عزل و نصب‌های جدید در یک وزارتخانه
وزیر صنعت، معدن و تجارت با نزدیک شدن به ماه های پایانی دولت دهم روند عزل و نصب ها را سرعت بخشیده است.
به عقیده بسیاری عزل و نصب های مهدی غضنفری پایه کارشناسی نداشته و عمدتا براساس نبود نیروی متخصص مناسب صورت می گیرد در حالیکه بدنه سابق وزرات صنعت پیش از ادغام دو وزارتخانه صنعت و بازرگانی بسیار تخصصی تر از حالت فعلی بوده است. مهدی غضنفری وزیر صنعت، معدن و تجارت، طاهر شه حامد را به سمت رئیس هیات مدیره و مدیر عامل صندوق ضمانت صادرات ایران منصوب کرد.همچنین یدالله فضل الهی نیز به سمت مدیر کل امور اداری و پژمان قربانی به سمت مدیر کل امور پشتیبانی و مهندسی منصوب شدند. غضنفری در احکامی جداگانه دیگری، محمد صادق مفتح و حسن راد مرد را به عنوان اعضای غیر موظف هیات عامل سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران و علیرضا شجاعی به سمت عضو غیر موظف هیات عامل سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران منصوب کرده است. حال این سوال پیش می آید که علیرضا شجاعی از مدیریت روابط عمومی سازمان توسعه تجارت تا کنون که سمت معاون برنامه ریزی وزیر صنعت، معدن و تجارت را دارد،چه اندازه سابقه مدیریت اندوخته است؟ آیا تجربیات وی در این زمینه بوده است؟ یا صرفا چون فرد مناسبی وجود نداشته چنین سمتی به علیرضا شجاعی رسیده است؟ آیا قرار است هر مسئولی فقط افرادی را که می شناسد در سمت های کلیدی قرار دهد؟ پس جایگاه شایسته سالاری کجاست؟ چگونه است مدیر روابط عمومی سازمان توسعه و تجارت و سرپرست روزنامه گسترش صنعت در یک تصمیم غیر کاشناسی معاون برنامه ریزی وزیر صنعت می شود و پس از آن هم به سمت عضو غیر موظف هیات عامل سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران منصوب می شود؟ شجاعی جوان تا چه حد در این زمینه ها مدیر موفقی بوده است؟ به نظر می‌رسد آیا این انتصاب ها به بدنه اجرایی وزرات خانه مهم صنعت، معدن و تجارت که گفته می شود ۵۰ درصد از اقتصاد کشور در ان متمرکز است ضربه می زند؟آیا مدیران با لیاقت این وزارتخانه تنها به این دلیل که مقابل چشم شما نیستند حقوقشان پایمال نمی شود؟ از طرفی دیگر حسن رادمرد معاون بازرگانی داخلی بر اساس کدام تخصص و تجربه به عنوان عضو غیر موظف هیات عامل سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران منصوب می شود؟ آقای رادمردی که در مدیریت مرکز اصناف موفق نبود می تواند در زمینه نوسازی معادن صاحب نظر باشد؟ جناب آقای غضنفری پذیرفتن هر مسئولیتی در هر جایگاهی نیازمند عواملی است که شما به عنوان یک مدیر لایق و اخلاق مدار و همچنین فردی تحصیلکرده و اهل علم و دانشگاه بیش از نگارنده به آنها تسلط دارید، بنابرای بهتر است کاری کنید که پس از پایان این دولت نام شما را به نیکی یاد کنند.