حکم تیر دولت اصلاحات برای دانشجویان و یک استنکاف اصولگرایانه / وقتی تفاوت ایدئولوژی انقلابی با لیبرالسیم بی‌بنیاد آشکار می‌شود

سرویس سیاسی«فردا»: سخنان دیروز محمد باقر قالیباف در جمع پرشور دانشجویان دانشگاه شریف نکات قابل توجه فراوانی داشت . از جمله آنکه قالیباف برای اولین بار به نقل روایتی از حوادث سال 82 پرداخت که تاکنون کمتر به آن توجه شد. همواره برخی گروههای خاص کوشیده اند که نیروهای انقلابی را به خشونت متهم کرده و انها را بی توجه به حقوق مدنی مردم معرفی کنند . در حالی که طی سالهای زعامت انها بر دولت بسیار مواردی را می توان یافت که حقوق مدنی مردم توسط این طیف پایمال شده است . قالیباف در سخنان دیروز خود به این نکته اشاره کرد که دولت وقت اصلاحات در سال 82 برای مقابله با اعتراضات دانشجویی به نیروی انتظامی حکم تیر داده است ، اما وی به عنوان فرمانده نیروی انتظامی از این امر استنکاف کرده است و با رویکردی نرم و تعاملی به آشوب ها پایان داده است. رویکردی که تفاوت ایدئولوژی انقلابی با لیبرالسیم بی بنیاد سالهای اصلاحات را عیان می کند و آشکار می سازد که چه طیف فکری بیش از همه دلمشغول «حقوق مدنی» جامعه است . روایت قالیباف در این خصوص خود گویای همه چیز است؛ شما ببینید تعامل نیروی انتظامی با دولت وقت چگونه بود؟ بنده رئیس پلیس بودم؛ حوادث سال پیش از تیر سال ۷۸ در خوابگاه طرشت را به یاد بیاورید و مشاهده کنید که وقتی بنده فرمانده نیروی انتظامی بودم، رفتار من با دانشجویان و دانشگاه چگونه بود. اولین بار که به عنوان نیروی انتظامی به سراغ برخی اساتید رفتم، می‌گفتند در دانشگاه نیایید تا با ما صحبت کنید؛ ما هم به ناجا نمی‌آییم. من با دوستان دانشگاه یک روز صبح تا بعد از ظهر در هتل لاله جلسه گذاشتم که بتوانیم این فضا را به هم نزدیک کنیم. من رویکرد جامعه محوری را به جای رویکرد تهدید محوری اساس کار خود قرار دادم. اما در مقابل دانشجو هم نباید خلاف قانون عمل کند. با این وجود دانشجو باید حرفش را بزند. شما در دانشگاه تربیت مدرس دیدید که وقتی دانشجویان می‌خواستند حرف خود را بیان کنند، بنده ماشین پلیس را با بلندگو با آن‌ها دادم تا حرفشان را بیان کنند. یادآوری تعامل با دانشجویان سال ۸۲ و در جریان اتفاقاتی که به مناسبت سالگرد ۱۸ تیر افتاد من فرمانده نیروی انتظامی بودم و باید بگویم در دولت اصلاحات رفتار بسیار بدتری با دانشجویان می‌شد. به طوری که در واقعه کوی دانشگاه در همین دولت اصلاحات و شورای امنیت ملی به نیروی انتظامی که من فرماندهی آن را برعهده داشتم، دستور برخورد، ورود به دانشگاه و خوابگاه‌ها و تیراندازی را به من دادند. ع لیرغم تاکیدی که بر این مجوز به من داده بودند، اما من به شخصه این دستور را نپذیرفتم و به صورت حضوری با سردار طلایی به کوی دانشگاه رفتم و رو در رو با دانشجویان معترض به گفتگو پرداختم. این در حالیست که دانشجویان وقتی رئیس دانشگاه با سردار طلایی گفتگو می‌کرد، معترض بودند. با این حال پای حمله‌ای که به دانشگاه طرشت شد ایستادم، اما گله‌مندی خود از دانشجویان را در مسجد کوی مستقیما با خود دانشجویان مطرح کردم و پذیرفتند.