نمونه ای جدید از سطحی‌نگری فرهنگی/ داشتن 70 کشتی تجاری، نمونه موفق کارآفرینی است؟!

آیا در شرایطی که مکاتب مبتنی بر عرفان‌های نوظهور ناپسند شمرده می‌شود و بر اساس دغدغه‌های فرهنگی و اجتماعی و دینی ترویج چنین رویکردهایی مضر است، باز هم باید به یک سو نگری روی آوریم؟آیا اینها برای به کار گرفتن یک شخصیت در قله اندیشه پردازی و تفکر فرهنگی کافی است؟ آمال و نهایت فرهنگ کشور دعوت از کسی است که در 50 کشور سخنرانی کرده یا 72 کشتی تجاری دارد؟! در ادبیات فرهنگی آقایان،ارزش های بومی و بنیان‌های الهی محلی از اعراب ندارد؟!

کد خبر : 243031
سرویس فرهنگی «فردا»: تناسب مسیر و ابزار حرکت به هدف در اندیشه دینی و بومی ما بسیار بسیار مهم و با اهمیت است. بر اساس جهان‌بینی اسلامی ما، نوع نگاه به زندگی و رفتارها و تدابیر آن باید بر اساس ارزش‌ های متعالی و الهی باشد و نه بر اساس محوریت مادی اندیسی ای که سالهاست به بن بست رسیده است. این مسأله‌ای است که در افق ترسیم شده برای جامعه ما موجود است اما گویی چندی است که برخی‌ها دوست دارند هرطور که شده افکار غیر متناسب با اندیشه اصیل ایرانی و اسلامی را به مردم کشورمان تزریق کنند و در جهت تحقق این مسیر بهترین امکانات را نیز در اختیار می‌گیرند. چند ماه پیش، خبر حضور برایان تریسی در ایران به گوش می‌رسید و همایشی را برای حضور و سخنرانی او در مرکز همایش‌های صداوسما ترتیب داده بودند که البته سرانجام بدون حضور او انجام شد. در همان زمان سایت «فردا» درباره برگزاری این نوع کرسی‌های یک طرفه نظریه‌پردازی آمیخته با عرفان‌های نوظهور و مدیریت‌های غرب‌مآبانه زندگی تذکر داده بود ( اینجا و اینجا ) و طی یک گفتگو نیز به آسیب‌شناسی تفکر زاییده از اندیشه‌های تریسی و امثال او اشاره کرده بود ( لینک )، اما گویا این رویه سر دراز دارد و قرار است دروازه‌های فرهنگی کشور یکی پس از دیگری به صورت یک سویه به روی اندیشه‌های پر از ابهام گشوده شود. به زودی قرار است همایش دیگری با موضوع «مدیریت تغییر و تحول» در مرکز همایش‌های بین‌المللی صداوسیما با حضور جان دمارتینی برگزار شود، و آش و کاسه اندیشه‌های رازآلود پیشین باز هم به میان آید. جان دمارتینی که از سوی مؤسسه «ه.ف» به ایران دعوت شده است از جمله سخنرانان فیلم معروف راز است که چندین بار از شبکه چهارم سیما پخش شد. جان فردریک دمارتینی در سال 1954 در آمریکا به دنیا آمد و بنیان‌گذار انجمن علمی دمارتینی در آمریکاست که در آن روش‌ها و رویکردهای خویش را تبیین می‌کند. او بیش از 40 کتاب توسعه فردی و رفتارهای انسانی تألیف و منتشر کرده است و البته در میان آنها انحرافات و نکات بسیار قابل توجهی به چشم می‌خورد. دمارتینی در یکی از کتاب‌های خود به نام The Heart of Love با تمجید از روابط نامشروع همسرش با یکی ایتالیایی، آزادی ارتباطات جنسی را تبلیغ می‌کند. آیا در شرایطی که مکاتب مبتنی بر عرفان‌های نوظهور ناپسند شمرده می‌شود و بر اساس دغدغه‌های فرهنگی و اجتماعی و دینی ترویج چنین رویکردهایی مضر است، باز هم باید به یک سو نگری روی آوریم؟ تعدد کتاب‌ها و لوح‌های فشرده چنین افرادی در سطح بازارهای کشورمان کافی نیست که حالا برخی نمی‌توانند به آن بسنده کنند و پای خود افراد را به کشور باز می‌کنند؟ با وجود تاکید چندین باره رهبر انقلاب بر مقوله فرهنگ و سبک زندگی، باز هم شاهد هستیم که رفتارهای این چنینی در کشور صورت می‌گیرد و مجوزهایی برای همایش‌هایی که هم در بعد اجرا و هم در بعد محتوا زیبنده کشور ما نیست، صادر می‌شود. در بخشی از معرفی او در پوستر همایش آمده است: «کتابها و اکتشافات دکتر دمارتینی در بیش از 40 دانشگاه مطرح جهان تدریس می شود و همچنین داستان زندگی او در 180 کتاب آکادمیک انعکاس یافته است. وی تاکنون در بیش از 50 کشور جهان و بیشتر از 4000 سمینار به سخنرانی در حوزه موفقیت، ثروت آفرینی مدیریت با بهره گیری از علم فیزیک کوانتوم پرداخته است. او به دلیل تاثیر فراوان در جوامع مختلف بشری تا کنون در بسیاری از برنامه های مطرح جهان همچون "Oprah Winfrey" و "Larry King" نیز حضور پیدا کرده است. مالکیت 72 کشتی تجاری تنها یکی از موفقیتهای دکتر جان دمارتینی می باشد.»
آیا اینها برای به کار گرفتن یک شخصیت در قله اندیشه پردازی و تفکر فرهنگی کافی است؟ آمال و نهایت فرهنگ کشور دعوت از کسی است که در 50 کشور سخنرانی کرده یا 72 کشتی تجاری دارد؟! در ادبیات فرهنگی آقایان،ارزش های بومی و بنیان‌های الهی محلی از اعراب ندارد؟! باید منتظر ماند و دید که در نهایت این همایش به کجا کشیده خواهد شد و سرانجام دعوت از مارتینی چگونه خواهد شد.البته این امر پرسشی را هم بر می انگیزد؛ نهادهای نظارتی در خصوص این ترویج شبه ناک مسائل مغایر با فرهنگ ملی و اسلامی چه موضعی خواهند گرفت؟
لینک کوتاه :

با دوستان خود به اشتراک بگذارید: