پشت پرده سر و صدای اعراب درباره زلزله بوشهر

سرویس سیاسی«فردا»: کارشناسان فنی در ایران می گویند زلزله 6/3 ریشتری بوشهر یک آزمایش عملی نادر برای مطمئن شدن از میزان مقاومت ساختمان نیروگاه بوشهر در مقابل هرگونه زلزله یا تنش احتمالی در آینده بوده است. مطابق با گزارشی که پایگاه مطالعاتی ایران هسته‌ای منتشر کرده است، اگرچه طی روزهای گذشته برخی از کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس با ایجاد سر و صدا درباره تبعات زلزله اخیر برای نیروگاه بوشهر، سعی کرده اند این نیروگاه را خطرناک جلوه بدهند ولی کارشناسان فنی عقیده دارند اتفاقا این زلزله باید خیال اعراب را راحت کرده باشد نه اینکه آنها را نگران کند. یک کارشناس در تهران به در این خصوص گفت: «روی کاغذ مقاومت سازه های بتنی نیروگاه بوشهر 8 ریشتر است. اما این عددها همیشه دارای ریسک است چرا که ما عملا هیچ وقت نمی توانیم میزان مقاومت واقعی این سازه و سازه های دیگری از این دست را در شرایط واقعی تولید شده در آزمایشگاه تست کنیم. در هیچ آزمایشگاهی نمی توان زلزله 8 ریشتری ایجاد کرد. بنابراین همواره ناچار هستیم که به عددهای ارائه شده از سوی پیمانکار و تحلیل های مهندسیاعتماد کنیم». وی ادامه داد: «اما زلزله هفته گذشته در بوشهر ما را مطئن کرد که لااقل درباره نیروگاه بوشهر همه چیز همانطوری است که تحلیل های مهندسی به ما می گوید. این زلزله یک تجربه نادر برای ما بود که بتوانیم از ایمنی نیروگاه در شرایط «تهدید و تنش واقعی» مطمئن شویم و اکنون این اطمینان نه فقط برای ما بلکه برای آژانس هم ایجاد شده است». این کارشناس در پایان گفت: «کشورهای حوزه خلیج فارس باید از زلزله بوشهر خوشحال باشند نه ناراحت، چرا که اکنون روشن شده این نیروگاه کاملا مقام است و هیچ تهدیدی تولید نمی کند». با این حال کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس، دیروز با تشکیل نشستی در ریاض درباره ایمنی نیروگاه بوشهر ابراز نگرانی کردند. عبدالطیف ال زیانی دبیر کل این شورا گفته است که کشورهای حوزه خلیج فارس باید یک طرح مشترک برای مقابله با نشت اتمی از تاسیسات اتمی داشته باشند. وی گفت: «کشورهای عضو شورا پیش از این علیه خطرات نشت اتمی بوشهر و اثرات مضر آن بر محیط زیست هشدار داده اند واز تهران خواسته اند با پیوستن به کنوانسیون ایمنی هسته ای، استانداردهای امنیتی بین المللی را عملی سازد». با این حال کارشناسان عقیده دارند این اظهارات بیش از هر چیز با هدف تولید فشار سیاسی روی ایران به منظور پذیرش کنوانسیون ایمنی هسته ای صورت می گیرد. این پیمان در سال ۱۹۹۶، ده سال پس از «فاجعه اتمی چرنوبیل» شکل گرفت. در سال ۱۹۸۶ رآکتور اتمی چرنوبیل در جمهوری اوکراین منفجر شد. بر اثر این انفجار و مواد رادیواکتیو نشت یافته از نیروگاه محیط وسیعی از زندگی مردم آن منطقه آلوده شد و حدود ۱۶۰ هزار اوکرایینی بی خانمان شدند. هنوز تاثیرات درازمدت فاجعه چرنوبیل بر محیط زیست و سلامتی انسانها روشن نیست. هدف پیمان ایمنی هسته‌ای تقویت تدابیر ایمنی هسته‌ای است. تا کنون ۷۲ کشور آن را امضا کرده‌اند اما ایران هنوز به عضویت این معاهده در نیامده است. کارشناسان می گویند موضوع کنوانسیون ایمنی هم می تواند یکی از محورهای مذاکرات سیاسی درباره برنامه هسته ای ایران باشد. ارسال دیدگاه جد