مهم‌ترین انتخابات‌ جهان در سال 2013

فرارو: در سال 2012 جهان شاهد انتخابات بسیار مهمی بود. از انتخابات پر برخورد آمریکا و بازگشت دوباره‌ی پوتین به قدرت گرفته تا تغییر رهبری در چین که هر ده سال یک بار اتفاق می‌افتد. به نظر می‌رسید که کل جهان در حال تغییر است. سال جدید میلادی نیز از این نظر دست کمی از سال گذشته نخواهد داشت. از ادامه‌ی بحران مالی اروپا گرفته و برنامه‌ی هسته‌ای ایران تا ثبات در آفریقا همه‌وهمه در گرو تصمیم رای‌دهندگان کشورهای مختلف در انتخابات سال 2013 است. در زیر شش مورد از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین انتخابات جهان در سال 2013 را می‌بینید.

ایران نوع انتخابات: ریاست جمهوری تاریخ: 24 خرداد به گزارش فارن پالسی با وجود تنها شش ماه تا پایان ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد، رقابت برای بدست آوردن جایگاه وی در حال داغ شدن است. تا همین اواخر بسیاری گمان می‌بردند که اسفندیار رحیم‌مشایی نامزد احمدی‌نژاد برای جایگزینی‌اش خواهد بود. به نظر تحلیلگران رحیم‌مشایی به احتمال زیاد نخواهد توانست از سد شورای نگهبان بگذرد. بدین ترتیب اگر احمدی‌نژاد نتواند کاندیدای موردنظر خود را معرفی کند، ترکیب نامزدها را عملگرایان و اصولگرایانی چون علی‌اکبر ولایتی، علی لاریجانی و سعید جلیلی تشکیل خواهند داد. از جمله‌ی دیگر گزینه‌های می‌تواند محمدباقر قالیباف باشد. اسراییل نوع انتخابات: پارلمانی تاریخ: 3 بهمن در حالی که کمتر از یک ماه تا انتخابات عمومی اسراییل باقی‌مانده، انتخابات این کشور پیش از آنچه که قبلا تصور می‌شد جذاب شده است. نفتلی بنت راستگرا که پیشتر حامی نتانیاهو بود در هفته‌های اخیر توانسته خود را به عنوان یک نیروی جدی خود را زمین سیاست اسراییل تحمیل کند و رقیبی برای نتانیاهو محسوب شود. وی چهره‌ای کاریزماتیک دارد و در هفته‌های اخیر توانسته با یک سری اظهارنظرهای جنجالی، از جمله کوتاه‌نیامدن در موضوع تخلیه‌ی شهرک‌نشینان به هیچ قیمتی، توانسته توجهات را به خود جلب کند. به نظر می‌رسد که نفتلی بنت توانسته از این توجهات به سود خود بهره جوید و بعید نیست حزب او، بیت یهودی، بتواند به سومین حزب بزرگ در کنست تبدیل شود. حضور وی در دولت بعدی ضربه‌ی بزرگی به طرح صلح با فلسطینیان خواهد بود. ایتالیا نوع انتخابات: پارلمانی تاریخ: 6 و 7 اسفند انتخابات سراسری ایتالیا، پس از استعفای ماریو مونتی نخست‌وزیر تکنوکرات این کشور بدل به یکی از مهم‌ترین و پیچیده‌ترین انتخابات سال 2013 تبدیل شده است. به نظر می‌رسد حزب سیلویو برلوسکونی، مردم آزادی، و حزب راست افراطی اتحاد شمالی در صورت ائتلاف بتوانند 25 درصد کرسی‌ها را به خود اختصاص دهند. از سوی دیگر مونتی پیشنهاد کرده تا رهبری یک اتحاد برای انتخابات پیش رو را بر عهده بگیرد و قرار است این هفته با رهبران ائتلاف احتمالی دیدار کند. مونتی به عنوان یک سناتور مادام‌العمر امکان شرکت در انتخابات را ندارد، اما در صورتی که ائتلاف پیروز از او دعوت می‌تواند نخست وزیر شود. رقیب اصلی وی برای احراز این پست، پیر لوییجی برسانی است که در نظرسنجی‌ها جلوتر از وی قرار دارد. پاکستان نوع انتخابات: پارلمانی تاریخ: اردیبهشت اگرا انتخابات ملی پاکستان امسال در موعد مقرر برگزار شود، اولین بار در تاریخ این کشور خواهد بود یک حکومت غیرنظامی دوره‌ی پنج ساله خود را به پایان رسانده و قدرت را به روش دموکراتیک منتقل می‌کند. دو حزب بزرگ این کشور، یعنی حزب چپگرای مردم و حزب راست میانه‌ی مسلم لیگ، اصلی‌ترین رقبا در این انتخابات خواهند. اوایل سال 2012 حزب تحریک انصاف به رهبری عمران‌خان، قهرمان سابق کریکت این کشور، توجه‌های بسیاری را به خود برانگیخته بود، اما با جدا شدن برخی از اعضای کلیدی آن، رقیب مهمی به نظر نمی‌رسد. آلمان نوع انتخابات: پارلمانی تاریخ: بین 10 شهریور تا 5 آبان به نظر می‌رسد آنگلا مرکل ،صدراعظم آلمان، و حزب مطبوعش، حزب دموکرات مسیحی بتوانند به سلطه‌ی خود در بوندستاگ ادامه دهند. آخرین نظرسنجی‌ها از حمایت 41 درصدی رای‌دهندگان آلمانی از این حزب حکایت دارد که بالاترین میزان از سال 2006 محسوب می‌شود. در عین حال میزان اقبال از دموکرات‌های آزاد به 4 درصد کاهش یافته است که پایین‌تر از پنج درصد لازم برای احراز کرسی در پارلمان است. تحلیلگران سیاسی معتقدند محتملترین نتیجه‌ی انتخابات ائتلاف بزرگ میان حزب مرکل و حزب چپ میانه‌ی سوسیال دموکرات خواهد بود، که تکرار ائتلاف این دو حزب مابین 2005 تا 2009 خواهد بود. پیر اشتاینبروک، رهبر حزب سوسیال دموکراتیک رقیب مرکل برای احراز پست صدراعظمی خواهد بود، اما به نظر نمی‌رسد تهدیدی برای جایگاه مرکل محسوب شود. هفتاد درصد مردم آلمان از عملکرد مرکل در موضوع بحران بدهی‌های اروپا رضایت دارند. آرژانتین نوع‌ انتخابات: پارلمانی تاریخ: آبان‌ماه آینده‌ی سیاسی کریستینا فرناندز، رییس جمهور آرژانتین در گرو انتخابات پیش روست. وی برای اینکه بتواند برای دوره‌ی سوم در سال 2015 نامزد ریاست جمهوری شود، نیاز به تغییر قانون اساسی و در نتیجه همراهی دو سوم اعضای پارلمان دارد. وی در همین راستا برای تقویت حزب مطبوعش، حزب پیروزی، که محبوب جوانان است، سن رای را به 16 سال کاهش داد. سیاست‌های وی به کاهش رشد اقتصادی و در عین حال تورم منجر شده که منجر به مخالفت‌های فراوان علیه او شده است.