رقابت جدید در ظاهر، رفاقت عجیب در باطن/ خواب دو قطبی کردن انتخابات تعبیر نمی‌شود
هاشمی و احمدی نژاد برای ورود به عرصه انتخابات رقابتی جدید در ظاهر و رفاقتی عجیب در باطن را در پیش گرفته اند و این مسئله را می توان از حضور همزمان آنها در ستاد انتخابات کشور مشاهده کرد. هر چند دو جریان هاشمی و احمدی نژاد همچنان بر نشان دادن ادامه اختلافاتشان تکیه می کنند، اما مشخص است که این دو جریان خواسته یا ناخواسته با یکدیگر همسو و همگرا شده اند تا در انتخابات آتی پروژه هایی تقریبا یکسان را اجرا کنند.
کد خبر :
262290
سرویس سیاسی «فردا»- امیر قربانی- پروژه می آیم - نمی آیم های رفسنجانی که از هفته ها پیش آغاز شده بود، عصر روز شنبه با حضور وی در وزارت کشور خروجی خود را عیان کرد تا بار دیگر شاهد حضور او انتخابات باشیم. بازی پیچیده هاشمی برای انتخابات یازدهم نیز برگرفته از تفکر خاص و نگاه پروژه ای او به سیاست است. هاشمی تا آخرین لحظات ایستاد و همه را منتظر آمدن یا نیامدن خود گذاشت تا از این طریق موجی در جامعه برای حضورش ایجاد کند. اما سوال اینجاست که چرا هاشمی حضور در وزارت کشور را به آخرین دقایق مهلت ثبت نام کشاند و چه موضوعی سبب شد هاشمی و همرانش دقیقا همزمان با مشایی و احمدی
نژاد وارد ستاد انتخابات کشور شوند. در این بین به نظر می رسد هاشمی و احمدی نژاد برای ورود به عرصه انتخابات رقابتی جدید در ظاهر و رفاقتی عجیب در باطن را در پیش گرفته اند و این مسئله را می توان از حضور همزمان آنها در ستاد انتخابات کشور مشاهده کرد. هر چند دو جریان هاشمی و احمدی نژاد همچنان بر نشان دادن ادامه اختلافاتشان تکیه می کنند، اما مشخص است که این دو جریان خواسته یا ناخواسته با یکدیگر همسو و همگرا شده اند تا در انتخابات آتی پروژه هایی تقریبا یکسان را اجرا کنند.
آنچه محرز و مبرهن است ناتمام ماندن این پروژه خاص بعد از اعلام نظر شورای نگهبان است. از ماجرای اختلاس 3 هزار میلیاردی و ارتباط با فرقه های انحرافی گرفته تا طرح بحث دوستی با مردم اسرائیل و حکایت مکتب ایرانی دلایل قرص و محکمی است برای اینکه شورای نگهبان بتواند نظر نهایی خود را در خصوص مشایی به صراحت اعلام کند و از یک سو دست جریان دولت را از انتخابات خارج کرده و از سوی دیگر به پروژه جدید هاشمی - احمدی نژاد پایان دهد. وقتی این دوقطبی کاذب با از میدان به در شدن دولت فرو ریزد ، این سوال در ذهن بسیاری از مردم نقش می بندد که چرا باید پس از گذشت 34 سال از انقلاب اسلامی
ایران، برخی نیروهای نسل اول نقلاب همچنان برای استمرار قدرت و ماندن در هرم سیاسی کشور تلاش کنند و چرا باید برای فرار از وضع حال به گذشته فرار کرد؟ پاسخ این سوال را نیروهای جوان و مستعد، با سابقه اجرایی و کارنامه روشن که پا به عرصه انتخابات گذاشته اند به مردم خواهند داد.ان موقع دیگر نمی توان به راحتی در مدح فضای فعلی قصیده سرایی کرد یا درباره گذشته بهشت گونه داستان سرایی نمود.