افراطی‌‌های انقلابی‌‌نما که فقط خودشان را قبول دارند/ نقاب خوارج در پیچ‌های تاریخی فرو می‌افتد
خوارج را درست بشناسيد: كسانى با تمسّكِ ظاهر به دين، با تمسّك به آيات قرآن به برخى از امور دينى ظاهراً اعتقاد داشتند؛ اما با آن لُبّ و اساس دين مخالفت مى‌كردند و بر روى اين حرف تعصّب داشتند. دم از خدا مى‌زدند؛ اما نوكرىِ حلقه به گوش شيطان را داشتند
سرویس سیاسی «فردا»: جریانات دینی و اجتماعی در طول تاریخ به طور مداوم در حال تکرار است. تفکرات در دسته‌های یکسان با قالب‌ها و پوشش‌های مختلف و در جوامع گوناگون به شکل نوسانی بروز می‌کنند و در این بروز فقط ظاهر آن تغییر می‌کند و باطن مشابه خواهد بود. شاید بسیاری از مکاتب فکری و عملی در گذشته وجود داشته‌اند و امروز در قالب جدید و با محتوایی مشابه به قدیم آن بروز کرده‌اند. محتوایی که همان ويژگی‌ها، صفات، رویکردها و علایق مکتب گذشته را دارد و امروز بر اساس اقتضائات روز بروز تازه‌ای یافته است.
یکی از مهم‌ترین خصائص خوارج، تمسک به دین و ظاهرسازی با ابزارهای دینی و الهی است. آنها با استفاده از آیات قرآن و سایر منابع و افرادی که بر اساس موقعیت روز آنها، پرمنفعت هستند تلاش می‌کنند تا توجیهی برای سخن خویش بیابند و به شدیدترین شکل و شیوه آن را به جامعه تحمیل کنند. اگر جامعه سخن آنان را پذیرفت که هیچ؛ اما اگر در برابر سخن ناحق آنان ایستادگی نمود، تمام مردم بی‌بصیرت، بی‌دین و مغرض شناخته می‌شوند و این یعنی خوارج فقط خود را مطلوب می‌پندارند. این خودمطلوب‌پنداری هم جزء ويژگی‌های آنان است، همان‌طور که رهبر انقلاب می‌فرماید: «بعضى مثل خوارج شبيه يك عدّه از انقلابى نماهاى افراطى ما بودند كه هيچ كس را هم قبول نداشتند. فقط خودشان را قبول داشتند و طرفدار دين مى‌دانستند؛ هيچ كس ديگر را هم قبول نداشتند. مثل كسانى كه اوّل انقلاب، امام را هم به انقلابيگرى قبول نداشتند».
ما در عصر حاضر خودمان علاوه بر وهابیون و تکفیری‌ها و ... نمونه‌های داخلی روشنی نیز از خوارج داریم. نمونه بارزی از آنها، منافقین است که صفت خودمحوری و خودبینی در آنها کاملاً مشهود بوده است. رهبر انقلاب اسلامی در این باره نیز آشکارا تاکید کرده و ذکر می‌کنند: « " خوارج " را درست ترجمه نمى‌كنند. من مى‌بينم كه متأسفانه در صحبت و شعر و سخنرانى و فيلم و همه چيز، خوارج را به خشكه مقدّسها تعبير مى‌كنند. اين، غلط است. خشكه مقدّس كدام است؟! در زمان اميرالمؤمنين خيلى بودند كه براى خودشان كار مى‌كردند. اگر مى‌خواهيد خوارج را بشناسيد، نمونه‌اش را من در زمان خودمان به شما معرفى مى‌كنم. گروه منافقين كه يادتان هست؟ آيه‌ى قرآن مى‌خواندند، خطبه‌ى نهج‌البلاغه مى‌خواندند، ادّعاى ديندارى مى‌كردند، خودشان را از همه مسلمانتر و انقلابيتر مى‌دانستند؛ آن وقت بمب‌گذارى مى‌كردند و ناگهان يك خانواده، بزرگ و كوچك و بچه و صغير و همه كس را به هنگام افطارِ ماه رمضان مى‌كشتند! چرا؟ چون اعضاى آن خانواده طرفدار امام و انقلاب بودند».