فاز جدید در ادبیات آیت‌الله از کدام سیاست رونمایی می‌کند؟

سرویس سیاسی «فردا»: نزدیک شدن به ایام انتخابات ریاست جمهوری و به ويژه روزهای ثبت‌نام از نامزدها فضای خاصی را در عرصه کشور به وجود آورده است. برخی نامزدها که ماه‌هاست با رویکرد ابهام در آمدن پیش رفته‌اند، رفته رفته ماهیت حرکتی خویش را آشکار می‌کنند. آیت الله هاشمی رفسنجانی از زمره همین افراد است و زمزمه‌های آمدن و نیامدن او همچنان در اذهان و الفاظ جاری است. او که امروز در آستانه 80 سالگی قرار گرفته است، هیچ‌گاه صریحاً آمدن یا نیامدن را نفی نکرده و البته با ادبیات جدیدی این ابهام را وارد مرحله تازه‌ای نمود. او در جمع دانشجویان دانشگاه‌های تهران با اشاره به ارزیابی‌اش درباره ورود به عرصه انتخابات گفت: «من پیش از این نیز در حال ارزیابی شرایط بودم و باید ببینم اصلا نیازی هست که وارد عرصه شوم یا خیر. من بدون موافقت رهبری وارد عرصه نخواهم شد چون اگر ایشان موافق نباشند نتیجه‌ای که به بار می‌آید معکوس خواهد بود. اگر بخواهد شرایطی بوجود بیایید که بین من و رهبری حالت نزاع و اختلاف بوجود آید همه ما ضرر خواهیم کرد.» هاشمی رفسنجانی همچنین با اشاره به سخن پیشین خود درباره اینکه اگر من بخواهم وارد عرصه شوم به این معنا است که ما در این 30 سال نیرویی را برای انقلاب تربیت نکرده ایم گفت: «این طور نیست که ما نیرویی را تربیت نکرده باشیم بلکه آنها را خانه نشین و بیکار کرده اند.» هاشمی رفسنجانی در پایان سخنان خود خطاب به حاضران که برای دعوت از وی برای اعلام کاندیداتوری در این برنامه حاضر شده بودند شعر زیر را قرائت کرد: «گفت پیغمبر كه گر كوبی دری / عاقبت زان در برون آید سری» شاید بتوان گفت در شرایط کنونی، آیت الله هاشمی به یک استفاده ابزاری از جایگاه رهبری متوسل شده است امری که ایشان بارها در ذم آن سخن گفته اند. . هاشمی در شرایطی این کار را سامان می‌دهد که رهبری بارها و بارها تاکید کرده‌اند که رأی و نظرشان پنهان است به هیچ عنوان از فرد خاصی حمایت نمی‌کنند. اما آیا این تذکر رهبری بر آیت‌الله اثر داشته است که حال چنین توصیفی از آمدن خود بروز می‌دهد؟ با مطمح نظر قرار دادن استدلال آیت الله هاشمی، اگر ایشان نامزد شود، یعنی رهبر انقلاب تمایل به این امر داشته و اگر ایشان در انتهای کار نیاید، یعنی رهبری متمایل به این کاندیداتوری نبوده است! منشی که فرسنگ ها از نظرات رهبر انقلاب فاصله دارد. با این وصف باید گفت رفتار و ابهام آیت‌الله هاشمی وارد فاز تازه‌ای شده است ... نامزدی پیرمرد 80 ساله هاشمی رفسنجانی چندی پیش با اشاره به عدم ضرورت حضور خود اشاره کرده بود: « نیاز هم نیست من بیایم. البته من نمی گویم که نمی‌آیم، ولی می‌گویم ضرورت نیست پیرمرد 80 ساله بیاید» . در شرایطی که آیت الله هاشمی ، خود به این امر اذعان می‌کند، آیا در زمانی که رهبری ملاک‌های اصلی و کلیدی رئیس‌جمهور آتی را بیان می‌کنند، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام 80 ساله در قامت این معیارها قرار می‌گیرد؟ معیاری همچون توان اجرایی و به دوش کشیدن بار سنگین اجرایی در حد و اندازه‌های فردی با چنین مختصات سِنّی‌ای است؟ در حالی که رهبری مؤکداً بر کارآمدی و توان اجرایی و پرکاری تاکید و تکیه می‌کنند، آیا به قول خودشان پیرمردی 80 ساله در چنین مختصاتی می گنجد؟ اینکه مردم و جمهوری اسلامی پس از 16 سال در وضع نامطلوب فعلی بماند یا به عقب بازگردد و سراغ یار حاشه ساز رییس دولت یا هاشمی را برای ریاست جمهوری بگیرند، نشانه ناکارآمدی در تصمیم سازی نیست؟ جمهوری اسلامی که باید به تاکید رهبر انقلاب بر کارآمدی خود بیافزاید، با بازگشت به عقب چیزی را حاصل خواهد نمود؟ به جز آنکه گفتمان انقلاب و شعارهای زنده شده‌اش در سال‌های اخیر را به سال‌های دهه‌ی 70 باز می‌گرداند. سالهایی که برخی که ادعای کارآمدی داشتند،در برابر یک مطالبه به حق در خصوص توجه به اقتصاد بدون نفت، لبخند انکار می زدند؟ بنابراین تکلیف تاحدی مشخص است ؛«نه ماندن در وضعیت فعلی و نه ارتجاع به گذشته...»