که اضطرار اقتضا کند و جدا کردن آیات قرآنى و نامهاى مبارک امکان نداشته باشد. (مقام معظم رهبری ،أجوبة الاستفتاءات فارسی، ص 31، مسأله 165) سوال: خواندن نماز اول وقت اهمیت بیشتری دارد یا کمک کردن به مادر؟ دفتر حضرت آیة الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): می توانید با برنامه ریزی صحیح به مادرتان خدمت و احسان کنید و هم چنین نمازتان را نیز اول وقت به جا آورید. دفتر حضرت آیة الله العظمی صافی گلپایگانی
(مد ظله العالی): موارد متفاوت است و هر کدام در جای خود حائز اهمیت است. سوال: اشیائی که توسط مردم به حرم امامزاده ای هدیه شده ولی وقف نشده در صورتی که فراتر از نیاز حرم امامزاده باشد می شود با صلاحدید هیات امنا در حسینه نزدیک به آن امامزاده که مورد نیازش است صرف شود؟ دفتر حضرت آیة الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی): جایز نیست. دفتر حضرت آیة الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): در صورتی که امامزاده نیازی نداشته باشد مطابق آنچه نوشته اید مانعی ندارد. سوال: حکم دریافت پول به ازای تهیه گزارش برای شبکه های ضد انقلاب خارجی چیست؟ دفتر حضرت آیة الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): این کار جایز نیست. حضرت آیة الله هادوی تهرانی (مد ظله العالی): هر گونه اقدام علیه نظام به هر شکل حرام است. سوال: آیا پرداختن به ورزشی چون کاراته که گاهی اوقات ضربات شدیدی به یکدیگر وارد می شود، جایز است؟ در صورتی که این ضربات منتهی به جرح و صدماتی گردد؛ آیا دیه بر وارد کننده ثابت و کسب حلالیت از شخص مقابل لازم می گردد؟ پاسخ های دریافتی از دفاتر مراجع عظام در خصوص سۆال مذکور به این شرح است: دفتر حضرت آیة الله العظمی خامنه ای
(مد ظله العالی): اگر ضرر قابل توجهی نداشته و یا خوف خطر جانی در آن نباشد اشکال ندارد و در صورتی که موجب دیه محقق شود اگر فرد صدمه دیده رضایت دهد ضمانی برای دیه وجود ندارد و گرنه ضامن است. دفتر حضرت آیة الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی): اگر از مقررات بازی تجاوز نکنید اشکال ندارد. دفتر حضرت آیة الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): این گونه ورزش ها در صورتی که جنبه ی دفاعی و آمادگی رزمی و بدنی در مقابل دشمن و مانند آن را داشته باشد مانعی ندارد و در صورتی که طرفین به آثار ناشی از آن رضایت داده باشند جلب رضایت آنها لازم نیست. دفتر حضرت آیة الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی): ورزش مذکور در سوال در صورتی که موجب ضرر بدنی باشد جایز نیست. و اگر در حین انجام فنون این ورزش صدمه به اشخاص وارد شود مانند اینکه جائی از صورت یا بدن طرف مقابل یا هر دو کبود یا سرخ یا سیاه یا مجروح می شود جایز نیست و دیه هم دارد. آیة الله هادوی تهرانی (مد ظله العالی): 1. اگر این ورزش دارای غرض عقلایی مانند توانایی جسمی در مقابل دشمن، است، مادامی که موجب صدمات مهلک و ضرر قابل اعتنا نباشد، پرداختن به آن بلامانع است. 2. اگر
ضربات به جراحت موجب دیه یا ارش منتهی شود، بر وارد کننده پرداخت دیه یا ارش لازم است، مگر این که قبل یا بعد از تحقق جراحت، شخص مجروح، وارد کننده ضربات را بریّ الذمة کرده باشد. البته احتیاط این است که پس از جراحت، برائت ذمه و حلالیت مطالبه شود و اگر شخص راضی نشد دیه یا ارش پرداخته شود.