وقتی کبوترها عکاس می شوند / عکس
عکس برداری های هوایی امروزه با استفاده از ماهواره ها و همچنین هواپیماهای پیشرفته انجام می شود اما در گذشته که این امکانات وجود نداشته است چگونه این عکس ها گرفته می شد؟
مشرق:در گذشته که هنوز علم کامپیوتر و ماهواره به وجود نیامده بودند به مراتب برخی از کارها مانند عکس برداری های هوایی بسیار سخت و یا ناممکن بوده است. با توجه به این که امکاناتی برای عکس برداری های هوایی وجود نداشته است تنها خلاقیت و هوش است که می تواند بر این نبود امکانات چیره شود.
در سال 1908 دکتر "جولیوس نوبرانر" که اهل آلمان بوده است با استفاده از هوش و البته خلاقیتی که به خرج داد عکس های جالب هوایی را به ثبت رسانده است که در نوع خود بی نظیر هستند. او که امکاناتی برای پرواز کردن در اختیار نداشته است از کبوترها برای اینکار خود استفاده کرده است و البته یکی از بزرگترین اختراعات عالم تکنولوژی را نیز در سطح ابتدایی ایجاد کرده است.
او دوربین های کوچکی را که با استفاده از یک سیستم زمان بندی عکاس برداری که خودش اختراع کرده بود کار می کردند به کبوترها می بسته است و آن ها را چندین کیلومتر از خانه دور می کرده و سپس رهایشان می کرده است. پس از رها کردن کبوترها، آن ها که تنها مسیر خانه دکتر را بلد بودند سریع بع آن جا می رفتند و در مسیر نیز عکس های مختلفی را از زوایای مختلف خیابان ها می گرفتند. این عکس ها بعدها به عکس های کبوتری نیز مشهور شده اند.
دکتر جولیوس برای اینکه کبوترها بتوانند دوربین را سالم به خانه برسانند ابتدا آن ها را به وزن دوربین با استفاده از نمونه های چوبی عادت می داده است و سپس از دوربین های مخصوص استفاده می کرده است. او به خاطر اختراع سیستم زمان بندی در نمایشگاه های فناوری آن زمان مورد تمجید قرار میگرفته است و همچنین در سال 1910 نیز یک جایزه از مسابقات هوایی پاریس دریافت کرد.