كسي به فكرشان باشد
مستوره برادران‌نصيري
البته گروه دوم اگر به‌دنبال اين هدف باشند در واقع مجبور هستند كار مربيان پرورشي را انجام دهند چرا كه در نظام آموزشي ما مربيان پرورشي با همين هدف جذب آموزش و پرورش شده‌اند، اما در عمل معمولا عملكرد آنها به جشن‌هاي مدرسه، تعيين نمره انضباط و مسائلي از اين قبيل خلاصه مي‌شود.
افزايش آمار طلاق، اعلام عوامل اختلافات خانوادگي، جدايي‌هاي عاطفي و مباحثي از اين دست اين روزها زياد شنيده مي‌شود. بحث و بررسي در اين باره و حتي استفاده از توان‌هاي دولتي براي آموزش مهارت‌هاي زندگي و روش‌هاي حل اين بحران‌ها نيز مطرح است. اما در اين ميان گروهي هم وجود دارند كه به مراتب بيشتر از همسراني كه دچار درگيري‌هاي زندگي مشترك هستند، آسيب‌پذيرند و بايد مورد حمايت قرار‌گيرند. فرزندان اين خانواده‌ها گروه آسيب‌پذير داستان اختلاف، خيانت، طلاق و مشكلات خانوادگي محسوب مي‌شوند.
شاهد اين موضوع و هشداري كه در اين باره وجود دارد، به صحبت‌هاي مديركل امور تربيتي و مشاوره آموزش و پرورش برمي‌گردد كه چندي پيش گفته بود: در آمار به‌دست آمده از تحليل آزمون رواني رفتاري سال تحصيلي گذشته «افسردگي» بيشترين شيوع را بين دانش‌آموزان پايه سوم راهنمايي و اول دبيرستان داشته كه اين آمار بين پسران بيشتر از دختران به چشم مي‌خورد. حسن فرازنده‌خالدي اعلام كرده بود: براساس تحليل نتايج اين آزمون، مهم‌ترين علت اين افسردگي بين دانش‌آموزان «نزاع‌هاي خانوادگي» است.
3. شايد والديني كه به مشاجره و نزاع رسيده‌اند، در خط پايان زندگي مشترك باشند، اما فرزندان آنها در شروع راه زندگي هستند. اگر شروع راهشان با سرخوردگي و افسردگي باشد، همان مسير والدينشان را ادامه خواهند داد. با اين وجود به‌نظر مي‌رسد وظيفه اولياي مدرسه درباره اين دانش‌آموزان بيشتر است؛ وظيفه‌اي كه بايد براي مربيان پرورشي و معلمان جور ديگري تبيين شود.
منبع: جام جم آنلاین