جابجایی یك میلیارد تومان زیر میزی
چه كسی اولین بار صدایش كرد «زیرمیزی»؟! شاید آن روزها پزشكانی متخلف از گرفتن هــــــزینههای اضافه بر تعرفهشان از بیماران شرم داشتند و آن را یواشكی دریافت میكردند كه اسمش را گذاشتند زیرمیزی؛ حالا اما دیگر آن پول، زیرمیزی نیست و آن 15ـ 10 درصد از پزشكان كه مطالبهاش میكنند هم شرمی از گرفتنش ندارند و از زیر میز رد و بدلش نمیكنند، بلكه توی چشم بیمارشان نگاه میكنند و رك و پوست كنده میگویند «نرخ من... میلیون تومان است؛ یا قبول میكنی یا میروی بیرون!»
جام جم نوشت: مریضها هــــــم ماننـد آن قدیمها هول نمــیشوند، جا نمیخورند، دست و پایشان را گم نمیكنند؛ بلكه فقط سرشان را میاندازند پایین و میگویند: «چك را تحویل خودتان بدهم یا منشی؟» یا میگویند «هرچه شما بگویید دكتر...» آن جمعیت اندك از پزشكان كه زیرمیزی میگیرند، احتمال نمیدادند كه هزینههای درمان، سالانه 5 /7 درصد بیماران را در كشورمان زیر خط فقر میبرد و اگر بدانند هم فرقی به حالشان نمیكند. آن جمعیت زیاد از بیماران كه زیرمیزی میدهند هم احتمالا نمیدادند كه رقم زیرمیزیهایشان در سال گذشته، فقط برای پزشكان تهرانی به یك میلیارد تومان رسیده است. این رقم را دیروز معاون درمان دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی اعلام كرد. حالا خودتان حساب و كتاب كنید تا بفهمید اگر زیرمیزی بـــــرخی پزشكان متـخلف در تهران، در سال گذشته به یك میلیارد تومان رسیده این رقم در كل كشور چقدر بوده است. این آمار در شرایطی اعلام میشود كه تقریبا سه روز پیش، وزارت بهداشت هشدار داد در حال رایزنی با سازمان تعزیرات حكومتی برای برخوردهای جدیتر با پزشكان متخلف است و آن وقت خیلی از آنها كه خبر را شنیدند یاد وعدههای پیشین وزارت بهداشتیها در این زمینه افتادند كه هیچكدام عملی نشده بود. اینكه بیماران با همین زیرمیزی دادنها به زیر خط فقر سر میخورند، فقط یك سر جریان این تجارت است و نكته تلختر این است كه جامعه عظیم پزشكی با وجود داشتن هزاران هزار پزشك متعهد و وفادار به ارزشهای اخلاقی صرفا به واسطه حضور 15ـ 10 درصد پزشك متخلف و طماع، به چشم مردم بدنام، بیاعتبار و غیرقابل اعتماد میشود و به این ترتیب با گذشت زمان، پزشكان جایگاه ارزشمند و قابل احترامشان را در سطح جامعــه از دست میدهند.