نفت 120دلاری، نباید صرف مسائل جاری کشور میشد/ جای این حرفها، هفت سال پیش بود
الآن که از بُعد اقتصادی به بنبست رسیدهاند میخواهند نصایح این هفت سال گذشته را عملی کنند. البته این مطلب را اخیرا هم آقای احمدینژاد و هم وزیر اقتصاد مطرح کردند که ما باید درآمد نفت را در امر سرمایهگذاری استفاده کنیم، نه در امر هزینههای جاری کشور. این هزینههای جاری را باید از طریق مالیات اداره کرد. البته این معنایش آن نیست که بروند سراغ دانهریزها، بلکه باید منابع مالیاتی جدید تعریف شود . البته هنر این نیست که فشار را بر مردم تحمیل کنند، بلکه باید تولید را تقویت کرده و از از تولید مالیات بگیرند.
کد خبر :
236418
سرویس اقتصادی «فردا»: سخنان اخیر وزیر اقتصاد در رابطه با حذف درآمدهای نفتی و جایگزین شدن مالیات به جای آن به اتکای مردم سالار بودن نظام اسلامی، امرری است که بارها پیش از این مورد تاکید قرار گرفته بود . در این خصوص و درباره شرایط هزینه های نفتی و مالیاتی گفتگویی با دکتر محمدرضا خباز ـ نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی ـ ترتیب دادیم که از نظرتان می گذرد.
محمدرضا خباز در رابطه با وابستگی بودجه به نفت به «فردا» گفت: «ما یک برنامه داریم تحت عنوان سند چشمانداز که در این سند 20 ساله، کلیات
چشمانداز پیش روی کشور در سال 1404 پیشبینی شده است. و در سالهای اول سند، یعنی در نیمه نخست آن (ده سال اول) باید وابستگی بودجه کشور از نفت قطع شود. این مطلب کاملا منطقی است. ما هم در برنامه چهارم که آن را در مجلس ششم تنظیم کردیم، به استناد همین مطلب، اینگونه طراحی کردیم که هر سال باید ده درصد از وابستگی بودجه کشور به نفت قطع شود و عملا در پایان برنامه چهارم، این وابستگی به نصف برسد. » وی ادامه داد:«همچنین در برنامه پنجم نیز مقرر شد که این روند ادامه یابد تا جایی که در انتهای برنامه پنج ساله پنجم این وابستگی به صفر برسد. یعنی یک ریال از بودجه کشور از نفت نباشد.
اما متاسفانه دولت نهم و دهم از اول، عکس این صورت عمل کرده است. یعنی از اعتراضاتی هم که علاقمندان به دولت و نظام داشتند هم همین بود که شما قرار بود که وابستگی بودجه را به نفت کاهش دهید، نه اینکه هر سال نفت را بفروشید و پولی که از فروش نفتِ بشکهای 100دلار و 120دلار و بالاتر به دست میآید را در مسائل جاری کشور هزینه کنید. این بیشترین لطمه را به اقتصاد و به زیرساختهای اقتصادی کشور میزند. دولت متاسفانه گوش شنوایی نداشت، هرچه گفتیم و گفتند متاسفانه دولت برعکس عمل کرد و روز به روز این فاصله نفت و بودجه به جای آنکه بیشتر شود، کمتر شد؛ تا جایی که حدود 70درصد از بودجه
کشور از درآمد نفتی اداره میشد.» این نماینده پیشین مجلس، با اشاره به وضعیت فعلی اقتصادی افزود: «الآن که از بُعد اقتصادی به بنبست رسیدهاند میخواهند نصایح این هفت سال گذشته را عملی کنند. البته این مطلب را اخیرا هم آقای احمدینژاد و هم وزیر اقتصاد مطرح کردند که ما باید درآمد نفت را در امر سرمایهگذاری استفاده کنیم، نه در امر هزینههای جاری کشور. این هزینههای جاری را باید از طریق مالیات اداره کرد و البته این معنایش آن نیست که بروند سراغ دانهریزها، بلکه باید منابع مالیاتی جدید تعریف شود و از فرارهای مالیاتی جلوگیری شود. البته هنر این نیست که فشار را بر
مردم تحمیل کنند، بلکه باید تولید را تقویت کرده و از از تولید مالیات بگیرند. چراکه تولید الآن شرایط خوبی ندارد و حدود 30 تا 40 درصد ظرفیت خود را دارد.» او همچنین احتمال سیاسی بودن این موضعگیریها را مطرح کرد و ادامه داد: «البته این سخنان از سوی دولت، در شرایطی گفته میشود که بوی سیاست از آن به مشام میرسد. این حرفها باید هفت سال پیش گفته میشد. اما وقتی الآن مسأله بیان میشود، خب میدانید دیگر الآن نگاهها سیاسی است و این حرفها باید در ابتدا زده میشد. من نگرانم که این حرفها خاصیت سیاسی و انتخاباتی داشته باشد.» خباز با اشاره به جایگاه درآمدهای نفتی
عنوان کرد: «باید بر اساس قانون عمل میشد چرا که اگر اینطور میبود، الآن وابستگی ما به نفت کاهش پیدا کرده بود و شاید به حدود 10 تا 20 درصد رسیده بود و هیچ نگرانی برای تحریمها نداشتیم. چون تحریمها درآمد نفتی را کاهش میدهد، و بر درآمد داخل کشور نمیتواند اثر بگذارد. چراکه مالیات به داخل کشور مربوط است و آنها نمیتوانند در داخل کشور ما دخالت کنند. آنها میتوانند جلوی فروش نفت یا جلوی انتقال پول نفت به داخل کشور بگیرند و از این دست رفتارهای نانجیب انجام دهند.» او در پایان تصریح کرد: «دولت آن زمان که نفوذ زیادی داشت و از محبوبیت برخوردار بود و میتوانست
انجام نداد، آن فرصت طلایی را از دست داد و آن فرصت را به تهدید تبدیل کرد. البته جلوی ضرر را گرفتن، همین الآن هم مناسب است و به هرحال بهتر از موکول شدن به آینده است. البته سخت است و باید این سختیها را تحمل کرد.»