بعد از رجعت چاوز نوبت به احمدی‌نژاد رسید!/ الهام با این تفکرات، تاکنون در جمهوری اسلامی چه می‌کرده است؟!

سرویس سیاسی «فردا»: هنوز چند هفته‌ای از عمر دولت دهم باقی است و رفته رفته به روزهای آخر خویش نزدیک می‌شود. با این وصف، همچنان رفتارهای مسبوق به سابقه اعضای آن ادامه دارد. رفتارهایی که برخی اصول‌گرایان با واکنش نشان ندادن به آنها کار را بدین جا رسانده‌اند که امروز و در آخرین روزهای دولت همچنان این رفتارها و استعمال ادبیات متصل به جریان انحرافی تداوم دارد. غلامحسین الهام روز گذشته و در همایش «تجلیل از خادم ملت» که با حضور احمدی‌نژاد و مشایی برگزار شده بود، الفاظ و ادبیاتی را برای احمدی‌نژاد و نسبت او با امام عصر (عج) استفاده کرده بود که جای تعجب داشت. تعجب نه از بابت اینکه چرا در دولت دهم از چنین ادبیاتی استفاده می‌شود ـ که این امر مسبوق به سابقه بوده ـ بلکه از بابت اینکه غلامحسین الهام چنین سخنانی را به زبان جاری می‌کند. الهام در شرایطی این سخنان را گفت که مسئولیت‌های حساس وی در جمهوری اسلامی هیچ‌گاه از یاد نمی‌رود و عضویت چندسال قبل وی در شورای نگهبان این تعجب را دوچندان می‌کند. او که چنین مسئولیت‌ها و سابقه‌ای در سیستم مسئولین نظام داشته است، امروز کارش به جایی می‌رسد که از رجعت احمدی‌نژاد سخن می‌گوید. الهام روز گذشته چنین گفت: «امام زمان احمدی نژاد فرزند بلافصل امام حسن عسگری است، امام زمان احمدی نژاد فرزند چهارم علی ابن موسی الرضا است و امام زمان احمدی نژاد وعده محقق الهی است. در آینده ای نزدیک احمدی نژاد که به تبعیت از امام زمان هوشمندانه نائب او را تبعیت کرد انشاءالله در رجعتی دیگر همراه با امام زمان حکومت دیگری را پیگیری خواهد کرد». چنین سخنانی که از جانب الهام بیان شده است، یادآور همان منش احمدی نژاد و مشابه سخنان رئیس جمهور درباره چاوز است. سخنانی که همان زمان نیز با واکنش ملت روبرو شده اما امروز مشاهده می‌کنیم که منش و ادبیات دولت با همان رویکرد انحرافی باقی مانده است. این رویکرد هیچ‌گاه در دولت اصلاح نشده و سرانجام تا آخرین روزهای حضور احمدی نژاد در پاستور نیز تداوم یافته است. چنین مواضع انحرافی و غیرمعمول از سوی دولت نهم و دهم در سایه عدم واکنش عده‌ی قابل توجهی از اصول‌گرایان بدین جا رسیده است. اصول‌گرایانی که به ظاهر تکیه بر آرمان‌های انقلاب و امام می‌کنند اما در برابر جریان‌های انحرافی در دولت سکوت کرده یا از آن می‌گذرند، عملاً از آرمان‌های خویش عدول کرده‌ند. این رویه طی این سال‌ها توسط بدنه‌ای از اصول‌گرایان و به ويژه برخی سران صاحب‌نام آنها تداوم یافته است در نهایت به از دست رفتن اعتماد عمومی ملت منجر شد. آنها با از دست دادن اطمینان عمومی در انتخابات نیز توفیقی نیافتند و نادیده گرفتن جریان انحرافی توسط آنان کار را به اینجا رساند. اصول‌گرایانی که احمدی نژاد را به قدرت رساندند و با حمایت‌های سطحی‌نگرانه از او دفاع کردند و عاقبت کار را ندیدند، سرانجام به چنین روزی رسیدند که جریان انحرافی دولت را تا کلان‌ترین سطوح آن احاطه کرده و اعضای آن چنین ادبیات موهومی را به کار می‌برند. اگر ایستادگی آن عده از اصول‌گرایان و حمایت‌های آنان نبود، هیچ‌گاه کار دولت دهم به اینجا نمی‌رسید که در چنین سطحی و آن هم فردی که سوابق استراتژیکی در نظام داشته است، درباره رجعت احمدی‌نژاد سخن بگوید و با ادبیات دینی بازی کند. این مسأله از زاویه دیگری هم قابل تأمل است که غلامحسین الهام با چنین تفکری تا به حال در نظام جمهوری اسلامی چه می‌کرده است؟! این تلنگری است که ضرورت پایش بیشتر و گسترده‌تر نیروهای انقلابی در عرصه‌های راهبردی و موقعیت‌های کلان نظام را می‌رساند.